Στην κεφαλή, το πρόβλημα του ΠΑΟΚ

Είναι γνωστό πως οι ποδοσφαιρικές ομάδες πάντα και παντού, όσο νικάνε… προχωράνε. Όταν αρχίσουν οι γκέλες, ως δια μαγείας εμφανίζονται δεκάδες προβλήματα. Δυστυχώς δεν είναι στο χέρι μας να φτιάξουμε… ώριμους παίκτες και επιτελεία. Το ποδόσφαιρο αναγκαστικά έχει στις τάξεις τους ανθρώπους που συχνά είναι ανώριμοι. Παιδιά. Αυτό έχει καλές αλλά κυρίως και κακές προεκτάσεις.

Το άγνωστο όμως της υπόθεσης, είναι το ΠΟΣΕΣ φορές υπάρχουν προβλήματα σε ομάδες, αλλά δεν βγαίνουν στη φόρα, γιατί έρχονται νίκες.  Αν το γνωρίζαμε αυτό, πολλά θα ήταν διαφορετικά. Και σίγουρα, δεν θα επικρατούσε η αίσθηση πως ο σημερινός ΠΑΟΚ, είναι υπό… διάλυση.

Δυστυχώς όμως, ο ΠΑΟΚ έρχεται από μέτριες έως αποτυχημένες εμφανίσεις και η γκρίνια, τα προβλήματα και διάφορες υστερίες, δεν μπορούν σήμερα να κρυφτούν.

Καθώς λοιπόν δεν μπορούμε ξαφνικά να βαφτίσουμε την εμφάνιση στο Καραϊσκάκη… πετυχημένη, ο κλήρος για τη διατήρηση της ηρεμίας, πέφτει στους υπεύθυνους της ομάδας.

Θεωρώ μάλλον αστεία και ύποπτη την τάση που επικρατεί από χθες, να βρίσκουμε ευθύνες στο προπονητικό τιμ, για όλα τα στραβά εντός ομάδας. Έχει αποδειχθεί πολλάκις, ότι στον ΠΑΟΚ, οι… αποθεωμένοι ποδοσφαιριστές, ΠΟΛΥ εύκολα νιώθουν δημόσιοι υπάλληλοι. Με δεκάδες διαφορετικούς προπονητές. Είναι μάλλον στη μοίρα της ομάδας να αντιμετωπίζει αυτό το θέμα. Θα θυμίσω μόνο πως και στην περίπτωση του… πολύ Φερνάντο Σάντος, ακόμα και 2,5 χρόνια μετά την έλευσή του στην ομάδα, υπήρχαν πολλά, πάρα πολλά ζητήματα αποδοχής του στα αποδυτήρια, σε βαθμό τέτοιο που ο τότε πρόεδρος Ζαγοράκης αναγκάστηκε να ανακοινώσει ψεύτικη ανανέωση συμβολαίου για να κλείσει στόματα (εντός κι εκτός ομάδας).  Και μόνο όταν ήρθε η πορεία συνεχόμενων επιτυχιών, τον αποδέχθηκαν και οι παίκτες πλήρως.

Έτσι και σήμερα, ο… φρέσκος ακόμα HuubStevens, δεν έχει επιβληθεί πλήρως. Όχι γιατί δεν μπορεί, αλλά γιατί δεν γίνεται! Η λειτουργία των εν Ελλάδι αποδυτηρίων είναι συμπλεγματική και δύσκολη. Όταν μάλιστα υπάρχει και συνεχές σούσουρο από τις γνωστές φυλλάδες και τα ράδια, τότε κλάφτα  Χαράλαμπε. Η μόνη λύση, είναι οι νίκες και η στήριξη από την ΠΑΕ.

Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα εστιάζεται ακριβώς εκεί. Στη λειτουργία της εταιρίας, πίσω από τον προπονητή. Δυστυχώς εδώ και χρόνια πλέον, λέμε τα ίδια και τα ίδια. Θα ήταν αστείο να αναπαράγουμε και πάλι, τα μεταγραφικά λάθη και τα κενά στο ρόστερ, που φέρνουν αυτή τη μετριότητα.

Με αφορμή όμως τόσο την υπόθεση Δώνη, όσο και το συμβάν με Χακόμπο, δε μπορεί παρά να αναγνωρίσουμε πως ο ΠΑΟΚ έχει πρόβλημα στην κεφαλή. Κι όταν λέμε κεφαλή, εννοούμε τους Σαββίδη, Βρύζα, Τσιστιακόφ .

Ο μεγαλομέτοχος της ομάδας κατ εμέ φέρει μικρότερο μερίδιο, καθώς δεν είναι καθημερινή η ενασχόληση του, αλλά εκεί ακριβώς κάνει ένα μοιραίο σφάλμα : Επιμένει να μένει μπλεγμένος ανάμεσα στην απουσία και την παρουσία του. Είναι λογικό να έχει τάσεις αρχηγικές και να προσπαθεί να επιβληθεί, αλλά δυστυχώς αυτό έχει αποδειχθεί πως, μέσω… Skype, δεν γίνεται. Είναι δεδομένο εδώ και πολλούς πλέον μήνες, πως πρέπει κάποια στιγμή να αποδεχθεί ότι πρέπει να εμπιστευθεί ένα και μόνο άτομο, για να κουμαντάρει την ομάδα δια ζώσης! Ειδάλλως…

Εκμεταλλευόμενοι αυτό το σχετικό κενό, οι Τσιστιακόφ και Βρύζας, έχουν να επιδείξουν αμέτρητα μικρολάθη και αστοχίες, που δεν είναι τόσο εμφανή για να τους καταστρέψουν, καταστρέφουν όμως την ίδια την ομάδα. Δυστυχώς, πέρα από διοικητικά ζητήματα που δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, στον τομέα της προστασίας της ομάδας από εξωτερικές αλλά και εσωτερικές απειλές, τα έχουν «σκατώσει». Ακολουθώντας την τακτική της… αφάνειας, αδυνατούν να διαχειριστούν την εικόνα του συλλόγου, αφήνοντας διάφορους περίεργους να λιβανίζουν την ομάδα. Σε καμία περίπτωση δεν ζητάμε να ακολουθούν πρακτικές… Γαύρου, με διασυνδέσεις με εφημερίδες και στημένα ρεπορτάζ (γκουχ γκουχ). Ζητάμε όμως η ομάδα να λειτουργεί καθαρά (και όχι με πρακτικές εποχής Μπόλονι) και να έχουν το σθένος να εξηγήσουν στον κόσμο τι ψάχνουν και πως σκοπεύουν να το πετύχουν. Μέχρι τότε, η κατάσταση θα είναι όπως σήμερα, όπου κάθε παίκτης δηλώνει ο,τι τον συμφέρει και σεβαστό κομμάτι του κόσμου τον πιστεύει αδιαμαρτύρητα!

Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε το ΚΑΖΟ στην υπόθεση Δώνη, με τις αστειότητες να διαδέχονται η μία την άλλη, αλλά και το «σούσουρο» που έχει ξεσπάσει με τις συνεχόμενες επενδύσεις σε ξεφουσκωμένους Έλληνες διεθνείς, τότε καταλαβαίνουμε πως η ΠΑΕ χρειάζεται επειγόντως… restart.

Καλώς ή κακώς, ρόλο μεγάλο παίζει και η απουσία του κόσμου, που έχει αναλωθεί σε κριτικές επί παντός επιστητού, άνευ διάθεσης στήριξης.

Καλώς ή κακώς, όλα αυτά λύνονται με έναν τρόπο : Την παρουσία ηγετικής μορφής στην ΠΑΕ. Ποιος θα είναι αυτός, ας το βρει ο μεγαλομέτοχος. Όλα τα άλλα, είναι παραμύθια...