Τίτλοι τέλους

Στο μικροσκόπιο του Olivares

Ο αγώνας ανάμεσα στη β' και τη γ' (τα) ομάδα ήταν η τελευταία αφορμή για κάποια αγωνιστικά σχόλια μιας χρονιάς που σίγουρα δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ποτέ. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα προσωπικά να ευχαριστήσω όλα τα αδέρφια που διάβασαν τα κείμενα μου και μου έδωσαν έτσι τη δυνατότητα να επικοινωνήσω με τα πολυπληθή μέλη της οικογένειας μας με τα οποία η τρέλα που μοιραζόμαστε είναι ίσως πιο ισχυρή και από τους φυσικούς δεσμούς αίματος. Ένα μεγάλο ευχαριστώ αισθάνομαι την ανάγκη να πω και στα παιδιά του site που μου πρόσφεραν αυτό το βήμα και ένα ακόμα μεγαλύτερο για την προσπάθεια που καταβάλλουν ώστε να λειτουργεί με αυτό τον τρόπο ένα επικοινωνιακό κέντρο γύρω από τον πυρήνα που λέγεται Π.Α.Ο.Κ.

Τέλος, είναι απαραίτητο να πω ένα μεγάλο μπράβο στους ποδοσφαιριστές, την τεχνική ηγεσία και τη διοίκηση για αυτά που πέτυχαν φέτος και ένα ακόμα μεγαλύτερο άγε για αυτά που μπορούν να πετύχουν την επόμενη χρονιά. Παρότι το μέλλον ήταν και γίνεται ακόμα πιο δύσβατο νιώθω και εγώ όπως και οι περισσότεροι ότι τα χειρότερα ανήκουν πια στο παρελθόν (χωρίς να σημαίνει αυτό ότι θα εφησυχάσουμε ή θα πάψουμε να αγρυπνούμε) και τα καλύτερα έρχονται. Σταματήσαμε πια να μιλάμε για τη δυναμική του Π.Α.Ο.Κ. Την κάναμε πράξη και αρχίσαμε να τη ζούμε.

Kresic: Κινήθηκε στη μετριότητα παρότι δεν έχει ευθύνη για δύο από τα τρία τέρματα που δέχτηκε (το πρώτο και το τρίτο). Στο δεύτερο το μέρος της ευθύνης που του αναλογεί έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν φροντίζει φωνάζοντας στα σέντερ μπακ να συγκλίνουν καλύπτοντας το κενό που είχαν αφήσει και μαντεύοντας έτσι την εξέλιξη ενώ ταυτόχρονα καθυστερεί απειροελάχιστα να βγει αλλά αυτό είναι αρκετό για να φτάσει δεύτερος στη μπάλα. Οι φωνές που δίνουν κατευθύνσεις στους αμυντικούς όταν αυτοί αφαιρούνται στις τοποθετήσεις τους, μαζί με την αποφασιστικότητα στις εξόδους και τη βελτίωση στις απομακρύνσεις με τα πόδια είναι τα τρία βασικά στοιχεία που καλείται να διορθώσει για να αξιοποιήσει τα τεράστια προσόντα του. Στην άτυχη φάση του Στέλιου δεν μπορεί να κάνει τίποτα, ενώ στο πέναλτι διάλεξε να πέσει αριστερά σε αντίθεση με το χτύπημα του επίσης δεξιοπόδαρου Θκόκο που απέκρουσε και με το ότι ο Κάβουρας είχε εκτελέσει με τον ίδιο τρόπο το πέναλτι στο ματς του δεύτερου γύρου στέλνοντας τη μπάλα στο δοκάρι. Συνολικά μπλόκαρε 2 σέντρες και απομάκρυνε 3 φορές με τα πόδια ενώ αγωνίστηκε σε 6 παιγνίδια όλη τη χρονιά (4 βασικός-2 αλλαγή) και στα επόμενα 2 χρόνια θα πρέπει να συνεχίσει να δουλεύει και να κάνει υπομονή όπως έκαναν πολλοί σπουδαίοι τερματοφύλακες περιμένοντας να ξεφύγουν από τη σκιά ενός μεγάλου.

Αραμπατζής: Ακόμα ένα μέτριο παιγνίδι και για αυτόν που πιθανότατα ήταν και το τελευταίο του με τη φανέλα του Π.Α.Ο.Κ. Δεν ήταν ότι αντιμετώπισε προβλήματα με το αμερικανάκι που ήταν μία από τις πέτρες του σκανδάλου της απόλυσης Santos στη Benfica. Ήταν ότι για πολλοστή φορά δεν έμπαινε με αποφασιστικότητα στις φάσεις είτε στην άμυνα είτε στην επίθεση επιμένοντας να αδικεί τον εαυτό του. Στο 47' είχε την ευκαιρία για σέντρα αλλά καθυστέρησε και αποφάσισε να τη βγάλει όταν είχε πια κλειστεί από τον Μυτόγκα σε μια φάση που δείχνει ότι αυτολογοκρίνεται για να μη κάνει λάθος καταλήγοντας σε λάθος. Στο 49' ο Ναπολιτάνος άφησε ανεξήγητα να περάσει μπροστά του η σέντρα του τύπου που τα δόντια του είναι offside και επενέβη παραχωρώντας κόρνερ. Στο 51' βγήκε σωστά πάνω στο παιδάκι που έπαιζε σόκερ όπως το λένε στα μέρη του παραχωρώντας κόρνερ ενώ στο τέλος πήρε και μια κάρτα διαμαρτυρόμενος άδικα η οποία ήταν η 10η φετινή αλλά δεν κοστίζει τίποτα καθώς στη νέα σεζόν όλες παραγράφονται εκτός αν υπάρχουν ποινές που πρέπει να εκτίσουν οι παίκτες. Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί τις επόμενες μέρες είναι που θα τον βρει αυτή η νέα σεζόν. Είχε 0 στις 2 σέντρες, 2 λάθη, 1 κλέψιμο, μία απομάκρυνση ενώ κέρδισε ένα φάουλ και παραχώρησε 3.

Sznaucner: Δυστυχώς από το ματς του πρωταθλήματος στο μήλο και έπειτα βρίσκεται σε μια γενικότερη πτώση και δεν έχει μπορέσει να σταθεροποιηθεί τα καλά του στάνταρντ. Τον έφερε πίσω και ο τραυματισμός αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι παρουσιάζει μια ανεξήγητη νευρικότητα εντελώς ασυνήθιστη για αυτά που μας έχει δείξει καθώς συχνά βγαίνει άγαρμπα στις φάσεις παραχωρώντας φάουλ χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Άλλοτε πάλι παίρνει λανθασμένες αποφάσεις τοποθετήσεων που δεν συνάδουν με την ευστροφία του και είναι κλασσικό προϊόν γενικότερου ντεφορμαρίσματος. Από μια τέτοια απόφαση προέκυψε το πρώτο γκολ καθώς βγαίνει και αυτός στον κεντρικό άξονα ως δεύτερος να κόψει τον Κάμελ αφήνοντας έτσι την αριστερή πλευρά άδεια για να βγάλει ανενόχλητος τη σέντρα ο Δοντάς από όπου προέρχεται η κακή τοποθέτηση του σώματος του Malezinio που φέρνει το αυτογκόλ.

Στο 54' βγαίνει άτσαλα πάνω στη δρομάδα παραχωρώντας φάουλ έξω από τη γραμμή της περιοχής ενώ στο 57' και πάλι δεν βγαίνει στη μπάλα και ο Teethito χαλαρά του πέρασε σέντρα την οποία μπλόκαρε ο Δαρείος. Στο 74' βγαίνει και πάλι άγαρμπα κάνοντας φάουλ στον Κάβουρα και τραυματίζοντας τον αλλά ο Σταθόπουλος δεν το έδωσε. Το γεγονός ότι αγωνίστηκε αριστερά με το ανάποδο πόδι δεν αποτελεί δικαιολογία για αυτόν γιατί την έχει τη θέση καθώς αγωνίστηκε εκεί στο μεγαλύτερο μέρος της παραμονής του στον οίκο ευγηρίας. Συνολικά είχε μία αποτυχημένη σέντρα, μία πάσα, δύο λάθη ενώ παραχώρησε 3 φάουλ και δεν έκανε ούτε ένα κλέψιμο ή μια απομάκρυνση σε μια κάκιστη εμφάνιση που πρέπει να ξεχάσει και να ξεκουραστεί επιστρέφοντας δριμύτερος γιατί η σεζόν είναι ακόμα πιο απαιτητική και η ομάδα τον χρειάζεται.

Μαλεζάς: Εξίσου κακή εμφάνιση και για τον Στέλιο ο οποίος επίσης διένυσε περίοδο ντεφορμαρίσματος στα πλέη ωχ τι τους κάναμε την οποία διέγνωσε ο μηχανικός για αυτό και έδωσε τη θέση του στον Savini. Σίγουρα είναι λογικό και αναμενόμενο σε μια σεζόν που κράτησε 10 μήνες και στο μεγαλύτερο της διάστημα ήταν σε εκπληκτική κατάσταση παίζοντας το καλύτερο ποδόσφαιρο της μέχρι τώρα καριέρας του να έρθει κάποια στιγμή και η πτώση.

Απλά οι σπουδαίοι παίκτες φροντίζουν στα κρίσιμα παιγνίδια να βρίσκονται στην κατάσταση που πρέπει ώστε να στηρίξουν την ομάδα στα δύσκολα και αυτό είναι ένα από τα πράγματα που καλείται να αφομοιώσει στο άμεσο μέλλον.

Το θέμα δεν είναι το αυτογκόλ που προκύπτει σε μεγάλο βαθμό από την ημιπληγία που προκλήθηκε στη φάση στα αριστερά και τον άγχωσε αναγκάζοντας τον να πάρει τελείως λάθος κλίση στο σώμα του προσπαθώντας να αποκρούσει με ψαράκι. Δεν είναι ούτε τα ανεπίτρεπτα παραπάνω μέτρα που έχει με τον Bruno με αποτέλεσμα να περάσει η πάσα-τρύπα του προϊόντος του Καρέλια στο δεύτερο γκολ. Τέλος δεν είναι ούτε καν η ποδιά που έφαγε στο 73' από τον Δοντίτο τον οποίο πρόλαβε να κοντράρει ο sexy σε κόρνερ. Είναι η γενικότερη αργή αντίληψη χώρου που παρουσίασε ως δείγμα διανοητικής περισσότερο κόπωσης που τον οδηγούσε σε λανθασμένες τοποθετήσεις πράγμα που δεν συνάδει με την ευστροφία του χάρη στην οποία έφτασε ως την εθνική και τη βασική ενδεκάδα προκριματικών του champions league.

Ξαναείπα ότι κατά τη γνώμη μου πρέπει να κάνει μια κουβέντα με τον Όθωνα και να του εξηγήσει ότι η πρόσκληση τον τιμάει πολύ και είναι όνειρο φυσικά να παίξει στο μουντιάλ αλλά αν δεν τον υπολογίζει και τον παίρνει απλώς στην προετοιμασία στην Ελβετία για να συμπληρώσει 25αδα σκοπεύοντας να τον απασχολήσει ακόμα 2 εβδομάδες πριν τον αποκλείσει (πράγμα εξαιρετικά πιθανό) τότε θα ήταν απείρως καλύτερα να τον αφήσει να ξεκουραστεί γιατί έτσι δε θα έχει αρκετό χρόνο διακοπών. Επειδή όμως βλέπω ότι δε θα πει τίποτα γιατί μπερδεύει το ίματζ του καλού στρατιώτη Svejk με τον ρεαλισμό θα χρειαστεί αν συμβούν αυτά να του δοθεί από τον νέο προπονητή και τη διοίκηση μια έξτρα εβδομάδα άδειας για να φορτίσει μπαταρίες πριν εμφανιστεί στην προετοιμασία. Αν μάλιστα τον πάρει τελικά μαζί στην Αφρική και περάσουμε και από τον όμιλο και τον σέρνει ως τα τέλη Ιουνίου χωρίς να παίξει ούτε δευτερόλεπτο τότε κλάφτα Χαραλάμπους. Τα 8 χιλιάρικα που θα κερδίσουμε ημερησίως από τη συμμετοχή του θα μας βγουν ξινά και άντε μετά να βρεις 4 έλληνες για την ενδεκάδα και βασικό στόπερ απέναντι σε Shevchenko, ή Kerzakov, ή Ζe, ή Suarez (αν μείνει), ή Guiza. Συνολικά στο ματς με τη γ' (τα) ομάδα είχε μία πάσα, ένα κλέψιμο και έκανε 4 φάουλ σε μια πολύ κακή εμφάνιση για την κλάση του. .

Cirillo: Στο τελευταίο και αδιάφορο παιγνίδι όπου συνολικά δεν είχαμε ιδιαίτερο κίνητρο πράγμα που φαινόταν από χιλιόμετρα ο Ναπολιτάνος παρουσιάστηκε μετριότατος με εξαίρεση την άψογη εκτέλεση του πέναλτι (πληροφοριακά στη λίστα του μηχανικού ήταν ο 4ος στη σειρά των εκτελεστών πίσω από Ivic, Vitolo, Garcia και μπροστά από τον Lino) και τον από καρδιάς εναγκαλισμό-αποχαιρετισμό του με τον Δον που ως γνωστόν δεν τρελαίνεται ιδιαίτερα για διαχύσεις και μελοδραματισμούς. Έχει σημαντική ευθύνη για το δεύτερο γκολ καθώς έχει αφήσει (πράγμα που κάνει από καιρό σε καιρό) περισσότερα μέτρα από τον παρτενέρ του στόπερ με αποτέλεσμα να περάσει εύκολα η μπαλιά τρύπα της Καμέλιας. Στο 41' στο λάθος προς τα πίσω γύρισμα του οπαδού της Βιτόρια αργεί να επέμβει επιτρέποντας στον Κάμπουρα να κλέψει και να σουτάρει άουτ ενώ ρεφάρει μερικώς τα λάθη με την άπιαστη εκτέλεση του πέναλτι ψηλά. Στο 47' κάνει τη μοναδική του απομάκρυνση στο ματς βγαίνοντας πρώτος στη μπάλα όπως προτιμά (μερικές φορές με ανυπολόγιστο ρίσκο) και καθαρίζοντας τη φάση αλλά στο 49' αφήνει αδιανόητα τη σέντρα να περάσει από μπροστά του για να κόψει ο Αραμπατζής. Στο 73' βάζει την κόντρα στο σουτ του Φρονιμιτίτο για να πιστωθεί έτσι τη μοναδική του καίρια απόκρουση στο ματς. Εκτός από το γκολ είχε συνολικά μία πάσα, ένα λάθος, την απομάκρυνση του 47', την επέμβαση του 73' και έκανε ένα φάουλ. Παρουσιάστηκε σε πολύ καλή κατάσταση στα πλέη ωπ μέχρι εδώ ήσασταν και έκλεισε έτσι με θετικό πρόσημο την πρώτη από τις δύο σεζόν που έχει στην ομάδα βάσει συμβολαίου. Όποιοι στόπερ και αν έρθουν ξεκινάει από θέση ισχύος για τον πρώτο προκριματικό αλλά θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε την αντιμετώπιση του Costa απέναντι του που ήταν πανέξυπνος σέντερ μπακ και προτιμά μεν τους έμπειρους αλλά τρελαίνεται σε περίπτωση απερισκεψίας των αμυντικών του.

Sorlin: Η ομάδα αγωνίστηκε με ένα ιδιότυπο 4-3-3 που ήταν 4-1-2-3 το οποίο τον έφερε σε ρόλο άκρως οπισθοχωρημένου αμυντικού χαφ (το 1) ακριβώς μπροστά από τα δύο στόπερ. Η απόφαση του μηχανικού να μην αγωνιστούν Canario και Βίκτωρας ήταν η σωστή γιατί αν δέχονταν κίτρινη (πράγμα πολύ πιθανό) θα τους χάναμε για τις 2 πρώτες αγωνιστικές της σεζόν αλλά σίγουρα αυτό ήταν ένα κόστος το οποίο πλήρωσε η ανασταλτική λειτουργία της ομάδας καθώς αγωνίστηκαν κατά συνθήκη στο κέντρο οι Vieirinha και Filomeno. Επίσης όταν λέμε ότι η φυσική θέση του Sorlin είναι αμυντικό χαφ δεν εννοούμε ότι είναι κόφτης ή άγκυρα (anchor) όπως αποκαλούν οι βρετανοί κάποιον που παίζει σε λιγότερα από πέντε μέτρα απόσταση από τον στόπερ. Κατά συνέπεια δεν συμμετείχε ιδιαίτερα στην κυκλοφορία της μπάλας, δεν σέντραρε όπως ήταν φυσιολογικό καθόλου και η ελλειμματική του ταχύτητα συνετέλεσε στο να δημιουργούνται περισσότεροι κενοί χώροι μπροστά από τα στόπερ (όπως αυτοί στη φάση του δεύτερου γκολ) που επέφεραν και τη γενικότερη απώλεια του άξονα. Παρόλα αυτά προσπάθησε όσο μπορούσε να αντεπεξέλθει και έκανε τα κλασσικά του 2 κλεψίματα και μια απομάκρυνση με κεφαλιά σε κόρνερ ενώ πέρασε 3 πάσες, έκανε 1 λάθος και 5 φάουλ και κέρδισε 1. Η ταλαιπωρημένη χρονιά είχε και για αυτόν καλό φινάλε αλλά στην επόμενη που είναι και η τελευταία του συμβολαίου του είναι απαραίτητο να βρεθεί σε καλή φόρμα εξ'αρχής γιατί η ευφυΐα του και η εμπειρία του θα είναι πολύτιμες και στα 2 προκριματικά (ό,τι κι αν γίνει στο πρώτο) που αποτελούν την κατά πάσα πιθανότητα τελευταία του ευκαιρία να παίξει σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις που συνάδουν με την αξία του.

Vieirinha: Ήταν με διαφορά ο καλύτερος μας παίκτης αγωνιζόμενος ως 10αρι στον άξονα σε έναν ρόλο που του επέτρεπε ελευθερία κινήσεων και μας έδωσε μια πρόγευση του τι εικόνα μπορεί να έχει η ομάδα με έναν ταχύ επιθετικογενή παίκτη εκεί. Η υψηλή τεχνική του κατάρτιση του προσφέρει τη δυνατότητα να αγωνιστεί και εκεί καθώς δεν είναι μονόπατος παίκτης που χρειάζεται την καβάντζα του ασβέστη για να ντριμπλάρει όντας σίγουρος ότι δε θα του την πέσει κανείς από τη μία μεριά. Για να παίξει βέβαια σε αυτή τη θέση έχει πάρα πολλά πράγματα να μάθει τακτικά για το πώς κινούμαστε χωρίς τη μπάλα αλλά επειδή το μυαλό του κόβει ενώ μαρκάρει και αξιοπρεπέστατα έχει όλες τις προδιαγραφές να το κάνει. Αν έρθει βέβαια ένας ακόμα παίκτης εκεί (ειδικά κάποιος από την αγαπημένη του ομάδα) για να μοιραστεί το χρόνο με τον Vladan δε θα παραστεί αυτή η ανάγκη. Του πήρε λίγο χρόνο στην αρχή να συνηθίσει αλλά μετά το ημίωρο άρχισε να ανεβαίνει και να βοηθάει στην κυκλοφορία της μπαλός παρότι υπήρχαν σημαντικές αποστάσεις μεταξύ των γραμμών. Στο 41' έκανε ένα λάθος πίσω γύρισμα στον Cirillo που εκμεταλλεύτηκε ο κάγκουρας αλλά δεν το πληρώσαμε καθώς σούταρε άουτ.

Στο 57' έκανε εξαιρετικό κλέψιμο στον άξονα αλλά χάλασε το τρανζίσιον με την πάσα του ενώ στο 70' μετά την ευκαιρία του Σάκη είχε οπλίσει σε καλό σημείο για το σουτ αλλά δέχτηκε φάουλ από το δικό τους (μας) Δαρείο λίγο έξω από την περιοχή. Το σουτ που επιχείρησε στην εκτέλεση κοντραρίστηκε από τη Γιάρο αλλά το δεύτερο σουτ που έκανε στο ματς ήταν και η μεγαλύτερη μας ευκαιρία στο ματς και γενικά η κλασσικότερη του ματς. Έγινε στο 84' όταν πέρασε τη μπάλα στον τραγουδιάρη μας ο οποίος κοντραρίστηκε με τα νάτσος με τυρί τα οποία του έβγαλαν ασσίστ για την οποία είπε ευχαριστώ και μπούκαρε αλλά το δεξί του από ελαφρώς πλάγια θέση αποκρούστηκε από τον Peskovic. Συνολικά εκτός από τα προαναφερθέντα 2 σουτ και το κλέψιμο πέρασε 9 πάσες, έκανε 3 λάθη αλλά είχε 0 στις 4 σέντρες ενώ κέρδισε ένα φάουλ και τσίμπησε μία κίτρινη σε ένα πείραμα που στέφθηκε με σχετική επιτυχία αποδεικνύοντας ότι το valuable player είναι πιο σημαντικό από το most.

Filomeno: Αγωνίστηκε και αυτός ως ο ένας από τους δύο κεντρικούς χαφ στον άξονα αλλά αυτή η σκέψη του μηχανικού που βασίστηκε στο καλό του κράτημα της μπάλας δεν απέδωσε καθώς σε καμία περίπτωση δεν την έχει τη θέση. Προσπάθησε μεν να μεταβιβάσει σωστά τη μπάλα πράγμα που κατάφερε αρκετές φορές περνώντας 6 πάσες ενώ ήταν ιδιαίτερα σημαντικό ότι δεν έκανε ούτε ένα λάθος αλλά ήταν φανερά έξω από τα νερά του και δυσκολευόταν να κινηθεί σωστά τακτικά πράγμα που τον εκνεύριζε και τον οδηγούσε και σε συνεχείς διαμαρτυρίες στον κόρακα.

Δεν κατάφερε να συμμετάσχει σε κάποια θετική ενέργεια και χρεώθηκε με 4 φάουλ ενώ κέρδισε 3 κλείνοντας έτσι μια εφιαλτική χρονιά για αυτόν την οποία θα θυμάται ομαδικά αλλά θα είναι ο μόνος από εμάς που ατομικά θα θέλει να την ξεχάσει. Στο τελευταίο 8λεπτο με την αλλαγή του Ευθυμιάδη πέρασε στην κορυφή της επίθεσης αλλά δεν πρόλαβε να συμμετάσχει σε κάποια φάση. Αποτελεί πάντως εσωτερική μεταγραφή της ομάδας και το γεγονός ότι θα ξεκινήσει πιο ξεκούραστος από όλους τους υπόλοιπους του δίνει πλεονέκτημα στην αρχή της σεζόν το οποίο μπορεί να αξιοποιήσει ώστε να επιστρέψει στην ομάδα τη στήριξη που του παρείχε.

Edinho: Ο τραγουδιάρης αγωνίστηκε δεξιά στο ιδιότυπο 4-1-2-3 του μηχανικού και για ακόμη μια φορά απογοήτευσε στο κατά τα φαινόμενα τελευταίο (ελπίζω) παιγνίδι του με τη φανέλα του Π.Α.Ο.Κ. Χρεώθηκε με το ανόητο πέναλτι σε ένα σημείο που η ομάδα είχε φέρει το παιγνίδι στα μέτρα της και φαινόταν ότι θα έπαιρνε άνετα την ισοπαλία ενώ τη θέληση του να διακριθεί την έβγαζε με επίσης ανώριμο τρόμο καθώς υπέπεσε σε 7 φάουλ. Ακόμα και στο τελευταίο τέταρτο που πέρασε στην κορυφή μετά την είσοδο του Milievic δεν μπόρεσε να δείξει κάτι θετικό και δίκαια αντικαταστάθηκε. Το ότι δεν είναι δεξί εξτρέμ και δεν μπορεί να προσφέρει ούτε τα ελάχιστα εκεί το ξέραμε και από παλιότερα αλλά το ότι δεν έχει καμία μορφή ντροπής ή αυτοσεβασμού εξαιτίας παντελής έλλειψης συνείδησης το μάθαμε για τα καλά αυτούς τους 4 αποτυχημένους μήνες της παρουσίας του στην ομάδα. Ας του πει κάποιος ότι η φλογέρα του φακίρη σταμάτησε να ακούγεται ώστε να σταματήσει να περιφέρεται ως υπνωτισμένος και ας μπει στο πιθάρι για να γυρίσει από εκεί που ήρθε.

Παπάζογλου: Θετική εμφάνιση από το Σάκη που έχει παρουσιάσει σημαντική βελτίωση από την αρχή της σεζόν και θα κρατήσει δίκαια τη θέση του στο ρόστερ ως 4ος επιθετικός. Πέρα από το γκολ που πέτυχε το οποίο βέβαια σημείωσε ξεκινώντας από θέση offside είχε σωστή κίνηση εντός, εκτός και επί τα αυτά της σκουληκότρυπας με τη γνώριμη του πια ανασταλτική πίεση στα αντίπαλα στόπερ. Η κεφαλιά του στη φάση του γκολ είναι υποδειγματική φορίσια κίνηση ενώ είχε ακόμα μια ωραία ενέργεια στο 70' όταν κατέβασε τη μπάλα ωραία αποφεύγοντας τον άνθρωπο με το κουλό χέρι αλλά το σουτ του κοντραρίστηκε μες τη μικρή περιοχή από τη Γιάρο. Εκτός από αυτές τις 2 τελικές είχε μία πάσα, ένα κλέψιμο και ένα κερδισμένο φάουλ αλλά χρεώθηκε και με 4 λάθη στις μεταβιβάσεις τους σε έναν τομέα που πρέπει να δουλέψει πολύ καθώς η σωστή πάσα είναι απαραίτητο συστατικό του καλού φορ.

Κουτσιανικούλης: Μέτρια εμφάνιση από τον έτερο μικρό που αγωνίστηκε στη φυσική του θέση ως αριστερό εξτρέμ και πιστώθηκε τη 2η του ασσίστ στη σεζόν στο τελευταίο παιγνίδι όταν την πρώτη την είχε δώσει στο πρώτο ματς εναντίον της Λιβαδειάς. Ξεκίνησε και αυτός νωθρά αδυνατώντας να συνεργαστεί με τους χαφ αλλά μετά το πρώτο εικοσάλεπτο άρχισε να ανεβαίνει κάπως με καλύτερη κίνηση χωρίς τη μπάλα που του επέτρεπε να βγαίνει στους κενούς χώρους που άφηνε ο Ταμτάκος. Η πλαγιοκόπηση του που τράβηξε τρεις παίκτες πάνω του και η σέντρα του στο 22' την οποία παστέλωσε ο Σάκης (κι ας ξεκίνησε από θέση offside) ήταν η πιο θετική του ενέργεια στο ματς. Οι υπόλοιπες πήγαν στο βρόντο καθώς είχε 1 στις 5 ενώ χρεώθηκε και με 8 λάθη τα οποία προκύπτουν από επιπόλαιες επιλογές και προβληματική αντίληψη χώρου. Στο τελευταίο τέταρτο μετά την είσοδο του Milievic μετατοπίστηκε δεξιά για να αγωνιστεί με το ανάποδο πόδι χωρίς όμως αυτό να επιφέρει κάποια αλλαγή στην απόδοση του.

Το ότι ο νέος προπονητής αρέσκεται να δουλεύει με νέους παίκτες είναι ένα από τα τεράστια + για αυτόν μιας που ο προηγούμενος είχε δικαιότατα απολέσει σημαντικό μέρος της εμπιστοσύνης του στην επένδυση του. Αν δεν τα καταφέρει του χρόνου τέτοια εποχή να ξεγράψει την προβληματική του σεζόν και να ξεκινάει την 3η χρονιά ως ο 5ος Έλλην βασικός η αξία του θα μηδενιστεί αλλά ακόμα οδυνηρότερη θα είναι η προδοσία της εμπιστοσύνης που του έδειξαν άνθρωποι που θα έπρεπε να έχει ως πρότυπα σε επίπεδο δουλειάς.

Milievic-Σαχπεκίδης: Στα 13 λεπτά που αγωνίστηκε ως αριστερό εξτρέμ ο νεαρός ομογενής για τον οποίο έχουν ακουστεί καλά λόγια δεν κατάφερε να ακουμπήσει μπάλα για αυτό και δεν μπορεί να κριθεί σοβαρά

Ευθυμιάδης: Ο συντοπίτης του Klaus από το Λάκκωμα έπαιξε για 8 μόλις λεπτά περνώντας στη θέση του Edinho και αγωνίστηκε στον άξονα ως επιτελικός όπως είναι και η φυσική του θέση προλαβαίνοντας να κάνει ένα φάουλ έξω από την περιοχή μας και να πιάσει ένα αδύναμο σουτ στο τρανζίσιον του 90' που μπλόκαρε εύκολα ο τερματζής τους. Το διάστημα είναι πολύ μικρό για να πει κάποιος οτιδήποτε σχολιάζοντας τα καλά λόγια που έχουν ακουστεί για αυτόν στη β'ομάδα βάσει των οποίων θεωρείται ότι θα γίνει σταθερό μέλος της πρώτης ομάδας το καλοκαίρι.

Σταθόπουλος: Στη φάση του γκολ που πετυχαίνουμε από θέση offside η ευθύνη είναι του Ακρίβου και όχι δική του. Χάρισε μια κίτρινη στον Αντού που έκανε θέατρο πέφτοντας για πέναλτι και αν δεν έπρεπε να δώσει τη δεύτερη κίτρινη στο χέρι του Δαρείου στο πέναλτι τότε έπρεπε οπωσδήποτε να το κάνει στο φάουλ του στον Vieirinha στο 70'. Παρά το ότι έκανε μια μέτρια διαιτησία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί σοβαρά ότι καθόρισε το τελικό αποτέλεσμα. Σωστά καταλόγισε και τα δύο πέναλτι.

Santos: Για κατευόδιο μερικά λόγια του πατριώτη και συνονόματου Fernando Pessoa. " Στην αρχή οτιδήποτε δεν είναι γνώριμο, μετά χτυπάει στη ρίζα.

Οι θεοί θέλουν, οι άνθρωποι ονειρεύονται, η δουλειά γεννάει. Κάθε γωνιά χώματος είναι δυνητική τοποθεσία για ένα παλάτι, αλλά δεν υπάρχει παλάτι μέχρι να χτιστεί. Τα πάντα αξίζουν αν η ψυχή δεν είναι μικρή.»