Ποια Μπενφίκα;

Σε ένα γήπεδο που τόσες και τόσες «μεγάλες» ομάδες του ποδοσφαίρου έχουν λυγίσει, τίποτα δεν μπορεί να μας πείσει πως πρέπει να πάμε με σκυμμένο το κεφάλι.

Η πορεία της ομάδας τον τελευταίο καιρό, κάθε άλλο παρά καλή είναι. Μετριότητα, ήττες, γκρίνια.

Κι όμως ήταν ξεκάθαρη τις τελευταίες ημέρες, η έκρηξη της ψυχολογίας του κοινού. Εδώ και μια βδομάδα όλοι μιλούν για μια μεγάλη βραδιά. Ένα ηφαίστειο.

Την Τούμπα. Με τα πανό, τις σημαίες και τα χαρτάκια.

Στάθηκαν άτυχοι, οι Πορτογάλοι. Τσικνοπέμπτη μαζί με ντέρμπι, είναι εκρηκτικός συνδυασμός στα πέριξ της Τούμπας.

Η ομάδα μας χρόνια τώρα έχει δείξει ότι στα Ευρωπαϊκά ραντεβού, θυμάται από τι είναι φτιαγμένη. Δικαιώνει όσους πάλεψαν για τη δημιουργία αυτού του μύθου. Αγωνίζεται με κάθε τρόπο να αποδείξει πως η μοίρα που της επέβαλαν, είναι πολύ μικρή για το μεγαλείο αυτού του συλλόγου.

Το sold-out, δεδομένο από μέρες. Η διάθεση στα ύψη. Η οργάνωση σε άριστο επίπεδο και το κυριότερο : Η ομοψυχία επανήλθε.

Μέσα στα τόσα προβλήματα της ομάδας, όλοι αυτοί που έψαχναν ευκαιρία να πληγώσουν τον Π.Α.Ο.Κ., έκαναν ένα μοιραίο λάθος : Πίεσαν τον κόσμο του Δικεφάλου να συσπειρωθεί όσο ποτέ, εδώ και πολύ καιρό!

Σ αυτό το γήπεδο λοιπόν, μ αυτό τον κόσμο, δεν υπάρχει αντίπαλος. Υπάρχει μόνο ο κακός μας εαυτός.

Ποια Μπενφίκα;

Σήμερα στην Τούμπα, δεν υπάρχει Μπενφίκα. Υπάρχει μόνο ο Π.Α.Ο.Κ.

ΥΓ. Από αύριο, όλα τα άλλα...