Άνοιξε τα φτερά σου…

Χρόνια τώρα, δεκαετίες μάλλον, ακούσαμε πολλά. Είδαμε ακόμα περισσότερα. Νιώσαμε πίκρες και στεναχώριες αμέτρητες. Πότε με ευθύνη της ομάδας, πότε με άλλων την… παρέμβαση. Σήμερα, στο Φάληρο, ο ΠΑΟΚ δεν παίζει απλά έναν προκριματικό.

Παίζει το παιχνίδι που θα ανοίξει επίσημα, κανονικά και με το νόμο, το δρόμο για τη διάλυση της σαπίλας στην Ελλάδα. Ένα παιχνίδι που το περιμένει ΟΛΗ η Ελληνική κοινωνία, για να ξεκινήσει η κάθαρση στα γήπεδα που τόσο έχουν ταλαιπωρηθεί από τον επίσημο νταβατζή του Ελληνικού αθλητισμού, που όλως τυχαίως ανήκει δεκαετίες τώρα στα χέρια των επίσημων νταβατζήδων του Ελληνικού κράτους.

Σήμερα, ο ΠΑΟΚ ξεκινά επισήμως την πορεία που θα τον βγάλει στην κορυφή, με τρόπο καθαρό, ξεκάθαρο και αδιαμφισβήτητο. Κόντρα σε 11,12, 14, 17 παίκτες αν χρειαστεί.

Με παίκτη λιγότερο. Εκτός έδρας. Με γκολ οφ σαιντ. Με ανύπαρκτα πέναλτι. Με ο,τι κι αν γίνει, δεν μπορεί κανείς να με πείσει για την αποτυχία. Μπορεί το… 0-4 που αφειδώς μοιράζω ως πρόβλεψη σε φίλους και συνεργάτες να μοιάζει εξωπραγματικό, παραμένει όμως ενδεικτικό της άποψης που έχω για το παιχνίδι.

Κόντρα σε έναν ΟΣΦΠ όχι απλά κουρασμένο, αλλά ομοιάζοντα με τουρίστα στις Μπαχάμες, που προέρχεται από συνεχείς –τυχαίες- αποτυχίες και που ψάχνει εναγωνίως επιχειρήματα για να «ξυπνήσει», ο ΠΑΟΚ έχει να φοβάται ΜΟΝΟ τον κακό του εαυτό. Τίποτα άλλο.

Αν λοιπόν ο Δικέφαλος παρουσιαστεί όπως τον περιμένω, δεν υπάρχει γυρισμός. Η σελίδα γυρνάει και το τελευταίο κομμάτι σε αυτό το τεράστιο πάζλ που φτιάχναμε τόσα χρόνια, μπαίνει στη θέση του.

Άνοιξε τα φτερά σου, ΠΑΟΚάρα μου, κρύψε τους το φως και να ‘σαι σίγουρος πως από αύριο θα βρεις πολύ περισσότερους συμπαραστάτες, από όσους πίστευες…