Με κλ… αυγά δεν βάφονται

Το να αναφερθούμε σε ΟΛΑ αυτά τα στοιχεία που μας έκαναν όλους να περιμένουμε με αγωνία την εκδρομή και τον τελικό, είναι ανούσιο. Είναι άλλωστε τελείως διαφορετικός ο στόχος αυτής της στήλης.

Ο ΠΑΟΚ δυστυχώς στον τελικό του Κυπέλλου διέψευσε τις προσδοκίες όλων. Μπορεί ως ΠΑΟΚτσήδες να είμαστε ως εκ της φύσεως μας υπέρ του δέοντος αισιόδοξοι, αλλά τέτοια ιστορική ξεφτίλα δεν την περίμενε κανείς.

Κι αν οι… ζουλού στην κερκίδα μαγνήτισαν τα βλέμματα και από χθες μαζεύουν συγχαρητήρια από εχθρούς και φίλους για την άψογη κερκίδα, σίγουρα η ομάδα … λουλού (όπως εύστοχα έγραψε φίλος στο forumτου Paokmania), φρόντισε να μας ξυπνήσει για άλλη μια φορά με άσχημο τρόπο.

Ο Δικέφαλος είναι αλήθεια πως αντιμετώπιζε πρόβλημα με τις απουσίες σημαντικών παικτών, μα για μένα αυτό είναι μια αστεία δικαιολογία σχετικά με το χθεσινό αποτέλεσμα. Αλήθεια, όταν λείπουν χαφ και επιθετικοί, σημαίνει ότι πρέπει να εξευτελίζεσαι στον αμυντικό τομέα; Αλήθεια, όταν λείπουν σημαντικά γρανάζια, σημαίνει ότι όλοι οι υπόλοιποι είναι ανήμποροι να κάνουν τα βασικά;

Δυστυχώς η ομάδα φανέρωσε τη γύμνια της. Την έλλειψη σοβαρού προγραμματισμού, την έλλειψη πλάνου.

Κι αν ο Παναθηναϊκός είναι πράγματι άξιος συγχαρητηρίων και κέρδισε δίκαια, τότε σίγουρα η σύγκριση των εκεί συνθηκών, με τις δικές μας, προκαλεί θλίψη. Η πραγματικότητα είναι πως στον ΠΑΟΚ έχει επικρατήσει μήνες τώρα, αν όχι χρόνια, μια αντίληψη, θεωρία αλλά και πράξη που αποτελεί κράμα δημοσιοϋπαλληλισμού, ωχαδερφισμού και ατομισμού. Το σύνολο αυτό ΔΕΝ αποτελεί ομάδα, ΔΕΝ έχει ομαδικούς στόχους, ΔΕΝ έχει συναίσθηση για το που βαδίζει. Στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα είμαστε όλοι εμείς κάθε φορά.

Χθες, στο ΟΑΚΑ, ο ΠΑΟΚ δεν κατέβηκε ποτέ συγκροτημένα στο γήπεδο. Το ελεεινό ξεκίνημα συνοδεύτηκε από μια μίνι-ατομική αντίδραση κάποιων παικτών, που έδωσαν ελπίδες. Η συνέχεια, γνωστή.

Παίρνοντας τα πράγματα ανά τομέα, δεν μπορεί παρά να ξεκινήσουμε από τη φαιδρή αμυντική λειτουργία.

Είναι αλήθεια πως η έλλειψη σοβαρής ψυχολογικής προετοιμασίας, έκανε «μπαμ» ειδικά στην άμυνα. Παίκτες που άφηναν μονίμως ακάλυπτους χώρους, που δεν έπεφταν πάνω στη μπάλα, που ενίοτε δεν ασχολούνταν καν με τις σέντρες του αντιπάλου. Δεν ήταν ένας, δεν ήταν δύο. Ήταν ΚΑΙ οι τέσσερις αμυντικοί, κάτι που πρώτη φορά συναντάμε. Ναι, υπήρξαν στιγμές που κερδίσαμε ατομικές μονομαχίες. Γιούπι;

Σίγουρα όμως, η ανεξέλεγκτη πίεση που δέχτηκε η άμυνα ξεκινά από την κάκιστη δομή και την έλλειψη συνοχής των χαφ. Δυστυχώς ΠΟΤΕ δεν βρέθηκε λύση για την απουσία του Νάτσχο, και σε συνδυασμό με την ΠΡΟΦΑΝΗ έλλειψη δουλειάς όλο το χρόνο στην ομάδα, φέρνουν μήνες τώρα το ίδιο πρόβλημα μπροστά στα μάτια μας. Έτσι και χθες ο Δικέφαλος δεν ήξερε ούτε πώς να αμυνθεί, ούτε πώς να επιτεθεί, ούτε απλά πώς να κρατήσει τη μπάλα. Πάσες στην τύχη, χωρίς νόημα και ΔΗΘΕΝ για να ηρεμήσουμε το παιχνίδι. Στην πραγματικότητα, όλα αυτά οδηγούσαν σε πούλημα της μπάλας και πανικοβλημένες αμυντικές ενέργειες.

Μόνη λύση, η άμεση και «γιούργια» προώθηση της μπάλας σε εξτρέμ, μήπως και καταφέρουν κάτι αυτοί. Χαρακτηριστικές είναι οι στιγμές που η ομάδα κέρδισε συνεχόμενα "πλάγια" τα οποία δεν ήξερε καν πως να εκτελέσει, ψάχνοντας εμφανώς μια πάσα στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας και προκαλώντας θυμηδία σε αντιπάλους αλλά και σε ουδέτερους θεατές.

Στον επιθετικό τομέα, τολμώ να πω πως ΔΕΝ είχαμε το μεγαλύτερο πρόβλημα. Όταν, σπανίως δηλαδή, έφτανε η μπάλα μπροστά με αξιώσεις, δημιουργήσαμε προβλήματα στον αντίπαλο. Αυτό βεβαίως έγινε κυρίως λόγω ατομικών εξάρσεων συγκεκριμένων παικτών και χωρίς να σημαίνει πως είδαμε κάτι ιδιαίτερα θετικό. Θαρρώ όμως πως σε σχέση με τις άλλες γραμμές του γηπέδου, τα πράγματα ήταν λίγο καλύτερα και θα ήταν πολύ καλύτερα αν είχαμε σοβαρό σέντερ φορ.

Δυστυχώς, το συμπέρασμα είναι πως χθες στο ΟΑΚΑ υπήρξε μια μίξη όλων των δεινών της χρονιάς που πέρασε, σε συνδυασμό με την άριστη ψυχολογία του αντιπάλου που έφεραν μια πολύ βαριά και αδικαιολόγητη ήττα.

Ο ΠΑΟΚ έφερε μεγάλο ψυχολογικό βάρος, το οποίο δεν είχε ούτε τους αυτοματισμούς, ούτε και τις προσωπικότητες που χρειάζεται για να διαχειριστεί. Μπήκε στο γήπεδο απλά με βαριά φανέλα, μήπως και τρομάξει τον άπειρο Παναθηναϊκό. Κάτι τέτοιο σπανίως επιβεβαιώνεται και το τελικό συμπέρασμα είναι πως απλά, απλούστατα, είδαμε να επικρατεί μια εκπληκτικά ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ποδοσφαιρική λογική. Τόσο αναμενόμενος ο τρόπος που θα έπαιζε ο αντίπαλος, κι όμως ο ΠΑΟΚ είναι τόσο κακός που δεν μπόρεσε καν να κρατήσει το ρυθμό του αγώνα, ή ίσως να ποντάρει σε σημεία που πιθανώς τον βολεύουν.

Τα Playoff είναι πολύ κοντά και η ομάδα έχει τη δυνατότητα να πάρει κάτι καλό. Για να γίνει αυτό όμως πρέπει έστω αυτές οι λίγες σοβαρές μονάδες να σηκώσουν κεφάλι στα αποδυτήρια και επιτέλους να δούμε λογικές κινήσεις σχετικά με τα πλάνα εντός αγωνιστικού χώρου.

Βαθμός αγώνα : 0/10

 

Κριτική Παικτών

Γλύκος : Όταν η ομάδα σου δέχεται τόση πίεση και ουσιαστικά χαρίζει φάσεις στον αντίπαλο, δεν μπορεί ως τερματοφύλακας να σώσεις τα προσχήματα. Ακόμα κι έτσι όμως, φέρει ευθύνη για τις κακές τοποθετήσεις του σε γκολ που δέχτηκε η ομάδα στην κλειστή γωνία της εστίας. Βαθμός : 3/10

Σκόνδρας : Κάκιστος. Άφησε αρκετούς κενούς χώρους, δεν μπόρεσε να διαχειριστεί το δυναμισμό των αντιπάλων, δεν βοήθησε επιθετικά. Βαθμός  : 3/10

Βίτορ : Απογοήτευση. Παρότι δεν έκανε τα μεγάλα λάθη, δεν έδωσε και σιγουριά στην άμυνα. Είναι αδιανόητο να μη μπορούν να ηρεμήσουν το παιχνίδι και να κλείνονται δυο τρεις παίκτες, από λιγότερους αριθμητικά αλλά και ποιοτικά αντιπάλους. Βαθμός : 4/10

Ελ Τσάκο : Μεγαλύτερη απογοήτευση! Έκανε το πρώτο του πραγματικά κακό παιχνίδι με τη φανέλα του ΠΑΟΚ, τη χειρότερη στιγμή! Δεν έδωσε καμία σιγουριά, δεν προλάβαινε καν να σκεφτεί που θα πάει ο αντίπαλος, δεν μπόρεσε να επιβληθεί σωματικά σε μονομαχίες, δεν, δεν, δεν. Κρίμα. Βαθμός  : 3/10

Τζαβέλας : Μάλλον ο χειρότερος της άμυνας. Τεράστια κενά από την πλευρά του, μόνιμη γκρίνια σε συμπαίκτες χωρίς κανένα λόγο, ενώ δεχθήκαμε δυο γκολ από την πλευρά του. Ειδικά η αντίδραση του πριν το δεύτερο τέρμα, είναι χειρότερη από ερασιτεχνική. Επιθετικά δεν τον είδα. Καλές οι μαγκιές και οι τσαμπουκάδες, αλλά και λίγο ποδόσφαιρο δεν βλάπτει Βαθμός : 1/10

Κάτσε : Έτρεξε και πάλι αλλά ως εκεί. Δεν ευθύνεται ο ίδιος που το κέντρο μας θυμίζει παιδική χαρά. Πήρε κάρτα νωρίς, απείλησε με δυο τρία καλά σουτ από μακριά. Βαθμός  : 5/10

Λαζάρ : Το να κράζεις ένα παίκτη που ουσιαστικά η ομάδα του δείχνει ότι δεν τον υπολογίζει είναι μάλλον ανούσιο. Δεν κατάφερε τίποτα απολύτως, μη έχοντας όμως και κανένα πλάνο για να ακολουθήσει. Στο θετικό διάστημα της ομάδας τα πήγε καλούτσικά, αλλά στο σύνολο φέρει ευθύνη για τα πολλά λάθη σε μεταβιβάσεις και «τυφλές» τρίπλες. Βαθμός : 3/10

Κίτσιου : Ξεκίνησε ως χαφ, συνέχισε ως πλάγιος. Μάλλον ήταν από τους διασωθέντες, λόγω όρεξης και σοβαρής προσέγγισης. Δεν έδωσε τίποτα παραπάνω, αλλά πώς να του ζητηθούν ευθύνες; Βαθμός  : 5/10

Λούκας : Για άλλη μια φορά σε σημαντικό ματς, παντελώς απών. Μεταφέρθηκε για ένα διάστημα στη θέση «10», όπου δήθεν μοίρασε παιχνίδι, αλλά στην πραγματικότητα δεν έδωσε τίποτα παραπάνω αρκούμενος σε κάποιες πάσες ασφαλείας αλλά και σε κάποιες τραβηγμένες ενέργειες που έδωσαν τη μπάλα στον αντίπαλο. Βαθμός  : 3/10

Στοχ : Ο κορυφαίος του ΠΑΟΚ, για άλλο ένα παιχνίδι. Δεν κρύφτηκε ποτέ, δεν φοβήθηκε ποτέ. Ατελείωτο τρέξιμο, σωστές επιλογές, μόνιμη πηγή κινδύνου για τον αντίπαλο. Έδωσε και ασίστ, που άλλοι αδυνατούσαν να εκμεταλλευτούν. Βαθμός  : 8/10

Σάλπι : Έχει καταντήσει αστείο. Για ακόμα μια φορά, (μετά το ματς με CSSK) αδυνατεί απλά να σπρώξει τη μπάλα στα δίχτυα. Χαμένος στη μετάφραση, δίχως δυνατότητες και βεβαίως δίχως να τροφοδοτείται σωστά. Όταν τον πήρε και ψυχολογικά από κάτω, είδαμε και κοντρόλ-απευθείας πλάγιο. Μόνη του ατυχία το δοκάρι. Βαθμός : 2/10

Βούκιτς : Παρακαλούσα να μπει νωρίς, αλλά εν τέλει δεν μπόρεσε να σηκώσει όλη την ομάδα. Πήρε μπάλα, πάλεψε, σκόραρε, αλλά δεν αρκούσε. Βαθμός  : 6/10

Λίνο : Μπήκε κι αυτός για να γυρίσει το ματς, αλλά νομίζω πως υπερέβαλε. Η αλήθεια είναι πως δεν κρύφτηκε, έκανε παιχνίδι. Αλλά κράτησε λίγο παραπάνω τη μπάλα από όσο θα έπρεπε, χωρίς ουσιαστικά κάποιο στόχο. Βαθμός  : 5/10

Κουλούρης : Κρίμα ρε παίκτη. Προφανώς και δεν φταις εσύ. Nextyear.

Γ.Χ. : Κάκιστη προετοιμασία για τον αγώνα, χωρίς ούτε βασικό, αλλά ούτε και εναλλακτικό πλάνο. Περίεργες αλχημείες με εξτρέμ και χαφ, περίεργη προσέγγιση του αγώνα (δήθεν αμυντικά, αλλά στην ουσία εκτός τόπου και χρόνου), έλλειψη καθαρού μυαλού. Τεράστια η ευθύνη για το διασυρμό.