Βάλτε τέλος στις τάσεις αυτοκτονίας!

Ο ΠΑΟΚ δεν τα κατάφερε χθες. Δεν ήταν ατυχία, δεν ήταν αδικία. Ήταν το λογικό αποτέλεσμα ενός κακού παιχνιδιού από το πρώτο λεπτό. Και το χρονικό ενός «θανάτου» που θα μπορούσε να θεωρηθεί αναμενόμενος, βάσει των πολύ σημαντικών απουσιών που είχαμε.

Δυστυχώς, ο Άγγελος Αναστασιάδης δεν μίλησε σωστά ούτε μετά τον αγώνα με τη Ξάνθη, ούτε μετά την ήττα από τους Γάλλους.  

ΟΧΙ, δεν αναφέρομαι στις επιθετικές προς τους παίκτες του δηλώσεις. Γιατί, τις μεν πρώτες τις κάλυψε λέγοντας πως αυτός έφταιγε για τη διαχείριση του αγώνα στη Ξάνθη, ενώ τις μεν δεύτερες τις κρίνω ως λογικές γιατί και οι αλλαγές (Μαντούρο – Μάρτενς) δεν έδωσαν ουσιαστικά τίποτα για άλλη μια φορά, αλλά και ο προπονητής ήταν εμφανώς απογοητευμένος.

Γράψαμε και χθες, πως το ξέσπασμα αυτό του Άγγελου ήταν πρωτοφανές. Δεν θυμάμαι άλλη φορά στο παρελθόν να έχει δώσει τόσο «στεγνά» κάποιον παίκτη του. Σημαίνει ότι έφτασε στα όριά του πλέον.

Αυτό όμως αγαπητέ προπονητή, δεν ακυρώνει ούτε στο ελάχιστο και τη δική σου ευθύνη για ένα απλό πράγμα : ΟΛΟΣ ο κόσμος από τον Ιούλιο μέχρι σήμερα τσιρίζει και φωνάζει πως η ομάδα έχει τεράστια κενά στο ρόστερ της. Η απάντησή σου, γνωστή. «Καλό είναι το ρόστερ, θα το δείτε». Ε, το είδαμε.

Ο ΠΑΟΚ μας έχει χαρίσει εξαιρετικές βραδιές φέτος. Με εντυπωσιακό ποδόσφαιρο, πάρα πολλά και καλά αποτελέσματα και πορεία πρωταθλητισμού. Έχει επίσης καταστεί ξεκάθαρο από νωρίς (με βάση και κάποιες δηλώσεις του κόουτς), ότι Ευρώπη και Κύπελλο ήταν εξ αρχής σε λίγο πιο δεύτερη μοίρα. Να το δεχτούμε κι αυτό. Πρέπει να ομολογήσουμε όμως ότι οι σκέψεις που μας έκαναν χθες να χάσουμε τον ύπνο μας, δεν ήταν ο αποκλεισμός ή οι κακές δηλώσεις. Αλλά ο φόβος, στα όρια της σιγουριάς πως η ομάδα «κλάταρε» τελείως. Φαινόταν χτες στο γήπεδο πως δεν υπήρχε ούτε ένας παίκτης που να είχε δυνάμεις.

Και αυτό, μπορεί να αποδειχθεί πολύ επικίνδυνο στα ερχόμενα ματς.

Καλώς ή κακώς, όλη η κοινωνία του ΠΑΟΚ περιμένει αυτά τα Χριστούγεννα. Γιατί θα φανεί με επίσημο τρόπο αν όντως η ομάδα στοχεύει στον τίτλο. Με μεταγραφές.

Δυστυχώς, μέχρι σήμερα όλη η συζήτηση (καθώς ο επίσημος ΠΑΟΚ είναι μουγγός εδώ και πολλά χρόνια) κολλάει στην άποψη του κόουτς ο,τι θα είναι καταστροφικό να μιλάμε για μεταγραφές. Αυτό έχει ΩΣ ΕΝΑ ΒΑΘΜΟ μια σωστή λογική. Από την άλλη όμως πρέπει κάποια στιγμή να πάψουμε να κάνουμε σα ψυχασθενής ομάδα. Εντάξει, υπάρχουν ισορροπίες στα αποδυτήρια, αλλά υπάρχουν και έξω από αυτά. Οι παίκτες δεν θα πάθουν νευρικό κλονισμό, αν μάθουν πως ο ΠΑΟΚ θα αποκτήσει και ΔΕΥΤΕΡΟ εξτρέμ, ή και ΤΡΙΤΟ στόπερ. Θα το αντέξει ο ψυχισμός τους. Ας πάψει λοιπόν αυτή η κατάσταση και ας βάλει πλώρη η ομάδα για την κατάρτιση πλάνου ενίσχυσης.

Εδώ προκύπτει βέβαια και το δεύτερο μεγαλύτερο ζήτημα, που αφορά τις συνεργασίες εντός ΠΑΟΚ, μεταξύ στελεχών. Δυστυχώς, το καλοκαίρι κατέστη προφανές και ξεκάθαρο πως ούτε ο Σαββίδης έφταιγε, ούτε οι μάνατζερ, ούτε η κυβέρνηση. Δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν οι άνθρωποι στο τι χρειάζεται η ομάδα.

Ας ελπίσουμε να μη ξαναδούμε την ίδια αστεία ιστορία. Γιατί τότε θα πρόκειται περί εγκληματικού λάθους. Περί τάσεων αυτοκτονίας.

Για μια φορά στην ιστορία μας, ας μη διαλύσουμε μια προσπάθεια λίγο πριν το τέλος.

Ο ΠΑΟΚ είναι πρώτος, έχει και μια σχετικά διαφορά. Σταματήστε έγκαιρα τις ανοησίες από όπου κι αν προέρχονται και θα είναι πιο εύκολο να τον κρατήστε τον εκεί. Τόσο απλά.

ΥΓ 1. Ο ΠΑΟΚ θέλει δυο τρεις κινήσεις. Ούτε δισεκατομύρια, ούτε βεντέτες.

ΥΓ 2. Στο κράξιμο για τα καβούρια στη τσέπη, πρώτοι. Τώρα που βγήκε ο ισολογισμός και φάνηκε οτι τα λεφτά φεύγουν σα νερό, τσιμουδιά όλοι.