Η μπάλα είναι μόνο η αφορμή.
Γιατρός δεν είμαι, ούτε μάγισσα. Λένε πως ενός είδους πνοή, η τελευταία ανάσα, φεύγει και ακούγεται όταν ξεψυχάει κανείς. Μάλιστα, σε περιπτώσεις ορισμένων ζώων ή άλλων κτηνών, φαίνεται πως η ανάσα αυτή λαμβάνει τη μορφή… κριτικής.
Ο εφιάλτης του ζητήματος των χρεών για τον ΠΑΟΚ, βρίσκεται για μια ακόμα φορά στο επίκεντρο. Οι τελευταίες εξελίξεις φέρνουν (;) την επίλυση του προβλήαμτος, ένα βήμα πιο κοντά. Ας μην πανηγυρίζουμε όμως, ακόμα...
Η κατρακύλα συνεχίζεται και ο ΠΑΟΚ κάθε χρόνο ξεπερνά τον εαυτό του. Ξενέρωσε, λέει, ο Ιβάν. Δεν είμαστε καλά…
Σήμερα θα πιαστώ απο άρθρο δημοσιογράφου με ονοματεπώνυμο, για να κάνω κάποιες σκέψεις.
Για την ξεφτίλα, το μπάχαλο, τα όσα απαράδεκτα συμβαίνουν, φταις εσύ. Και μη παριστάνεις άλλο τον έκπληκτο και τον αδικημένο. Κούρασες.
Για τα εσωτερικά προβλήματα μας, τα είπαμε και χτες. Και πάντα θα υπάρχουν διαφωνίες. Για τα εξωτερικά τρυπήματα όμως, πότε θα παρθούν αποφάσεις;
Ο ΠΑΟΚ αποδεικνύεται και πάλι ανέτοιμος την κρίσιμη στιγμή. Και ο κόσμος νιώθει προδομένος. Καταλάβετέ το.
Το κάκιστο κλίμα που επικράτησε αλλά και το προσπέρασμα στη βαθμολογία από το νταβατζή του ελληνικού αθλητισμού, έδωσε το έναυσμα για να βγουν πολλά σκυλιά στη γύρα. Ντόπια αλλά και εισαγόμενα.
Ο ΠΑΟΚ διανύει πολύ δύσκολη περίοδο. Και είναι πολύ συγκεχυμένα όσα ακούγονται, αφού δε ξέρουμε ούτε πως φτάσαμε εδώ, ούτε και που θέλουμε να φτάσουμε.
Το Paokmania αναγνωρίζοντας τη ΣΦΑΓΗ που υπέστη ο ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ Πανιώνιος σήμερα στη Τούμπα, φέρνει στο φως πρωτοφανή ντοκουμέντα που αποδεικνύουν την ανελέητη ταπείνωση της ευγενούς άμιλλας, προς όφελος του δυνάστη ΠΑΟΚ.
Θα μιλήσω ειλικρινά. Ο αποκλεισμός από την Ευρώπη δεν με έκανε να χάσω τον ύπνο μου. Είτε γιατί ήταν πιθανός, είτε γιατί η κοινή λογική μας οδηγεί σε άλλες μάλλον πιο σημαντικές σκέψεις…