Ποιος να πάει φυλακή Κωστόπουλε;

Ακόμα και όσοι άφησαν εκατομμύρια χρέη στο ελληνικό δημόσιο, απέλυσαν υπαλλήλους χωρίς να τους αποζημιώσουν, κατέστρεψαν επιχειρήσεις και οικογένειες δημιουργώντας χρέη. Όπως ο Πέτρος Κωστόπουλος, επί σειρά ετών ευνοούμενου του ελληνικού κράτους εκδότης περιοδικών που έγινε πλούσιος αλλά βύθισε στα χρέη την εταιρία ΙΜΑΚΟ που διαχειριζόταν.

Πριν από λίγο, στην τηλεοπτική εκπομπή που διαθέτει στον ALPHA, εξαπέλυσε επίθεση κατά του υφυπουργού Σταύρου Κοντονή, λέγοντας την εξής φράση... » Επεσαν δέκα φωτοβολίδες στην Τούμπα και ο Κοντονής αντί να βάλει δέκα άτομα στην φυλακή, διέκοψε το Κύπελλο». Τάδε έφη ο οπαδός του Ολυμπιακού, Πέτρος Κωστόπουλος. Προπαγάνδα που στόχο βέβαια έχει να πειστεί η κοινή γνώμη ότι το παιχνίδι δεν διακόπηκε λόγω των διαιτητικών αποφάσεων αλλά λόγω επεισοδίων. Αν έπρεπε κάποιος να είναι στην φυλακή, σίγουρα θα έπρεπε να είσαι εσύ Πέτρο Κωστόπουλε.

Και δεν το λέμε μόνο εμείς, όπως μπορείτε να διαβάσετε από το άρθρο που δημοσίευσε στις 30 Νοεμβρίου του 2013 το www.kooutipandoras.gr και σας παρουσιάζουμε...

Ανακοίνωση, μετά τη σύλληψη του Πέτρου Κωστόπουλου για χρέη στο Δημόσιο, διένειμαν στα ΜΜΕ οι απλήρωτοι εργαζόμενοι της ΙΜΑΚΟ με αποδέκτη τον εργοδότη τους.

Σε αυτήν κάνουν λόγο για περίσσιο θράσος από την πλευρά του Πέτρου Κωστόπουλου, τον οποίο κατηγορούν ευθέως επειδή όπως λένε «καμία διάθεση δεν είχε να πτωχεύσει την εταιρία του», πράγμα το οποίο έγινε εν τέλει έπειτα από δική τους αίτηση. «Ο κ. Κωστόπουλος» επισημαίνουν οι εργαζόμενοι «γνώριζε ότι η εταιρία του οδηγείται σε πτώχευση από το 2011, όμως αντί να ενημερώσει, επέβαλε διαρκώς νέες μειώσεις μισθών».

Διαβάστε την ανακοίνωση των εργαζομένων της ΙΜΑΚΟ

«H εταιρεία ΙΜΑΚΟ κηρύχθηκε σε πτώχευση με αίτηση των εργαζομένων της και όχι με αίτηση του κ. Πέτρου Κωστόπουλου. Ο κ. Κωστόπουλος καμία διάθεση είχε να πτωχεύσει η εταιρεία του. Μολονότι με περισσό θράσος εμφανίστηκε στα media στις αρχές του 2012 και ομολόγησε ότι ήδη από τις αρχές του 2011 ήξερε ότι η εταιρεία οδηγείται στην πτώχευση, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΠΕ σε εμάς τους υπαλλήλους του. Αντίθετα, ΜΑΣ επέβαλε ξανά και ξανά μειώσεις μισθών, ζητώντας ΑΠΌ ΕΜΑΣ θυσίες και τον Οκτώβριο του έτους 2011 σταμάτησε οριστικά να... μας πληρώνει.

ΣΕ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΑΣΚΗΣΑΜΕ το δικαίωμά μας σε επίσχεση της εργασίας μας όχι απλά δεν μας κατέβαλε τις αποδοχές μας αλλά μας εξύβριζε με τα χειρότερα λόγια. Όταν μάλιστα κάποιοι από εμάς στα μέσα Φεβρουαρίου 2012 δηλώσαμε ότι θα υποβάλουμε αίτηση πτώχευσης της εταιρείας και επειδή ακριβώς ο ίδιος δεν το επιθυμούσε ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΜΕ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ «ατυχώς» να μας αποτρέψει. Η πλειονότητα από εμάς απολύθηκε όχι επειδή ο κ. Κωστόπουλος μας σκέφτηκε αλλά γιατί το ζητήσαμε εμείς οι ίδιοι, βλέποντας αφενός ότι δεν θα λαμβάναμε ποτέ ξανά αποδοχές για την απασχόλησή μας, αφετέρου για να μην αυξάνεται το χρέος της εταιρείας έναντι του ΙΚΑ, το οποίο και θα ικανοποιείτο συμμέτρως με εμάς στα πλαίσια της πτώχευσης.

Ο κ. Κωστόπουλος χρωστάει σε όλους εμάς τους εργαζομένους του περίπου 2,5 εκατομμύρια ευρώ. Σχεδόν όλοι έχουμε ζητήσει την ποινική του δίωξη και είναι ακόμη εκκρεμής η αγωγή μας και κατά του ιδίου. Και ενώ εμείς αγωνιζόμαστε για να πάρουμε αυτά που δικαιούμαστε, τους μισθούς μας και τις αποζημιώσεις μας, ο κ. Κωστόπουλος ζει ζωή χαρισάμενη. Συνεχίζει και διαμένει στην βίλα του στην Φιλοθέη την οποία δήθεν τάχα αναγκάστηκε να πουλήσει στην EUROBANK !!! για να πληρώσει δήθεν τάχα τις οφειλές του στο Δημόσιο και στο IKA! Συνεχίζει να κάνει πολυδάπανες διακοπές σε σουίτες στην Πάτμο, στην Ιταλία και να μένει βέβαια και στην βίλα του στην Μύκονο, την οποία επίσης φέρεται να έχει πουλήσει στην EUROBANK για να καλύψει τα χρέη του!! Τα παιδιά του εξακολουθούν να πηγαίνουν σε ιδιωτικά σχολεία και camp όταν τα δικά μας παιδιά δεν έχουν να φάνε!!

Ο Π. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΤΩΧΟΣ

Αφήνει έναν «φίλο» του κτηματομεσίτη που γνώρισε στο γυμναστήριο και που του δάνεισε 70.000,00 ευρώ να τον πτωχεύει στα Δικαστήρια του Πειραιά και δεν πηγαίνει να υπερασπιστεί τον εαυτό του! ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;; Και αναγκαζόμαστε εμείς με νέα έξοδα να προσφεύγουμε στην δικαιοσύνη για να φωνάξουμε το οφθαλμοφανές: ότι ο κ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΤΩΧΟΣ! Μέχρι και την τελευταία στιγμή τον στηρίζαμε! Περιμέναμε , όπως μας είχε υποσχεθεί ο ίδιος να πουλήσει μερικούς τίτλους της ΙΜΑΚΟ για να μας πληρώσει! Και βέβαια τους «πούλησε» όλους!

Αλλά ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΠΗΡΑΜΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ. Το μόνο που μας κατέβαλε ήταν το επίδομα Χριστουγέννων 2011 και το επίδομα Πάσχα 2012 από τον φόβο της αυτόφωρης σύλληψης.

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΩΣ ΕΔΩ

ΝΑ ΑΠΟΝΕΜΗΘΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΟΛΟΙ ΝΕΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

ΟΙ ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΙΜΑΚΟ»

Στο μεταξύ με δικές του δηλώσεις σήμερα Σάββατο ο Πέτρος Κωστόπουλος, προσπαθεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα και όσα του καταλογίζουν οι εργαζόμενοι της εταιρίας του.

«Δεν έχω αναφερθεί ποτέ μέχρι σήμερα στο θέμα των εργαζομένων της ΙΜΑΚΟ γιατί πιστεύω ότι έχουν κάθε δικαίωμα να διεκδικήσουν με κάθε νόμιμο τρόπο τις απαιτήσεις τους. Και το κατανοώ όπως κατανοώ και ευχαριστώ την μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων που δεν στράφηκε εναντίον μου εκτιμώντας την πρότερη επαγγελματική μου συμπεριφορά», αναφέρει ο Πέτρος Κωστόπουλος και συνεχίζει:

«Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται από τις δεκάδες χιλιάδες εταιρίες που πτώχευσαν και τις εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που έμειναν χωρίς δουλειά να είναι η ΙΜΑΚΟ και εγώ οι μόνοι που για κάποιους πρέπει να σφυροκοπούνται διαρκώς. Ακόμη και στον κλάδο μας έχουν κλείσει πολλές εταιρίες με διάφορους τρόπους χωρίς αυτό να συγκινεί απ΄ ότι φαίνεται τους αυτόκλητους «υπερασπιστές» των εργαζομένων. Φαίνεται ότι οι άλλοι εργαζόμενοι δεν έχουν ψυχή η δικαιώματα.

Είναι προφανές ότι το γεγονός πως προσπαθώ να σταθώ στα πόδια μου μέσα στα ΜΜΕ με κάνει ευάλωτο και εύκολο στόχο. Δυστυχώς στην ζωή μου για δουλειά δυο πράγματα έμαθα: να μιλάω και να γράφω. Και τα δύο δυστυχώς και πάλι διαπράττονται δημοσίως. Όσοι κρύβονται δεν χτυπιούνται...ίσως και γιατί πουλάνε λιγότερο.

Δεν είχα όμως άλλη επιλογή από το να δουλέψω και πάλι ως υπάλληλος για να επιβιώσω. Βλέπω όμως ότι κάποιοι έχουν εξαπολύσει έναν πόλεμο λάσπης με σκοπό να με εξοντώσουν και επαγγελματικά, εκτός από ηθικά εμένα και την οικογένειά μου στην φάση που βρίσκομαι.

Έκανα το χρέος μου για να σώσω την ΙΜΑΚΟ το 2011. Έβαλα 6.000.000 ευρώ περίπου στην εταιρία (πέρα από τα 5.500.00 ευρώ που δόθηκαν σε Δημόσιο και Ασφαλιστικούς Οργανισμούς) προερχόμενα από το σύνολο των προσωπικών μου καταθέσεων μετά από τριάντα χρόνια δουλειάς-το μεγαλύτερο μέρος-και από δάνεια στα οποία έβαλα εγγύηση την προσωπική μου περιουσία που τελικά εκποιήθηκε. Έτσι πληρώθηκαν και οι μισθοί έντεκα μηνών...

Αν δεν πίστευα στην σωτηρία της εταιρίας δεν θα ήμουν ηλίθιος να προχωρήσω σε αυτή την κίνηση γι" αυτό θεωρώ συκοφαντία τα λεγόμενα ότι ήξερα για το επερχόμενο τέλος. Πρόκειται για βαριά συκοφαντία που πλήττει και την νοημοσύνη του κάθε ανθρώπου. Απορώ γιατί κάποιοι πρώην εργαζόμενοι της εταιρίας που μετέφεραν επιταγές από τη τράπεζα με λεφτά από τον προσωπικό μου λογαριασμό προς την ΙΜΑΚΟ δεν το λένε καθόλου,σαν να μην συνέβη ποτέ. Οι υπογραφές πάντως υπάρχουν....

Όσο για κάποιους γραφικούς σε διάφορα social media που από την μια μεριά με κανιβαλίζουν και πανηγυρίζουν για την πτώχευσή μου και από την άλλη «κλαίνε» για τους εργαζόμενους τι να πω; Σε αυτούς μόνο ένας πολύ καλός ψυχίατρος μπορεί να δώσει απάντηση...

Στο μέτρο των δυνατοτήτων μου θα προσπαθήσω να ικανοποιήσω τον οποιονδήποτε εθίγη από την πτώχευση της ΙΜΑΚΟ μιας και απ΄ όσο γνωρίζω βρισκόμαστε σε διαδικασία πώλησης των περιουσιακών της στοιχείων...»

Απαντώντας στους εργαζόμενους της εταιρίας του ο Πέτρος Κωστόπουλος λέει: «Όσον αφορά την προσπάθεια εκποίησης μέσω της πτωχευτικής διαδικασίας τίτλων, μετοχών και άλλων περιουσιακών στοιχείων της ΙΜΑΚΟ, που από τον νόμο το αντίτιμο πηγαίνει καταρχήν στους εργαζομένους θέλω να πω ότι αυτή μπλοκαρίστηκε επί μακρό χρονικό διάστημα, και επανειλημμένα από τους εκπροσώπους των εργαζομένων με τη δικαιολογία κάθε φορά ότι ήταν χαμηλή η αποτίμησή τους...

Αποτέλεσμα είναι να ακυρώνεται διαρκώς η εκποίηση, να απαξιώνεται με το χρόνο η εμπορική αξία των περιουσιακών στοιχείων και να απομακρύνονται οι ενδιαφερόμενοι. Υπάρχουν επιχειρηματίες του κλάδου που μπορούν να το επιβεβαιώσουν.

Δικό μου συμφέρον αλλά και συμφέρον των εργαζομένων θα ήταν η εκποίηση να γίνει σε όσο υψηλότερη τιμή γίνεται. Νομίζω ότι αυτό είναι εύκολα κατανοητό και από μη έχοντες οικονομικές γνώσεις. Όμως κάποιοι έπεσαν θύματα κακών συμβούλων, ή άγνοιας, για ανεξήγητους για μένα λόγους... Για να το κάνω πιο κατανοητό άλλο να πουλάς τον τίτλο ενός ζωντανού περιοδικού σε 6 μήνες και άλλο σε 2-3 χρόνια, και μάλιστα σε ένα κλάδο και μια οικονομία που συνεχίζουν να βυθίζονται. Αυτά για την αποκατάσταση της αλήθειας, γιατί όλα τα άλλα είναι αιτιολογίες για τη δημιουργία, εις βάρος μου, εντυπώσεων. Ουδείς ψυχολογικός εκβιασμός μπορεί να δημιουργήσει εκ νέου περιουσία ως εκ θαύματος, ώστε να τη διανείμω, δυστυχώς».