(Άννα) Νίκη, όνομα και πράγμα...

Τρία χρόνια στο Robert Morris, έχει ήδη καταφέρει να κατακτήσει δύο φορές τον τίτλο του πρωταθλητή στην NEC. Η Άννα Νίκη Σταμολάμπρου συνεχίζει να κρατά ψηλά την ελληνική σημαία στο γήπεδο των "Colonials", στο οποίο έχουν... να λένε τα τελευταία έξι χρόνια για τα... φρούτα που βρίσκουν από την Ελλάδα. Βλέπετε, η Άρτεμις Σπανού είχε κάνει την αρχή τρία χρόνια πριν από εκείνη, για να τους βάλει στο κλίμα.

Κι εκείνη απλά δημιούργησε παράδοση στο κολέγιο, το οποίο έχει να το λέει πως αποκτά ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί στη χώρα μας (σ.σ.: εξαίρεση η Ελεάννα Χριστινάκη που κατέληξε στο Florida). Η τριτοετής λοιπόν γκαρντ κατάφερε να φτάσει μέχρι το τέλος του δρόμου στην SEC για δεύτερη φορά και να έχει μπροστά της, όπως όλες οι "Colonials", μια τεράστια πρόκληση: τη μονομαχία με το Connecticut στον πρώτο αγώνα της March Madness (βλ. τελική φάση).

"Είναι πάρα πολύ δύσκολο να πετύχουμε κάτι παραπάνω από το να είμαστε απλά ανταγωνιστικές σε αυτό το παιχνίδι. Μιλάμε άλλωστε για το Νο1 σε όλη την Αμερική, την ομάδα με τα τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα και το σερί των εξήντα εννέα (69) συνεχόμενων νικών σε κολεγιακό επίπεδο", θα παραδεχθεί η πρώην παίκτρια του ΠΑΟΚ, πριν εξηγήσει πως "πάντα θέτω υψηλούς στόχους, κι όταν τους πραγματοποιώ είμαι πολύ χαρούμενη".

Ένας από τους στόχους ήταν σαφώς η κατάκτηση του φετινού τίτλου, μια αποστολή που "ήταν εξ αρχής δύσκολη αφού ο ημιτελικός κι ο τελικός έγιναν μακριά από την έδρα μας". Αντιλαμβάνεστε λοιπόν για το μέγεθος της επιτυχίας. Με την ίδια πάντως παρούσα, οι "Colonials" μπορούσαν να νιώσουν πιο ασφαλείς. Μιλάμε άλλωστε για την παίκτρια που τους έχει βγάλει ασπροπρόσωπους την τελευταία τριετία, έχοντας επιλεγεί στην καλύτερη πεντάδα της post season στην περιφέρεια (NEC) σε κάθε ένα από τα τρία αυτά χρόνια, την ώρα που αναδείχθηκε πολυτιμότερη για φέτος.

"Πιστεύω πως έχω αλλάξει πολύ αυτά τα χρόνια, έχω βελτιωθεί σε πολλά κομμάτια του παιχνιδιού μου και προσπαθώ να γίνομαι διαρκώς καλύτερη", θα παραδεχθεί μιλώντας στο Sport24.gr, πριν πάει τον χρόνο πίσω και αναφερθεί στο πως προέκυψε όλη αυτή η αμερικανική περιπέτεια: "Οι καλές εμφανίσεις που είχα κάνει πριν τέσσερα χρόνια με τις μικρές εθνικές ομάδες, είχαν κινήσει το ενδιαφέρον πολλών κολεγίων, μεταξύ των οποίων το Robert Morris. Μιλάμε για ένα κολέγιο που παραδοσιακά εμπιστευόταν τις παίκτριες από την Ευρώπη".

Οπότε, καταλαβαίνετε πως είχε ένα πάτημα για να πει το "ναι" στην πρόταση που της έγινε. Πριν από από αυτό πάντως, ρώτησε την Άρτεμη Σπανού που είχε κάνει το βήμα ένα χρόνο νωρίτερα. Κι όπως σχολιάζει "το γεγονός ότι ήταν ήδη στο κολέγιο, με βοήθησε στο να το προτιμήσω ανάμεσα σε αυτά που μου είχαν κάνει πρόταση, κι ας ήταν κάποια μεγαλύτερα σε όνομα και παράδοση. Η παρουσία της Άρτεμης με βοήθησε πολύ, ειδικά τον πρώτο καιρό όπου η μετάβαση ήταν κάπως απότομη".

Κι όπως θα προσθέσει "είχα την ευκαιρία και την τύχη να παίζω στον ΠΑΟΚ, να είμαι μέλος μιας ομάδας με την οποία έζησα σημαντικές διακρίσεις τόσο ως Κορασίδα και Νεάνιδα (σ.σ.: πανηγύρισε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα σε αμφότερες περιπτώσεις), όσο και ως μέλος του Γυναικείου, με το οποίο έφτασα μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος". Θα εξηγήσει βέβαια πως "το να παίξω στο κολεγιακό πρωτάθλημα ήταν από μόνο του μια μεγάλη πρόκληση για μένα. Κι όπως φαίνεται άξιζε το ρίσκο η επιλογή μου. Νιώθω απόλυτα δικαιωμένη"!

Όσο για το αν σκέφτεται να αποχαιρετίσει πρόωρα το NCAA για να κυνηγήσει την επαγγελματική καριέρα; Η Άννα Νίκη Σταμολάμπρου ξεκαθαρίζει πως "έχω μία ακόμη χρονιά στο κολεγιακό. Με τις υπάρχουσες συνθήκες το βλέπω πολύ δύσκολο να φύγω για να επιστρέψω στην Ελλάδα". Ποιος να την αδικήσει άλλωστε; Στο Robert Morris είναι... βασίλισσα, απολαμβάνοντας τον σεβασμό, την εκτίμηση και την αγάπη όλων. Είναι η προσωποποίηση των ονείρων των ανθρώπων του κολεγίου, η ελπίδα τους για το κάτι παραπάνω. Η Άννα Νίκη Σταμολάμπρου είναι η... νίκη προσωποποιημένη για όλους. Κι όχι άδικα...