Ο Γκάρι έχει τη χάρη!

Το Πράσινο Ακρωτήρι είναι εξωτικό. Δέκα μεγάλα νησιά, θερμό κλίμα, ο Ατλαντικός Ωκεανός, ζεστοί άνθρωποι και ωραίο φαγητό. Παρότι την πρώτη φορά που τα επισκέφτηκε ήταν μόλις οκτώ ετών και σχεδόν δεν έχει αναμνήσεις, ο Γκάρι Ροντρίγκεζ λειτουργεί ως ο καλύτερος ταξιδιωτικός οδηγός. Περήφανος για την καταγωγή του, όσο περήφανος είναι για την οικογένειά του και για την πόλη του, το Ρότερνταμ.

Στην Ολλανδία γεννήθηκε, καθότι οι γονείς του μετανάστευσαν πριν καν τη γέννηση των παιδιών τους σε μια από τις πλέον πολυπολιτισμικές ευρωπαϊκές πόλεις. To 2010 σχεδόν το 45% των κατοίκων του λιμανιού δεν ήταν Ολλανδοί και το 2015 οι γηγενείς του Κάπο Βέρντε ήταν η πέμπτη ομάδα πληθυσμού μετά από εκείνη του Σουρινάμ, των Τούρκων, των Μαροκινών και των Ολλανδών!

Η οικογένεια του Σαντιάγκο Μέντες Ροντρίγκεζ και της Πουέρτο Ριμπέιρα δεν είχε πρόβλημα να προσαρμοστεί. Ο Γκάρι ήταν το πρώτο από τα τέσσερα παιδιά τους, με τον μικρότερο αδελφό του να παίζει επίσης ποδόσφαιρο στην ακαδημία της Σπάρτα Ρότερνταμ και τις δύο λιλιπούτιες αδερφές του να πηγαίνουν ακόμα σχολείο.

Ο άσος του ΠΑΟΚ ήταν εκείνος που όχι ακριβώς άνοιξε το δρόμο, αλλά έδειξε ότι ο δρόμος μπορεί να είναι επιτυχημένος. «Ο πατέρας μου έπαιξε ποδόσφαιρο στην Ευρώπη, αλλά όχι επαγγελματικά», διηγείται ο 26χρονος μεσοεπιθετικός που δεν είχε και πολλούς λόγους να πιστεύει ότι θα έκανε καριέρα σε έναν σκληρό και συχνά άδικο χώρο.

«Ήμουν έξι χρονών όταν για πρώτη φορά πήγα σε ομάδα. Μετά από δύο χρόνια αποφάσισα να συνεχίσω στη Σπάρτα Ρότερνταμ και στα 12 μου χρόνια εντάχθηκα στις ακαδημίες της Φέγενορντ. Ήταν τεράστια αναγνώριση για μένα και ταυτόχρονα ένιωθα υποχρέωση να τα καταφέρω».

Εδώ τελειώνουν τα ευχάριστα για τον πιτσιρικά, που ονειρευόταν να μοιάσει στον Ρονάλντο (σ.σ. το «φαινόμενο») και αργότερα χάζευε με τις μονομαχίες του Ροναλντίνιο με τον Ζινεντίν Ζιντάν. Τότε, γεννήθηκε το πάθος του για την Μπαρτσελόνα, αλλά και το ισπανικό πρωτάθλημα γενικότερα. Μόνο που μια τέτοια προοπτική ξαφνικά... κόπηκε. Όπως και ο ίδιος από τη Φέγενορντ.

Μεγάλος στην καρδιά!

«Το θυμάμαι σα να ήταν χθες. Γύρισα σπίτι μου και έκλαιγα. Έκλαιγα για ώρες. Όταν είσαι παιδί ονειρεύεσαι να παίξεις στο «Ντε Κάιπ» και το όνειρο χάθηκε από μπροστά μου». Η Φέγενορντ λίγο πριν ο Γκάρι κλείσει τα 18 του χρόνια τον έκοψε.

«Η δικαιολογία ήταν ότι ήμουν πολύ μικρόσωμος. Μετά, όμως, ψήλωσα. Σήμερα είμαι 1μ.74 και κανείς δεν μπορεί ξανά να μου πει ότι είμαι κοντός». Του έμεινε απωθημένο, αλλά όχι κουσούρι. Αποφάσισε να μην το βάλει κάτω και στην Πορτογαλία βρήκε τον εαυτό του.

«Δούλεψα πιο πολύ στην τεχνική και βελτιώθηκα στο παιχνίδι μου», θυμάται και παρότι σταμάτησε για ένα χρόνο το ποδόσφαιρο, κατόρθωσε σιγά-σιγά να βρει και πάλι το δρόμο του στο χορτάρι. Έστω κι αν έπαιζε σε ερασιτεχνικό επίπεδο και έμοιαζε πιο κοντά στην πραγματικότητα του πατέρα του, απ' τη δική του φιλοδοξία. Όλα άλλαξαν όταν βρέθηκε στην Boshuizen. «Έκανα μια σεζόν με 15 γκολ και έντεκα ασίστ. Δεν είναι λογικό να με προσέξουν οι σκάουτερ», αναρωτιέται μεγαλόφωνα σαν το παιδί που ήταν τιμωρημένο στη γωνία και ψάχνει να βρει το δίκιο του στον διευθυντή.

«Επένδυσα στον εαυτό του, έπαιρνα το τρένο από το Ρότερνταμ στο Λέιντεν για να κάνω προπόνηση τρεις φορές την εβδομάδα, κάτι που δεν έμοιαζε πάντα λογικό. Αλλά απέδωσε: Μετά από μια εκπληκτική σεζόν έγινα επαγγελματίας ποδοσφαιριστής». Επαγγελματίας, ετών 22! Δε θα το έλεγες και συνηθισμένο, αλλά η πρόοδος του Γκάρι Ροντρίγκεζ ήταν ραγδαία. Μέσα σε ένα χρόνο από το πρώτο του συμβόλαιο τον εντόπισαν σκάουτερ από τη Βουλγαρία και έφυγε για τη Λέφσκι Σόφιας.

«Πήγα στη Βουλγαρία με βασικό σκεπτικό να βελτιωθώ παραπάνω και να «φτιάξω» το όνομά μου, αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν περίμενα όλα να εξελιχθούν τόσο γρήγορα». Στη Σόφια έμεινε έντεκα μήνες! Η Γουέστ Χαμ ενδιαφέρθηκε αρχικά, όμως η Έλτσε τον Ιανουάριο του 2014 ήρθε για να κάνει τη φαντασίωσή του πραγματικότητα. Θα έπαιζε στην Ισπανία... «Υπήρχαν αρκετοί σύλλογοι που ενδιαφέρθηκαν. Θα μπορούσα να πάω στη Γαλλία, στην Ουκρανία, στη Ρωσία, αλλά η Έλτσε ήταν η καλύτερη επιλογή για μένα».

Στη μικρή πόλη της Βαλένθια θα εντυπωσιαστεί από τους φοίνικες που υπήρχαν παντού, από την κοινωνία και τη δομή του ισπανικού κράτους και παράλληλα θα εντυπωσιάσει με τις εμφανίσεις του – κυρίως το γκολ κόντρα στη Μάλαγα – αναγκάζοντας την ομάδα του να προχωρήσει στην αγορά του.

Ο Γκάρι άφησε στην άκρη το Μέντες για να χωράει το όνομα στη φανέλα, έπαιξε στο «Καμπ Νου», συναντήθηκε με τον Λιονέλ Μέσι, πήρε τη φανέλα του Κριστιάνο Ρονάλντο, αλλά όταν η ομάδα του υποβιβάστηκε ήθελε κάτι να διατηρηθεί στο υψηλότερο επίπεδο.

Ο ΠΑΟΚ ήρθε την κατάλληλη στιγμή! Η επιλογή του Φρανκ Άρσεσεν ήταν από τις λίγες που μπορούν να λειτουργήσουν υπέρ της υστεροφημίας του και ο Γκάρι Ροντρίγκεζ από το πρώτο του ματς έδειξε ότι έχει την ποιότητα να ξεσηκώνει την Τούμπα. Και όχι μόνο την ποιότητα... «Θεωρώ ότι με την προσωπικότητα που έχω στο παιχνίδι μου, μπορώ να αλλάξω ένα ματς», δηλώνει για τον εαυτό του και το έκανε ουκ ολίγες φορές φέτος.

Ανέτρεψε το παιχνίδι πρωταθλήματος με την ΑΕΚ, τα έκανε όλα στο ματς πρωταθλήματος με τον Παναθηναϊκό στην Τούμπα, έπαθε την... επιβεβλημένη για τον ΠΑΟΚ θλάση τον Δεκέμβριο και στο δεύτερο γύρο έμοιαζε να μην είναι τόσο σταθερός.

Φαίνεται πως και εκείνος, όπως και ο ΠΑΟΚ, έπαιρναν το χρόνο τους για να επιστρέψουν την κατάλληλη στιγμή. Ο Γκάρι Ροντρίγκεζ, που μένει στο Πανόραμα με τη γυναίκα και τη νεογέννητη κόρη του (σ.σ. την οποία έχει φωτογραφία στις επικαλαμίδες), που λατρεύει να περπατάει στην παραλιακή της Θεσσαλονίκης και να πίνει και κάνα καφεδάκι, ανέλαβε δράση στα πλέι οφ.

Πέτυχε εκ νέου το γκολ της ανατροπής απέναντι στην ΑΕΚ και το πανηγύρισε απαιτώντας απ' όλους στο γήπεδο να σωπάσουν. Το γεγονός ότι ήταν κεκλεισμένων των θυρών είναι μια λεπτομέρεια που δεν κάνει να χαλάσει μια ωραία ιστορία. Γιατί ωραία ιστορία ήταν και η χθεσινή. Και η Τούμπα ήταν αρκούντως γεμάτη για να τον αποθεώσει...