Λεάλι, Μπρκιτς βαρόμετρο για Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ

Από τη μια η αλλεπάλληλες κινήσεις των «μεγάλων» του ποδοσφαίρου μας για ενίσχυση στα γκολπόστ τους και από την άλλη ορισμένες απίθανες αποκρούσεις που απολαμβάνουμε στο φετινό Euro (σ.σ. μπορεί δικαιολογημένα τα φώτα της δημοσιότητας στους Γάλλους να πέφτουν πάνω στον Γκριεζμάν, αλλά έχετε συνειδητοποιήσει τι απίθανο τουρνουά κάνει ο Γιορίς;)...

Ας μείνουμε όμως στα του οίκου μας. Νικόλα Λεάλι, Ζέλικο Μπρκιτς. Κρατήστε και τα δύο ονόματα καλά σημειωμένα στο καλοκαιρινό σας τεφτέρι γιατί θα μας απασχολήσουν καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς...

«Ψαγμένη» λύση ο Λεάλι που δείχνει το δρόμο για... Χουτεσιώτη

Το προφίλ του Λεάλι στοιχειοθετεί μια απρόσμενη κίνηση από την πλευρά του Ολυμπιακού. Από το ξεκίνημα του καλοκαιριού, το δίλλημα που γνωρίζαμε ότι υπάρχει για τον αντί – Ρομπέρτο, έμοιαζε να περιορίζεται ουσιαστικά σε δύο επιλογές: Θα έπαιρναν οι πρωταθλητές βασικό τερματοφύλακα, ή θα αποκτούσαν έναν έμπειρο πορτιέρο να στηρίξει την επιλογή του Καπίνο; Τελικά αποκτήθηκε ένας... δεύτερος Καπίνο!

Ένας πολλά υποσχόμενος ξένος τερματοφύλακας, που λογίζεται ως ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα στη συγκεκριμένη θέση (και μάλιστα σε μια χώρα με τεράστια παράδοση στην παραγωγή πορτιέρο, όπως η Ιταλία) και με σαφώς πιο ενεργή αγωνιστικά τελευταία διετία από τον Έλληνα διεθνή άσο του Ολυμπιακού.

Στα δικά μου μάτια, η συγκεκριμένη επιλογή μοιάζει αρκετά ψαγμένη από τους Πειραιώτες. Με δεδομένο ότι στο συμβόλαιο του Λεάλι υπάρχει και ρήτρα αγοράς, βάζεις δύο από τους πλέον υποσχόμενους τερματοφύλακες στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο να... φάνε τα μουστάκια τους, ελπίζοντας απλά να υπάρξει νικητής στη μονομαχία τους. Αν ένας από τους δύο δικαιώσει τις προσδοκίες σου, αποκτάς μια εξαιρετική λύση στην εστία σου και με τεράστια μεταπωλητική αξία.

Υπάρχει, όμως, και ένα «αλλά». Ότι ακριβώς έγραφα τη μέρα που η ΑΕΚ ανακοίνωνε την απόκτηση του Μπάρκα, το ίδιο γράφω και σήμερα που οριστικοποιήθηκε η συνύπαρξη Λεάλι – Καπίνο στον Ολυμπιακό. Οι «ερυθρόλευκοι» παίρνουν ένα αχρείαστο ρίσκο, αφήνοντας σε ρόλο τρίτου τερματοφύλακα έναν επίσης νεαρό ποδοσφαιριστή όπως ο Χουτεσιώτης.

Νομίζω ότι τόσο στην ΑΕΚ, όσο και στον Ολυμπιακό υποτιμούν σε υπέρμετρο βαθμό τη σημασία που έχει σε μία ομάδα η παρουσία ενός πολύπειρου τερματοφύλακα στην τριάδα τους. Ενός έμπειρου ποδοσφαιριστή που θα αποτελεί «δικλείδα ασφαλείας» για την ίδια την ομάδα, σε περίπτωση που κανείς από τους δύο νεαρούς δεν καταφέρει τα περπατήσει με επιτυχία στα... πρωτόγνωρα μονοπάτια που θα βαδίσει, αλλά και μέντορα των δύο παιδιών εντός και εκτός αποδυτηρίων. Μια περίπτωση Κάρολ, για παράδειγμα. Ας είναι τερματοφύλακας που θα έχει κλείσει ακόμη και τα 35 του χρόνια.

Γιατί, τόσο ο Λεάλι, όσο και ο Καπίνο αποτελούν στοιχήματα για τον Ολυμπιακό. Ο Ιταλός, για παράδειγμα, προέρχεται από δύο γεμάτες σεζόν στο Καμπιονάτο, αλλά πιστέψτε με είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα να υπερασπίζεσαι την εστία μιας ομάδας που θα χρειαστεί να επέμβεις 3-4 καθοριστικές φορές κατά τη διάρκεια ενός αγώνα και άλλο να δέχεσαι... βομβαρδισμό, να «τρως» ακόμη και 3 γκολ και στο τέλος των παιχνιδιών να είσαι και... ήρωας! Μην συγκρίνετε ποτέ τις εμφανίσεις ενός τερματοφύλακα σε ομάδες που μάχονται για την αποφυγή του υποβιβασμού, με τις απαιτήσεις και το ρόλο που συνοδεύει η παρουσία του σε μια ομάδα πρωταθλητισμού.

Και επιπλέον ο Ολυμπιακός πρέπει να διδαχτεί από τον τρόπο που διαχειρίστηκε όλα αυτά τα χρόνια η Γιουβέντους τον Λεάλι, αναφορικά με τον τρόπο που πρέπει να βοηθήσει τα δικά του νέα παιδιά, όπως ο Χουτεσιώτης.

Τι έχει να κερδίσει ο μικρός ως τρίτος τερματοφύλακας στον Πειραιά, δίπλα σε δύο επίσης νεαρά παιδιά; Απολύτως τίποτα. Αν ο Ολυμπιακός θέλει πραγματικά να τον βοηθήσει πρέπει να τον δώσει δανεικό να «ψηθεί». Να πάρει παιχνίδια, να δοκιμαστεί. Και στη θέση του να αποκτήσει έναν ελεύθερο έμπειρο τερματοφύλακα για τους λόγους που αναφέραμε...

Μπρκιτς, για να μπει τέλος στις λάθος επιλογές «άσων»

Στην περίπτωση του Ζέλικο Μπρκιτς από τον ΠΑΟΚ, τα πράγματα μοιάζουν απόλυτα ξεκάθαρα. Ο Σέρβος έρχεται στην Τούμπα για να φορέσει γάντια βασικού. Και διαθέτει όλα τα απαιτούμενα προσόντα για να το πράξει. Απλά είναι ένας τερματοφύλακας που τα τελευταία δύο χρόνια μοιάζει να αναζητεί τη δική του Γη της Επαγγελίας. Όπως ακριβώς την αναζητούσε ο Ρομπέρτο όταν έφτασε στον Ολυμπιακό. Άλλης κλάσης τερματοφύλακας, βέβαια, ο ένας και άλλης ο άλλος. Γι' αυτό άλλωστε και είναι εντελώς διαφορετικά τα χρήματα που δαπανήθηκαν για την απόκτησή τους.

Ωστόσο, ο Μπρκιτς δεν είναι μια... πειραματική λύση για τον «Δικέφαλο». Ο καλός Μπρκιτς, αυτός που γνωρίσαμε στα πρώτα του χρόνια στην Ουντινέζε, μπορεί να αποδειχτεί καθοριστικός παράγοντας στο χτίσιμο μιας ιδιαίτερα ανταγωνιστικής ομάδας από τον Ίβιτς.

Ο ΠΑΟΚ πλήρωσε ακριβά πέρσι τις επιλογές που έκανε στη θέση του τερματοφύλακα. Τόσο η απόκτηση του Όλσεν, όσο και ο μετέπειτα ερχομός του Βελλίδη αποδείχτηκαν δύο εξαιρετικά ατυχείς προσθήκες.

Θα μου πείτε υπάρχει και ο Γλύκος. Ένα χαρισματικό παιδί που πολλές φορές σε αναγκάζει να αναρωτιέσαι «μα καλά είναι δυνατόν να ψάχνει άλλο βασικό τερματοφύλακα ο ΠΑΟΚ;»... Θυμηθείτε, απλά, την απίθανη επέμβασή του στα πλέι οφ στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό.

Μόνο που ο Έλληνας τερματοφύλακας υποφέρει από ένα σύνδρομο που διαχωρίζει τους υποσχόμενους τερματοφύλακες από τους αξιόπιστους τερματοφύλακες: Την έλλειψη σταθερότητας στην απόδοσή του! Ευθύνονται οι τραυματισμοί του; Ευθύνεται ο χαρακτήρας του; Όποια κι αν είναι η απάντηση, ο Παναγιώτης Γλύκος δεν είναι πλέον κανένας πιτσιρικάς. Τα 30 του χρόνια έκλεισε τον Ιούνιο. Και μέχρι στιγμής δεν έχει πείσει κανέναν ότι μπορεί να κοιμάται ήσυχος ο ΠΑΟΚ με τη δική του παρουσία στα γκολπόστ. Γι' αυτό και οι Θεσσαλονικείς σχεδόν κάθε καλοκαίρι αναζητούν βασικό τερματοφύλακα.

Αν η επιλογή Μπρκιτς τους βγει, τότε θα έχουν κάνει ένα αποφασιστικό βήμα για την υλοποίηση των στόχων τους. Γιατί όπως λέει και μια σοφή ποδοσφαιρική παροιμία «δείξε μου τον πορτιέρο σου, να σου πω τι ομάδα θα φτιάξεις»...

Υ.Γ. Τη φημολογία περί απόκτησης του Μπαρόχα από τον Παναθηναϊκό, μόνο ως... ανέκδοτο μπορώ να την εκλάβω!