Άκου Κλάους...
SHARE:
Σε περίμενα πρώτα να τα (ξανα)βάλεις πριν στα γράψω. Γιατί θα τα ξανάβαζες, ήταν βέβαιο. Και θα τα ξαναβάλεις πολλές φορές ακόμα. Γιατί υπάρχεις για να σκοράρεις και τρέφεσαι από τα γκολ, για να υπάρχεις. Γιατί αυτός είσαι. Σκόρερ. Γκολτζής. Έτσι γεννήθηκες – δε... φταις. Άλλος γεννιέται για να ζωγραφίζει κι άμα δε βρει ποτέ μολύβι, πινέλο, κραγιόνια ή τέμπερες και καμβάδες, θα τρυπάει τα δάχτυλά του με καρφίτσα και θα γεμίζει τα ντουβάρια σχεδιάζοντας με το αίμα του. Άλλος γεννήθηκε για να τραγουδάει κι άμα δεν του... κάτσει το μικρόφωνο και στην λαϊκή να βρεθεί να πουλάει μαρούλια, θα τα "λέει" τραγουδιστά μπροστά στον πάγκο του. Έτσι είναι το τάλαντο, το χάρισμα, η ροπή, η κλίση. Αλλά είσαι και μεγάλο κορόιδο μωρ' αδερφέ μου....
Γιατί ενώ γεννήθηκες με προίκα κάτι που δεν μπορεί να αποκτηθεί, όσο και να δουλέψει κανείς άμα δεν "τό 'χει", το άφησες "μισό". Γιατί ενώ μπορούσες να σκίσεις τον πισινό σου στη δουλειά και να βελτιώνεσαι σε όλα τα υπόλοιπα, έμεινες κυρίως με το χάρισμα. Γιατί ενώ είχες τα φόντα να είναι ο ΠΑΟΚ το εφαλτήριό σου, έγινε το "ταβάνι" σου. Γιατί ενώ έπρεπε να τους έχεις όλους γονατιστούς να σε παρακαλάνε να μείνεις για πάντα, έφτασαν κάμποσοι να αναρωτιούνται άμα... μπορείς. Άκου Κλάους: Να αναρωτιούνται άμα μπορείς...
Δεν μιλώ για κείνους που έκαναν δεξιότητά τους την γκρίνια και καταφύγιό τους το μίσος. Δεν αναφέρομαι σε αναξιοπαθούντες της ζωής, που χτες τα είχαν μαζί σου, προχθές με τον Τζαβέλα, νωρίτερα με τον Σαλπιγγίδη και του χρόνου θα τα βάλουν με τον επόμενο "άμπαλο που παίρνει τα εκατομμύρια και κοροϊδεύει". Δεν εννοώ όσους έχουν χορτάσει "ήττα" στην ζωή, στη δουλειά, στο σπίτι και έχουν φορτώσει την υποχρέωση να τους προσφέρει μόνο νίκες ο ΠΑΟΚ, για να αισθανθούν πως είναι τάχα λίγο μεγαλύτερο το μικρό πουλάκι τους. Ούτε σε κάτι σαλιάρηδες που κάνουν καριέρα στα ΜΜΕ ξεφωνίζοντάς σας... Άκου Κλάους: Και σε πολλούς κι από κείνους που σ΄αγαπούν, σε γουστάρουν και σε πιστεύουν αναφέρομαι.
Ο σέντερ φορ, η σημαία και ο αρχηγός του ΠΑΟΚ είσαι. Και γουστάρω αυτός ο ξεχωριστός "πρώτος" μεταξύ των ΠΑΟΚτσήδων, να έχει και το πιο ακριβό αμάξι και το πιο "τούμπανο" μωρό στο πλάι του και να γεμίσει και τατού μέχρι τον οισοφάγο του, άμα έτσι φτιάχνεται. Τον θέλω μοντέρνο και αστέρι και χορτάτο και "γεμάτο" όταν μπαίνει στο γήπεδο. Αλλά τον θέλω και μπροστάρη και παράδειγμα για τους υπόλοιπους κι όχι μόνο για την πάρτη του και στη δουλειά και στη μαυρίλα και στη χαρά και στ' αποδυτήρια και στα μπουζούκια. Δε θέλω να δείχνει τη φανέλα του άμα σκοράρει και κάνει νοήματα γιατί τάχα... απάντησε. Η ομάδα και ο κόσμος τον χρειάζονται να πανηγυρίζει όπως απόψε, πάνω στο κάγκελο και να δίνει τον τόνο σε όλους για το συνολικό, το ομαδικό κι όχι τους "προσωπικούς" λογαριασμούς. Άκου Κλάους: Άμα είναι ακόμα κάποιες απαντήσεις που έχεις να δώσεις, είναι στον εαυτό σου μόνο κι όχι σε κανέναν άλλον.
Απόψε έβαλες ένα πέναλτι που ξόρκισε το κακό για όλους, γι αυτό έπιασε τόπο κι έκανες και μια αντρική, αρχηγική, σεντερφορίσια γκολάρα νίκης και θα σε ξαναγαπήσουν πολλοί. Αλλά το ζήτημα είναι να αγαπήσεις αληθινά εσύ τον εαυτό σου και να μην τον αφήσεις ξανά εκτεθειμένο. Όχι σκοράροντας ή χάνοντας γκολ. Αυτά, είπαμε: Θα τα βάλεις. Όλα τα υπόλοιπα σου να αγαπήσεις. Και για να σε αγαπήσεις, πρώτα πρέπει να σε γνωρίσεις. Να κοιτάξεις με αντριλίκι τον καθρέφτη σου κι απ' την καλή κι απ' την ανάποδη. Να κάνεις καμιά θυσία παραπάνω. Να κατεβάζεις το κεφάλι στα καλά και να το σηκώνεις στα άσχημα. Να δεις όλα σου τα μειονεκτήματα και να παλέψεις να βελτιωθείς. Ναι, τώρα στα 27. Οι μεγαλύτεροι ποδοσφαιριστές, με διάρκεια, είναι όσοι σταμάτησαν να βελτιώνονται, μια μέρα αφού τελείωσε η καριέρα τους...
Άκου Κλάους: Γράφεις ιστορία. Αυτήν δε θα μπορέσει να στην στερήσει κανείς. Γεμίζεις το αιώνιο βιβλίο του ΠΑΟΚ με τόσες προσωπικές σελίδες, όσοι λίγοι έφτασαν ή θα φτάσουν στο μέλλον. Πραγματοποιείς και θα γιγαντώσεις προσωπικά ρεκόρ και κατορθώματα, που όταν σταματήσεις τη μπάλα, έτσι κι αρχίσεις να τα αραδιάζεις, θα πρέπει να ζήσεις 200 χρόνια για να τα προλάβεις να τα πεις με λεπτομέρειες.
Άκου Κλάους: Δεν πρέπει να σε νοιάζει πόσα θα βάλεις, γιατί έτσι θα βάλεις πιο πολλά... Πρέπει να σε απασχολεί τι άλλο θα κάνεις μέσα κι έξω απ' το χορτάρι, για να είσαι ο πολυτιμότερος. Δεν έχει νόημα να δίνεις απαντήσεις. Νόημα έχει να βάζεις εσύ τις ερωτήσεις στους υπόλοιπους.
Να μην αναρωτιέται κανείς αν μπορεί ο ΠΑΟΚ να κάνει πρωταθλητισμό μαζί σου, αλλά να αναρωτιούνται αν μπορεί χωρίς εσένα. Και γι αυτό ο δρόμος είναι μακρύς/
Άκου Κλάους: Η λάμψη κάποτε χάνεται. Η ευτυχία και για μια στιγμή να περάσει, η γλύκα της μένει μαζί σου για πάντα. Και ο μόνος τρόπος να είσαι ευτυχισμένος, έτσι που... τά 'κανες ως τώρα, περνάει μέσα από την επιτυχία του ΠΑΟΚ. Ακόμα και να φύγεις απ' τον ΠΑΟΚ, πουθενά δε θα τρελαίνεσαι όπως τώρα που φοράς τα ασπρόμαυρα.
Άκου Κλάους: Σταμάτα να είσαι "κορόιδο". Είναι μεγάλη ευτυχία να μπορείς να κάνεις αυτό για το οποίο γεννήθηκες, εκεί που αγαπάς και σ' αγαπούν. Αυτό από μόνο του είναι και διαδρομή και προορισμός. Και είσαι εδώ και το ζεις.
Τίμησέ το δουλεύοντας και κοίτα να το ρουφάς μέχρι μεδούλι, κάθε στιγμή