Μια καλή «κακή πώληση»

Να σας πω την αμαρτία μου δεν τρελαίνομαι για τον Γκάρι Ροντρίγκες. Είναι ένας πολύ γρήγορος παίκτης, ναι, ο οποίος παρουσιάζει αισθητή βελτίωση από την ώρα που ήρθε στην ομάδα και φέτος αποτελεί τον MVP της σεζόν, μέχρι στιγμής. Αλλά στα δικά μου μάτια είναι επίσης ένας παίκτης με ταβάνι πολύ κοντινό σε ό,τι έχουμε δει έως σήμερα. Δεν πιστεύω δηλαδή ότι θα αλλάξει επίπεδο τα επόμενα χρόνια. Θα παραμείνει ένας χρήσιμος εξτρέμ , ικανός για το καλύτερο αλλά συχνά και για το χειρότερο. Μπορεί, ασφαλώς και να κάνω λάθος. Με τα σημερινά δεδομένα πάντως θεωρώ ότι αν ο ΠΑΟΚ τον πουλήσει από 4 εκατομμύρια ευρώ και πάνω, αυτή θα είναι μια καλή «κακή πώληση».

Στον κόσμο δεν αρέσουν οι πωλήσεις έτσι κι αλλιώς. Οι μεγάλες ομάδες δεν πουλάνε τους καλύτερους τους παίκτες, λένε και γράφουν συχνά οι οπαδοί. Αυτό όμως ισχύει για δυο κλαμπ σε ολόκληρο τον κόσμο: Την Ρεάλ Μαδρίτης, την Μπαρτσελόνα. Κι εκεί, όχι πάντα. Όλες οι άλλες δεν έχουν πρόβλημα στην κατάλληλη τιμή να πουλήσουν ακόμη και τον κορυφαίο τους παίκτη – η Γιουβέντους το κάνει σχεδόν κάθε καλοκαίρι και παραμένει εξαιρετικά ανταγωνιστική.

Οι μεγάλες ομάδες πουλάνε. Αλλά πουλάνε, κυρίως, όταν θέλουν εκείνες και όχι όταν τις πιέζει ένας ποδοσφαιριστής. Και κατά κανόνα στην καλή πώληση τους όρους τους βάζει ο πωλητής.

Οι μεγάλες ομάδες, λοιπόν, πουλάνε. Αλλά πουλάνε, κυρίως, όταν θέλουν εκείνες και όχι όταν τις πιέζει ένας ποδοσφαιριστής. Προφανώς μπορεί πάντα να προκύψει μια πρόταση που -όπως θα έλεγε και ο Ντον Βίτο Κορλεόνε- «δεν θα μπορείς να αρνηθείς». Και μαζί με αυτή να προκύψει και μια πώληση εκτός προγραμματισμού. Αλλά κατά κανόνα στην καλή πώληση τους όρους τους βάζει ο πωλητής.

Στην ιστορία ΠΑΟΚ – Γαλατά – Γκάρι, ο ΠΑΟΚ προσπαθεί να βάλει τους όρους αλλά δεν τα καταφέρνει μέχρι στιγμής, κυρίως επειδή δεν έχει σύμμαχο τον παίκτη. Το γιατί δεν τον έχει σύμμαχο και το αν ήταν λάθος η μη ανανέωση του συμβολαίου του με αυξημένες αποδοχές, είναι μια άλλη ιστορία. Σε κάθε περίπτωση, η αντίδραση του Ροντρίγκες φέρνει τον ΠΑΟΚ περίπου στα σχοινιά. Ή πουλάει ή κρατάει έναν δυσαρεστημένο ποδοσφαιριστή, ρισκάροντας την πλήρη απαξίωσή του.

Άρα ο «Δικέφαλος» οδηγείται νομοτελειακά σε μια κακή πώληση. Μια πώληση υπό πίεση, μεσούσης της χρονιάς και δίχως έτοιμο αντικαταστάτη. Υπό αυτές τις συνθήκες, αν ο Μίχελ καταφέρει να πάρει 4 εκατομμύρια ευρώ, θα πρόκειται για επιτυχία! Για μια καλή «κακή πώληση» δηλαδή. Σε περίπτωση δε που έρθει άμεσα και ικανός αντικαταστάτης, ίσως να εξελιχθεί και σε καλή πώληση, σκέτο.

Τα λάθη σε αυτή την ιστορία είναι δεδομένα. Ωστόσο τα ποδοσφαιρικά στελέχη εταιρειών όπως ο ΠΑΟΚ, σαφέστατα θα κάνουν και λάθη. Στην τελική αποτίμηση της θητείας τους θα μετρήσει και αυτό: Πώς διαχειρίστηκαν τα λάθη τους και πώς αντέδρασαν σε συνθήκες πίεσης.

Ο χειρισμός της υπόθεσης Γκάρι μπορεί να δείξει περισσότερα για τις ικανότητες (ή την έλλειψη τους) του Μίχελ, από όσα έχουμε διαπιστώσει μέχρι σήμερα. Κοντός ψαλμός...

Γράφει ο Κώστας Κεφαλογιάννης.