Ο ΠΑΟΚ έχει «εχθρό». Οι άλλοι;

Στην Θεσσαλονίκη και τον ΠΑΟΚ, η... συμμαχία ουδέποτε έκανε γκελ. Ο κόσμος της ομάδας βλέπετε, αισθανόταν πάντα έτη φωτός μακριά από τους άλλους, ιδιαιτέρως από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Γι αυτό και καλοδέχτηκε την προ μηνών ξεκάθαρη τοποθέτηση του Ιβάν Σαββίδη, πως «ο ΠΑΟΚ προχωρά μόνος του». Έστω κι αν εκείνη την ώρα, «πήρε η μπάλα» και την ΑΕΚ, με την οποία η κοινή στόχευση παραμένει, δίχως σοβαρές αμφιταλαντεύσεις.

Ο ΠΑΟΚτσής, αδυνατεί να ταυτιστεί με πέτσινους τίτλους, με εγκληματικές δραστηριότητες και με παρακρατικές πρακτικές, (S)DNAϊκά. Όπως του προκαλούν αλλεργική αντίδραση οι κωλοτούμπες, οι μουλωχτοί και οι λαγόκαρδοι... Αλλά δεν είναι πλέον και τόσο ευάλωτος και εκτεθειμένος στην τοξική «ενημέρωση». Όσοι επιχείρησαν δέκα μέρες τώρα να τον «ψήσουν» ότι μια λάθος (μη) υπόδειξη οφσάιντ συνιστά εγκαθίδρυση... χαλιφάτου, προκάλεσαν απλώς τη χλεύη του και τα ένστικτα της αυτοσυντήρησης και της νομοτελειακής συσπείρωσης.

Ο εχθρός του ΠΑΟΚ, διαχρονικά, είναι γνωστός. Τον εκφράζουν ο φαταουλισμός και η απουσία τσίπας με την οποία μεγαλούργησαν πολλές δεκαετίες άλλοι, στην πλάτη ΚΑΙ του ΠΑΟΚ. Ο εχθρός του ήταν, είναι και θα είναι οι πρακτικές που δημιούργησαν συστημικούς ψευτοπρωταθλητές, που φύτεψαν ρίζες τόσο βαθιές, ώστε να μοιάζει με ατέρμονη μάχη η προσπάθεια να ξεριζωθούν. Που έχει ακόμη δέσμιους παράγοντες ως τα υψηλότερα κλιμάκια των διεθνών συνομοσπονδιών, ποδοσφαιρικούς εισαγγελείς, ανθρώπους σε πόστα στον κρατικό μηχανισμό. Που οδηγεί πολιτικούς αρχηγούς που φιλοδοξούν να κυβερνήσουν τη χώρα, να γελοιοποιούνται στην κοινή γνώμη, μιλώντας για οφσάιντ, «πέτσινα» και τσίγκινα.

Ο κόσμος του ΠΑΟΚ είδε την Κυριακή στην Τούμπα την ομάδα του να υστερεί και να χάνει. Και το παραδέχτηκε και πάμε γι άλλα. Και μάλλον αυτό, είναι πειστικότερη απάντηση στις ηλιθιότητες περί χαλίφηδων, ακόμη και από μια νίκη με 15-0 επί της ΑΕΚ. Βλέπετε, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: Είτε γκρεμίστηκε η πολύωρη... παράγκα του Σαββίδη, είτε οι τρίχες ήταν κατσαρές... Η εμπειρία μας σε χαλιφάτα, λέει πως ασχέτως αν είναι καλύτερη η ομάδα του εκάστοτε Χαλίφη από τον αντίπαλο, να νικά. Θα πρέπει λοιπόν, να ψάξουν αλλού οι άλλοι.

Ιδιαιτέρως εκεί στον Παναθηναϊκό, θα πρέπει σύντομα να αποφασίσουν, εκτός από την... αλήθεια, ποιον άλλον εχθρεύονται; Μιας και ο κόσμος του Παναθηναϊκού, κάνει και... zapping και μαθαίνει τα νέα κι από αλλού. Ποιος βλέπει μόνο Survivor και ποιος ακούει μόνο Πορτοσάλτε, όλη μέρα, άλλωστε;

Ίσως λοιπόν να μπορούσαν για περιορισμένο χρόνο, να πιστέψουν κάμποσοι ότι ο Κύζας κι ο... Καλφόγλου, είναι ανασταλτικοί παράγοντες της εξέλιξης της ομάδας τους, ισχυρότεροι από τις τάσεις φυγής των λίγων ποιοτικών ποδοσφαιριστών που διαθέτει το ρόστερ τους. Ίσως κάποιοι να μπορούσαν να «καταπιούν» τις εκδοτικές συνεργασίες των επιχειρήσεων του προέδρου με εφημερίδες όπως τα «Παραπολιτικά». Ενδεχομένως αρκετοί, να μην έδιναν σημασία στα «κολλητιλίκια», που δεν είναι και όψιμα. Αλλά όχι όλοι και όχι για πάντα.

«Φιλίες» και «συμμαχίες» στο ποδόσφαιρο, δίχως να είναι κάποιος σε ηγεμονική θέση, δεν υφίστανται. Το παραμύθι, έχει κοντά ποδάρια. Χρειάζονται ένα νέο αφήγημα. Μέχρι να το βρουν, υπάρχει χρόνος να προσδεθούν ακόμη πιο σφιχτά, στο ένα και μοναδικό άρμα, που παρέλασε ποτέ στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Κι ας μοιάζει πια με το άρμα του βασιλιά καρνάβαλου...

ΥΓ: Καλώς σας βρήκα στο SDNA κι ευχαριστώ τον Βασίλη Παπαθεοδώρου για την πρόσκληση. Πιθανόν να... μετανοιώσει κι αυτός, αλλά ως τότε θα έχουμε πει πολλά στην καινούρια μου φωλιά

Νίκος Τζαντζαράς