«Κάποιος, που να νιώθει από μπάλα, από ΠΑΟΚ κι από κοινή λογική...»

"Ιβάν, άλλαξε μέχρι και τα πλακάκια στα μπάνια!"Ήταν βλέπετε η εποχή, που οι εσωτερικές έριδες είχαν κουράσει όλον τον ΠΑΟΚ και αυτό οδήγησε σε κάτι που και όσοι από μας το έβλεπαν να έρχεται, ήταν αδύνατο να πουν ή να κάνουν κάτι για να εμποδιστεί: Η απαξίωση του ΠΑΟΚ, των ανθρώπων του, της πόλης ολόκληρης, στα μάτια του Σαββίδη... Πολύ ήθελε;

Κατ' αρχάς από το πρώτο λεπτό της παρουσίας του εδώ, βρήκε μόνο... απλωμένα χέρια. Από το κράτος, το δήμο, τις υπηρεσίες, τους ανθρώπους – τους πάντες. Αυτό μπορεί να μην τον παραξένεψε – σε στιγμή κρίσης ήρθε με τα λεφτά του εδώ, λογικά θα το περίμενε. Όταν είδε όμως πως και τα μοιράζει, αλλά και οι δουλειές του δεν προχωρούν, σίγουρα άρχισε να θυμώνει και να χάνει την εκτίμησή του σε πρόσωπα και πράγματα.

Το χειρότερο απ' όλα όμως ήταν πως με όποιον και να μιλούσε, συνήθως η προτροπή που άκουγε ήταν "άλλαξέ τα όλα"! Ο Ζαγοράκης σπιλώθηκε και λασπώθηκε ως καταχραστής, μέχρι να αποκατασταθεί τελεσίδικα. Ο Βρύζας ως επικεφαλής στο... παρεάκι της μίζας. Οι Έλληνες ποδοσφαιριστές ήταν όλοι κλικαδόροι και τεμπέληδες γι αυτό τους ψάχνουμε πια με το κυάλι στο ρόστερ. Οι δημοσιογράφοι εδώ, είναι όλοι λαμόγια, οπότε φέρτε ξένους, άσπιλους κι αμόλυντους να κάνουν τη δουλειά...

Μια χούφτα σκατόψυχοι αναξιοπαθούντες, ηττημένοι από τη ζωή σε όλα τα επίπεδα, επαγγελματικά και οικονομικά, κοινωνικά και οικογενειακά, χαμερπείς και απελπισμένοι, σιγά σιγά, συνεπικουρούμενοι από κομπλεξικούς κατ' εικόνα τους και καθ' ομοίωση χειριστές μικροφώνων, δημιούργησαν φαίνεται στην οικογένεια Σαββίδη, μια παγιωμένη σήμερα εικόνα: "Εδώ έχουμε να κάνουμε με λαμόγια, ρουφιάνους και ανυπόληπτους. Φέρτε κόσμο από μακριά να σωθούμε..." Κι έτσι φτάσαμε και στον Μίχελ που σήμερα χορεύει γύρω του αυτή η παταγώδης αποτυχία.

Σιγά σιγά, αυτό έγινε τελικώς στρατηγική. Ξεκίνησε από τους κατά καιρούς επικεφαλής. Σήμερα, έχουν αλλάξει πια σχεδόν... "και τα πλακάκια". Αυτοί που έρχονται κι αυτοί που φεύγουν από τον ΠΑΟΚ, αξιολογούνται πια ΚΑΙ με την εθνικότητα και την καταγωγή τους και φαίνεται. Και όταν είναι ελληνική και έχει και πολλή προϋπηρεσία ΠΑΟΚ, θεωρείται μειονέκτημα, προφανώς...

Βεβαίως, ο Σαββίδης, ούτε ανόητος είναι, ούτε μικρός. Θα καταλάβει σύντομα προς τα που πάει ένα ποδοσφαιρικό και ευρύτατα λαϊκό όχημα σαν τον ΠΑΟΚ, όσο απομακρύνεται από τον βιότοπο και τις ρίζες του. Αλλά ο χρόνος θα συνεχίσει να χάνεται, μέχρι να ισιώσει το τιμόνι κάποιος που να "νιώθει". Μέχρι να ξαναπιάσει το τιμόνι στα χέρια του, ένας, κάποιος, που να νιώθει από μπάλα, από ΠΑΟΚ κι από κοινή λογική.

Η απορία μου είναι η εξής: Ο Ζαγοράκης είναι στην Ευρωβουλή, ο Βρύζας στην ΕΠΟ, ο Σαλπιγγίδης τα παράτησε, ο Κλάους στο Ισραήλ, ο Γλύκος τραυματίας. Τι λέει η συνομοταξία των... κακομοίρηδων των ερτζιανών και των σόσιαλ μίντια; Τώρα, ποιος θα φταίει; Σε έναν οργανισμό, που ξερνάει τους ανθρώπους του, οδηγώντας τους ικανούς να φοβούνται να δράσουν και τους ανίκανους να αισθάνονται ασφαλείς, η χαρά ίσως αργήσει. Εκτός κι αν... πετύχαμε και δεν το βλέπω.

Τη δεδομένη στιγμή, η ευχή και η ελπίδα μου είναι ο Λουτσέσκου, να (μπορεί εν τέλει να) συνεφέρει γρήγορα την ομάδα. Διότι δεν αντέχει ο ΠΑΟΚ άλλη αλλαγή προπονητή και διότι δεν έχω και καμιά εμπιστοσύνη σε κείνον που θα φέρει τον καινούριο. Άλλωστε, από τη φυγή Ίβιτς και μετά, όλη του ενέργεια και η φαιά ουσία, καταναλώθηκε κυρίως στο "πώς να μη φταίει".

Δε ξέρω αν αισθάνεται πως τα κατάφερε..

Νίκος Τζαντζαράς