Ο ένας (Σάντος) έμεινε, ο άλλος (Αγγελος) έφυγε…

με το «Αστέρα μου, ανάσα μου» να σου τρυπάει τα αφτιά, είναι μάλλον εύκολο να θυμηθείς σχεδόν όλα όσα έχουν συμβεί στις αναμετρήσεις μεταξύ του ΠΑΟΚ και του Αστέρα Τρίπολης.

«Εκείνο το πέναλτι του Λίνο, δε χωνεύεται», μου θύμισε χτες ένας φίλος. Αναφερόταν στο ματς που έγινε το Μάρτιο του 2012, όταν ο «Δικέφαλος» άγγιξε μια επική ανατροπή, αλλά στο τέλος ο Βραζιλιάνος του ΠΑΟΚ πέταξε τη χρυσή ευκαιρία στα σκουπίδια. Αστόχησε στο πέναλτι, στην ίδια εστία όπου είχε αστοχήσει από την άσπρη βούλα κι απέναντι από τον Κουντιτσίνι, στερώντας από τους «ασπρόμαυρους» μια μεγάλη νίκη επί της Τότεναμ του 18χρονου, τότε, Χάρι Κέιν. Κάπως έτσι απέκτησε μεγαλύτερη αξία το ιστορικό «διπλό» λίγους μήνες αργότερα στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν».

Ο Εμάνουελ Περόνε, πάντως, είχε προλάβει στο ματς της Τούμπας, με δύο προσωπικά γκολ σε 17 λεπτά, να βάλει τους Αρκάδες μπροστά στο σκορ με 0-3! Ο ΠΑΟΚ του Μπόλονι αντέδρασε μείωσε σε 2-3 με ένα εκπληκτικό γκολ έξω από την περιοχή του Γιώργου Γεωργιάδη, αλλά στο 90ο λεπτό ο Λίνο αστόχησε απέναντι στον Μπαντή.

Οι Λατίνοι, που με χαρακτηριστική μαεστρία έφερνε και αναγεννούσε στην Ελλάδα ο Αστέρας, έχουν τη δική τους ιστορία στα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ. Οπου και όποτε έβλεπαν μπροστά τους ασπρόμαυρες φανέλες ήταν οι απόλυτοι πρωταγωνιστές. Ουκ ολίγα τα παραδείγματα: Φιλομένο, Μιλάνο, Περόνε, Ναβάρο, Ουσέρο, Χουάνμα, Καράσκο, Μπερτόλιο, η λίστα μοιάζει να είναι ατελείωτη...

Απ' όλους αυτούς ο Λούσιο Φιλομένο πέρασε για μια διετία από την Τούμπα, με τον συμπατριώτη του Μάουρο Ραμίρο Μιλάνο να «σκοτώνει» το «Δικέφαλο» στην πρώτη παρτίδα των δυο ομάδων στη Θεσσαλονίκη. Το βράδυ της 15 Μαρτίου 2008, ο 24χρονος (τότε) Αργεντινός μεσοεπιθετικός, αγωνιζόταν σε επίσημο ματς μετά τις 24 Ιουνίου του 2007, σκόραρε στο τέταρτο λεπτό των καθυστερήσεων και απέδειξε ότι η υπομονή (το ίδιο καλοκαίρι είχε υποστεί ρήξη χιαστών) και η σκληρή δουλειά ανταμείβονται.

Η ομάδα του Σάντος είχε ακόμη μαθηματικές ελπίδες για να πάρει μέρος στα πρώτα, ελληνικής πατέντας, πλέι οφ, ωστόσο η ήττα (συμπληρώνοντας τέσσερις αγώνες χωρίς νίκη) την ξανά έστειλε στη μέση του βαθμολογικού πίνακα, με τον Πορτογάλο τεχνικό να γνωρίζει τι είχε στα χέρια του, οι γνωστές... σαρδέλες, ξεκαθαρίζοντας πριν από το ματς, ότι «τα πλέι οφ δεν είναι στόχος μας».

Αντε, όμως, να πείσεις τους απαιτητικούς ΠΑΟΚτσήδες, που είχαν ανηφορίσει στην Τούμπα, στήνοντας στο «άψε σβήσε» το πρώτο λαϊκό δικαστήριο της εποχής Ζαγοράκη, ζητώντας επιτακτικά -τι περίεργο- «το κεφάλι» του προπονητή, που στην συνέντευξη Τύπου είχε ακούσει από έναν οπαδό (το πως ήταν εκεί, είναι ένα καλό ερώτημα...) να του φωνάζει «σήκω φύγε από δω», αλλά τον Σάντος με περίσσια ψυχραιμία να του απαντά: «No problem, my friend»!

«Έχω ζήσει παρόμοιες καταστάσεις και πάντα κατάφερνα να τις ξεπεράσω. Κατανοώ την αντίδραση των φιλάθλων», έλεγε ο Πορτογάλος κόουτς αναφερόμενος στις αποδοκιμασίες του κόσμου, καθώς ήξερε πολύ καλά με ποιους είχε να κάνει στη διοίκηση. Ετσι, δε λύγισε στην πίεση, αλλά ούτε και στη θέα σχεδόν 2.000 οπαδών έξω από τα αποδυτήρια της Τούμπας. Το ίδιο ίσχυε και για τον Θόδωρο Ζαγοράκη, ο οποίος μετρούσε ελάχιστους μήνες στα παραγοντικά θρανία και ήταν μπροστά στην πρώτη, ουσιαστικά, μεγάλη κρίση.

Η ποδοσφαιρική λογική μέτρησε ξεκάθαρα, εκείνο το δύσκολο βράδυ, με τον πρόεδρο της ασπρόμαυρης ΠΑΕ να παίρνει πάνω του, όλη την ευθύνη για το αποτέλεσμα και την κακή εικόνα της ομάδας. Ήθελε να απορροφήσει όλους τους κραδασμούς και το πέτυχε με χαρακτηριστική ευκολία, αφού πρώτα πέρασε αμίλητος και ατσαλάκωτος μέσα από το πλήθος, που φώναζε το... παραδοσιακό σύνθημα «βαριά, βαριά, του ΠΑΟΚ η φανέλα...».

Η διαχείρισης της κρίσης από τον νεόκοπο παραγοντικά Ζαγοράκη ήταν ένα μάθημα για τους λεγόμενους παραδοσιακούς παράγοντες του ποδοσφαίρου μας. Λειτουργώντας καθαρά ποδοσφαιρικά έκανε το αυτονόητο: στήριξε τον προπονητή που εμπιστευόταν, τη δική του επιλογή, την στιγμή που το αλαλάζον πλήθος του ζητούσε επιτακτικά να διώξει τον Φερνάντο Σάντος. Αν και χρειάστηκε να το επαναλάβει ακόμη δύο τρεις φορές, μέσα στην πετυχημένη τριετία του Πορτογάλου, στο τέλος μπορούσε να αισθάνεται δικαιωμένος για τις αποφάσεις του.

Εγκλωβισμένοι για πάνω από δύο ώρες οι παίκτες και ο προπονητής, δειλά-δειλά ξεμύτισαν από το πορτάκι των αποδυτηρίων, με πάνω από 500 άτομα να τους περιμένουν, αλλά να έχουν πληροφορηθεί, ήδη, τη γραπτή δήλωση του προέδρου της ΠΑΕ:

«Ντρέπομαι για την εικόνα που παρουσιάζει η ομάδα επί των ημερών μου στη Διοίκηση. Αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω συγνώμη από εκείνους που μόνο προσφέρουν από την πρώτη μέρα που ανέλαβα, από τους φιλάθλους μας, που ανέχονται τον χειρότερο ΠΑΟΚ των τελευταίων ετών. Υπόσχομαι ότι οι πληγές θα κλείσουν πολύ σύντομα. Ο ΠΑΟΚ, ακόμη και χωρίς να διεκδικεί τώρα την κορυφή, οφείλει να τιμά τον κόσμο που τον ακολουθεί παντού.

Η ευθύνη για αυτή την εικόνα, μας βαραίνει όλους. Πιστεύω, παρόλες τις δυσκολίες, ότι ο σχεδιασμός που κάναμε Διοίκηση και Προπονητής θα αποδώσει καρπούς και θα μπορούμε από του χρόνου να είμαστε περήφανοι για την ομάδα μας. Όποιος δεν μπορεί να ακολουθήσει αυτόν τον σχεδιασμό θα αποτελέσει παρελθόν. Στον ΠΑΟΚ ανήκουν μόνο όσοι είναι νικητές», έλεγε ο δικαιωμένος, για την επιμονή του σ' αυτό το θέμα, ηγέτης του «Δικεφάλου».

Με τον Σάντος στον πάγκο του ο ΠΑΟΚ κέρδισε τον Αστέρα παίζοντας ακόμη και με δέκα παίκτες για πάνω από εξήντα λεπτά, λόγω της αποβολής του Αντρέ Βιεϊρίνια, το βράδυ της 16ης Ιανουάριου 2010 (1-0), ακριβώς μια εβδομάδα πριν πάει χωρίς τον Πορτογάλο στο Φάληρο και κερδίσει με το ίδιο αγαπημένο σκορ τον Ολυμπιακό.

Συνολικά σε δεκατρία παιχνίδια (πρωταθλήματος και πλέι οφ) στην Τούμπα, οι «ασπρόμαυροι», μετά βίας, έχουν να επιδείξουν θετικό πρόσημο (επτά νίκες), με τους Αρκάδες να έχουν κερδίσει δύο φορές και τέσσερα ματς να έχουν λήξει χωρίς νικητή.

Η «λευκή ισοπαλία» το βράδυ της 14ης Μαρτίου 2015, αποτέλεσε το «κύκνειο άσμα» του Αγγελου Αναστασιάδη στον ασπρόμαυρο πάγκο. Είχαν μαζευτεί πολλά «στραβά» αποτελέσματα, μετά από μια εντυπωσιακή αν μη τι άλλο εκκίνηση στο πρωτάθλημα, με τη διοίκηση της ΠΑΕ να απομακρύνει τον Ελληνα προπονητή, δύο μέρες μετά από εκείνο το ματς στην άδεια, λόγω τιμωρίας, Τούμπα.

Ο Τριτσώνης άφησε τον ΠΑΟΚ με δέκα παίκτες, αποβάλλοντας τον Κάτσε στο 78ο λεπτό, ωστόσο μερικά πράγματα έμοιαζαν εκ των προτέρων δεδομένα αναφορικά με το μέλλον του Αναστασιάδη, ο οποίος στην συνέντευξη Τύπου έδειχνε να ξέρει τι τον περίμενε...

«Θα ήθελα να σεβαστείτε ότι επειδή είμαι εκνευρισμένος δεν θέλω να δεχθώ ερωτήσεις. Χάσαμε δίκαια σήμερα από τον Αστέρα. Μπήκαμε στο παιχνίδι έχοντας στην πλάτη μας δύο φάσεις που δεν υπάρχουν. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες, όμως, για εμένα. Δεν στέκομαι σε αυτά. Χάσαμε από μία καλύτερη ομάδα και τις αποφάσεις μας θα τις πάρουμε όταν θα είμαστε πιο ήρεμοι...». Ο Αναστασιάδης επανέλαβε τόσες πολλές φορές τη φράση «σήμερα χάσαμε», που στο τέλος πολύ πίστεψαν ότι ο ΠΑΟΚ είχε ηττηθεί, έστω κι αν το ματς είχε λήξει ισόπαλο (0-0)!

Στην Τούμπα είχε στηθεί «λαϊκό δικαστήριο» και χρειάστηκε να στηθεί ολόκληρο σχέδιο... απόδρασης ώστε η αποστολή της ομάδας να αποχωρήσει από το γήπεδο, χωρίς να έρθει σε επαφή με τους οπαδούς που ήταν έξω από τα αποδυτήρια.

Η διαφορά στη διαχείριση της κρίσης, σε σχέση με όσα περίπου ίδια γεγονότα είχαν συμβεί και επί Σάντος, ήταν ολοφάνερη και δύο μέρες μετά, η ΠΑΕ ΠΑΟΚ έβαζε τους «τίτλους τέλους» στη συνεργασία της με τον Άγγελο Αναστασιάδη και το επιτελείο του.

Με μια ανακοίνωση, που βγήκε στις 9 το πρωί (!), ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, Ιάκωβος Αγγελίδης, δήλωνε τότε:

«Δυστυχώς το σερί των κακών εμφανίσεων και αποτελεσμάτων διαρκεί ήδη για μεγάλο διάστημα και, παρότι εν τω μεταξύ έγινε κάθε προσπάθεια για να σταματήσει αυτή η αρνητική τροχιά, πιστεύω ότι τώρα είναι αναγκαία μια αλλαγή για να επανέλθει η ομάδα στο σωστό δρόμο και να βρεθεί στην καλύτερη δυνατή κατάσταση ώστε να διεκδικήσει την πρώτη θέση στα πλέι οφ.

Ο ΠΑΟΚ οφείλει να ευχαριστήσει τον Άγγελο Αναστασιάδη για την αδιαμφισβήτητη σκληρή δουλειά του και την αφοσίωση στην ομάδα.

Ο Γιώργος Γεωργιάδης θα αναλάβει ως προπονητής ως το τέλος της χρονιάς. Αισθάνομαι ότι έχει τις ικανότητες και τη γνώση για να καθοδηγήσει την ομάδα προς τους άμεσους στόχους της».

Μια διαφορά, όπως και να το κάνουμε, υπάρχει ανάμεσα στον Ιάκωβο Αγγελίδη και τον Θόδωρο Ζαγοράκη, με τον Σάντος να μένει και τον Αγγελο να φεύγει, μετά από αγώνες κόντρα στον κακό δαίμονα του ΠΑΟΚ, τον Αστέρα Τρίπολης.