Να μιλήσουμε με ονόματα;

Γιατί; Θα σας γράψω τι νομίζω. Αν και τα έχω ξαναγράψει, για τους περισσότερους, όταν ήταν επίκαιρες οι ευθύνες καθενός. Να μιλήσουμε με ονόματα λοιπόν.

Όχι ότι κάνουμε και τίποτα άλλο δηλαδή, αλλά επειδή άλλος περνάει Δευτέρα, άλλος Παρασκευή, έτερος Ιούνιο και μερικοί προχθές, οπότε και δεν είναι υποχρεωμένος ο καθένας να ξέρει πάνω σε όσα εξελίσσονται και όλα όσα προηγήθηκαν, τη σχετική αρθρογραφία κάθε Τζαντζαρά. Σύνοψη λοιπόν, και σκαρφάλωμα στην πυραμίδα των ευθυνών, σκαλί, σκαλί:

Συγνώμη κύριοι, ποιοι είστε;

Να ξεκινήσουμε με ονόματα που δεν είχαμε ξανακαταπιαστεί μαζί τους εκτενώς. Η περίφημη πληρότητα του ρόστερ της ομάδας πλήττεται τοις πράγμασι, πρώτα πρώτα, από κάποιες... εξαφανίσεις. Ομολογουμένως δυο πρωτοκλασάτοι αστέρες της ομάδας είναι απόντες. Και το διάστημα που "λείπουν" είναι πια μεγάλο.

Αγνοείται διεθνής Σλοβάκος ποδοσφαιριστής. Εξαφανίστηκε από τη Ρωσία στις αρχές του καλοκαιριού και ενώ αναμενόταν στην Ελλάδα, στη θέση του έχει εμφανιστεί ένας σωσίας που δηλώνει "Ρόμπερτ Μακ". Η οικογένειά του (και η ποδοσφαιρική) ανησυχούν.

Αγνοείται διεθνής Μαροκινός ποδοσφαιριστής. Δεν αφίχθη ποτέ στη Θεσσαλονίκη, αν και τον περίμενε ποδοσφαιρική ομάδα, που τον απέκτησε από την πολυτελή Serie A στο τέλος του καλοκαιριού. Ο Ελ Καντουρί, πιθανότατα, είναι κάπου αιχμάλωτος.

Αλλά δεν είναι μόνο η δική τους απόδοση και εικόνα.

Ο Ρέι, αντί να γίνεται όλο και σημαντικότερος, γίνεται όλο και λιγότερο καίριος. Ο Πανιώνιος κόντεψε να νικήσει με δυο τελικές στην εστία. Όταν μια ομάδα τρώει γκολ, ενώ δέχεται τις λιγότερες φάσεις από κάθε άλλη στο πρωτάθλημα, σημαίνει πως ο τερματοφύλακας δεν κάνει τη διαφορά. Είναι ελλειμματική η συγκέντρωσή του για κάποιο λόγο ή μήπως τον παρασύρει προς τα κάτω η ομάδα; Γιατί ξεκίνησε σαφώς καλύτερα και δεν έδειχνε να του λείπουν βασικά στοιχεία.

Ο Κάνιας ελάχιστα θυμίζει τον περσινό – προ τραυματισμού – εαυτό του. Έκατσε καιρό στο "ψυγείο" και έχει μια δικαιολογία λόγω έλλειψης ρυθμού, αλλά δε φαίνεται να αξιοποιεί και το χρόνο που πήρε από τη στιγμή που επανήλθε στις επιλογές του προπονητή του. Ο Τσίμιροτ έκανε εξαιρετικά ματς δίπλα στον Μαουρίσιο, αλλά όχι με άλλους παρτενέρ. Ο Τζάλμα συνεχίζει να κάνει τα πάντα τέλεια, εκτός από την τελευταία ενέργεια. Ο Κρέσπο είναι ασταθέστερος από πέρσι...

Είναι δυνατόν να παίζουν τόσοι παίκτες κάτω απ' τα στάνταρ τους και να φταίνε κυρίως, όλοι οι αυτοί; Μπορεί, αλλά και ο προπονητής τους, στο παραπάνω σκαλί, μάλλον τα έχει μπερδέψει...

Δε δικαιώνεσαι, Ραζβάν...

Ένας προπονητής που αποφασίζει να κάνει κάποιες κινήσεις προφανούς ρίσκου, αντί εφαρμογής ποδοσφαιρικού ορθολογισμού, δικαιώνεται μόνο εάν τον δικαιώσει και το αποτέλεσμα αυτών των επιλογών του. Των επιμέρους αποφάσεων δηλαδή, αλλά και το τελικό, αυτό που γράφει στη λήξη. Δεν έχει πολύ σημασία να "δουλεύει ασταμάτητα και με όρεξη" που λέει κι ο Λούμπος για τον προπονητή. Πρέπει να και να έχει αντίκρυσμα αυτό.

Ορατό. Και αντιληπτό και από τους παίκτες του και από όσους τους βλέπουν μέσα στο γήπεδο. Να εμπεδωθεί η ηγεσία του και να εμπνεύσει τους ποδοσφαιριστές του. Πρώτα πρώτα, με δικαιοσύνη και ευθυκρισία. Αν ο Σαμπράνο, που εκτός της αποβολής, έδειξε να δένει εξαιρετικά με τον Βαρέλα, βλέπει να μένει έξω και να στηρίζεται ο Κρέσπο, που εκθέτει τον τερματοφύλακα και τους κοντινούς του ξανά και ξανά, δικαιώνεται αυτή η επιλογή του προπονητή;

Αν ο Καντουρί παίρνει όσο χρόνο χρειαστεί για να βρει τον εαυτό του, όπως και ο Μακ, τότε, ο Λημνιός και ο Πέλκας τι πρέπει να κάνουν κάθε φορά που τους εμπιστεύεται και δίνουν ό,τι έχουν; Ο Πρίγιοβιτς, που μοιάζει ντεφορμέ, αλλά είναι ο μόνος κίλερ της επίθεσης, τι πρέπει να σκέφτεται για τον προπονητή του που τον πέταξε αμέσως έξω, ενώ άλλους τους λιβανίζει και τους χαϊδολογάει; Ο Μπίσεσβαρ;

Όταν ο Τζάλμα δεν βρίσκει εύκολα εστία και ο Μακ δε βρίσκει τον... εαυτό του, τα χαφ πλην Μαουρίσιο δεν έχουν γκολ, ο φορ είναι ντεφορμέ και εσύ επιλέγεις τον πιο ποιοτικό σου ποδοσφαιριστή να τον βάλεις να κοπανιέται πάνω κάτω ως αριστερός μπακ, πόσες φορές μπορεί να έρθει από κει... πίσω να σε σώσει; Ήρθε με τον Ατρόμητο. Πάλεψε με τον Πανιώνιο ο Μάτος πάλι να το πάρει μόνος του, αλλά ήταν απελπιστικά μόνος.

Πότε ο ΠΑΟΚ εκμεταλλεύτηκε τα πλεονεκτήματά του μέσα στο γήπεδο, λόγω της μαεστρίας του κουμανταδόρου του πάγκου φέτος; Σε ποιο ματς, γιατί μεγάλωσα κιόλας και δεν τα θυμάμαι όλα... Ποια ομάδα με πρώτο στόχο την μη ήττα και δίχως... διπλό, πήρε τελευταία φορά πρωτάθλημα στην Ελλάδα; Ποια ομάδα που ήθελε να κυριαρχήσει και δεν έκανε την ανωτερότητά της αισθητή με το δείκτη του σκορ "ανοίγοντας" τα ματς για να εκμεταλλευτεί την ποιοτική της διαφορά, πρώτευσε ποτέ; Ποιες από τις ανορθόδοξες ή φοβικές επιλογές του δικαίωσαν ως τώρα τον Ραζβάν Λουτσέσκου, ώστε να συνεχίζει να τις εφαρμόζει ανενόχλητος, επιτέλους;

Λούμπος, εδώ είσαι;

Ο αθλητικός διευθυντής που επέμενε να βλέπει τους προπονητές να "χάνονται" ενώ περίμενε τον Ίβιτς που έκανε μπάνια, που αξιολόγησε όλους όσους έφυγαν, λιγότερο χρήσιμους από όλους εκείνους που έμειναν ή ήρθαν στις θέσεις τους, που δεν στήριξε τον προηγούμενο προπονητή, αφού δεν ήταν δική του επιλογή και σκίζει τα ιμάτιά του για τον παρόντα, που είναι, εργάζεται ακόμη με τα ίδια καθήκοντα;

Πήρε κάποια πρωτοβουλία ο Λούμπος Μίχελ να βρεθεί πλάι στην ομάδα, να την αφουγκραστεί, να επιπλήξει, να παροτρύνει, να διευθύνει; Πηγαίνει καν στις προπονήσεις; Διότι υποψιάζομαι πως η εργασία του περιορίζεται στο να... μπερδεύει τον προπονητή με ιδέες, που εξυπηρετούν περισσότερο πωλήσεις και αγορές και λιγότερο ποδοσφαιρικά πλάνα. Έτσι μοιάζει, έτσι φαίνεται έτσι καταλαβαίνω, έτσι μου "μυρίζει".

Πυραμίδα

Αυτοί που υπολειτουργούν ή δεν δουλεύουν στο 100% και εκείνον που δεν μπορεί να τους το πάρει, τους έχει υπ' ευθύνη του ο Μίχελ. Τον Μίχελ όμως, κάποιοι τον αξιολόγησαν ως ικανό να κάνει αυτή τη δουλειά, τον έκριναν πέρσι ως πετυχημένο, τον παραμέρισαν τον Ιούνιο κι έφεραν προπονητή, τον... κλείδωσαν έξω από το γραφείο τις τελευταίες μέρες των μεταγραφών, παραιτήθηκε αλλά... τον διατηρούν στη θέση του, είναι οι εργοδότες του. Η οικογένεια Σαββίδη δηλαδή.

Αν συνεχίζουν και τα βλέπουν όλα κανονικά και θέμα χρόνου να "δείξει" η ομάδα πόσο καλά στημένη είναι και πως σύντομα, αλλά πάντως πριν να είναι αργά, θα βγει η δουλειά που γίνεται, καλά κάνουν και θα μας το τρίψουν στη μούρη, αν έχουν δίκιο.

Αν έχουν άδικο, θα το πληρώσουν απ' την τσέπη τους. Εμείς οι υπόλοιποι, το πολύ πολύ, να το ρίξουμε στα ψυχοφάρμακα.

Νίκος Τζαντζαράς