Και αυτός ο ΠΑΟΚ... του Σαββίδη ήταν

Ο ΠΑΟΚ έλεγα είσαι εσύ που πας στο γήπεδο. Εσύ που ζεις από το πρωί για το... τελετουργικό της Τούμπας. Εσύ που κάνεις το κουμάντο σου και είσαι εκεί για να βρεθείς με φίλους που δεν ξέρεις. Να κοιταχτείτε, να σηκώσετε μαζί τα χέρια, να φωνάξετε, να εκνευριστείτε, να αγκαλιαστείτε.

Όλα αυτά που σας ενώνουν και σας κάνουν ΠΑΟΚ.

Ο ΠΑΟΚ έλεγα είσαι και εσύ που δεν πηγαίνεις γήπεδο. Γιατί είχες στραβώσει και ήθελες να μείνεις πίσω. Τα δικά σου πείσματα και οι δικές σου δυσκολίες, δεν σε έκαναν ποτέ στα μάτια μου λιγότερο... ΠΑΟΚ από τους άλλους. Στα δικά σου συναισθήματα, δεν μπορούσε και δεν απαιτούσε κανείς να κάνει κουμάντο. Μου έφτανε που βγάζαμε το ίδιο συναίσθημα, ο καθένας από το χώρο που αισθανόταν πιο άνετα.

Μεταξύ μας ασυνείδητα βάζαμε πάντα απόσταση. Βγάζαμε ταμπέλες, ΠΑΟΚόμετρα. Ήμασταν των άκρων. Άσπρο, μαύρο. Προσπαθούσαμε να εκπαιδευτούμε στη διαχείριση καταστάσεων. Της υπερβολής και των άκρων. Τυχεροί και ευλογημένοι μέσα στην ατυχία μας γιατί γεννούσαμε διαρκώς κόσμο και μεγαλώναμε μόνοι μας, μέσα από τις δυσκολίες. Ονειροπόλοι αν και πεινασμένοι. Δεν μας ένοιαζε.

Αρκεί εμείς να είμαστε μαζί...

Αρκεί να μην πειράξει κανείς αυτό που μας "γεννά" και θα συνεχίσει να "γεννά" μέσα μας χιλιάδες συναισθήματα. Τον ΠΑΟΚ. Και ο ΠΑΟΚ ήταν, είναι και θα είναι όσοι βγάζουν το ίδιο συναίσθημα και θα μοιράζονται την ίδια αγωνία. Με ή χωρίς λεφτά.

Οι δεκάδες φιλανθρωπικές δράσεις, τα εκατοντάδες παιδικά χαμόγελα, τα πολλαπλά μηνύματα ζωής λόγω της οικονομικής δυνατότητας ενός ανθρώπου μπήκε σε φόντο "χρυσού" χορηγού και υποστηρικτή.

Ένας ΠΑΟΚ πιστός στις αρχές του, ορμώμενος από τη φιλοσοφία και από αυτό που προστάζει η ιστορία του και στέκεται στο πλευρό όλων εκείνων που του απλώνουν το χέρι τους...

Αυτός ο ΠΑΟΚ όμως δεν πουλάει. Αντίθετα, ο ΠΑΟΚ που γιγαντώνεται και ρίχνει σκιές στην Αθήνα, και πουλάει και τρομάζει. Το σίγουρο είναι πάντως πως γίνεται μια "γροθιά" απέναντι σε οποιονδήποτε... αγγίξει -πόσω μάλλον αισχρά- κάτι από τον ΠΑΟΚ.

Αυτήν την φορά λέγεται Ιβάν Σαββίδης και η συγκλονιστική συσπείρωση γύρω από εκείνον είναι η καλύτερη απάντηση. Ό,τι είναι να έρθει, θα έρθει. Όλα αντιμετωπίζονται αρκεί το εγώ να γίνει εμείς. Και εμείς θα την βρούμε την λύση άλλωστε πάντα αυτό δεν κάναμε; Μην επιτρέπεις όμως να σου κουνούν το δάχτυλο, αν δεν τσεκάρεις προηγουμένως τα χέρια τους.

Υ.Γ Κανένας τίτλος και κανένα τρόπαιο δεν μπορεί να σε κάνει άνθρωπε παραπάνω υπερήφανο από αυτήν την φωτογραφία...