«Διψάμε για το νταμπλ!»

Ο Ραφαήλ Κουμεντάκης αποκαλύπτει στη FORZA άγνωστες πτυχές από την καριέρα του, αλλά και τα... μυστικά της επιτυχίας του κυπελλούχου ΠΑΟΚ στο Final-4 της Ρόδου

Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, αλλά μεγαλωμένος στη Αλεξανδρούπολη ο Ραφαήλ Κουμεντάκης άφησε νωρίς την Ελλάδα για το εξωτερικό, όμως οι συγκυρίες τον έφεραν και πάλι πίσω στην πατρίδα για λογαριασμό του ΠΑΟΚ με τον οποίο κατάφερε να κερδίσει τον τίτλο του κυπελλούχου Ελλάδας, να αναδειχτεί MVP στο Final-4 και τώρα μαζί με τους συμπαίκτες του βάζει... πλώρη για το πρωτάθλημα.

ΑΠΟ ΜΠΑΣΚΕΤ... ΒΟΛΕΙ

Ένα ψηλό παιδί όπως ο Ραφαήλ ξεκίνησε αμέσως να ασχολείται με το μπάσκετ, μία υπόθεση... οικογενειακή, αφού τα δύο του αδέλφια είναι μπασκετμπολίστες. Η μετάβαση όμως στην Αλεξανδρούπολη άλλαξε τα πλάνα του και το πεπρωμένο του τον οδήγησε στο βόλεϊ.

«Μεγάλωσα στην Αλεξανδρούπολη. Δυστυχώς ή ευτυχώς έφυγα από τη Θεσσαλονίκη σε μικρή ηλικία. Έπαιζα μπάσκετ αρχικά γιατί και τα δύο μου αδέλφια παίζουν μπάσκετ. Όταν πήγα στην Αλεξανδρούπολη δεν υπήρχε σωματείο μπάσκετ, αλλά επειδή εκεί δεν υπήρχε κάποια ομάδα και ήμουν ψηλό παιδί με έβαλαν κατευθείαν στο βόλεϊ και πριν το καταλάβω βρέθηκα στην πρώτη ομάδα του Εθνικού με προπονητές μεγάλα ονόματα του χώρου οι οποίοι κατάλαβαν ότι έχω κάτι παραπάνω από τους άλλους και με βοήθησαν πολύ. Στα 16 βρέθηκα να παίζω βασικός σε μία δυνατή Α2 κατηγορία με ομάδες και παίκτες που σήμερα θα μπορούσαν να σταθούν στη μεγάλη κατηγορία».

ΤΟ... ΨΑΡΕΜΑ

Ο Κουμεντάκης σε αντίθεση με τους Έλληνες αθλητές της ηλικίας του ακολούθησε το αντίθετο δρομολόγιο. Από μικρός στο εξωτερικό. Πώς όμως έγινε αυτό;

«Στην Εθνική Ανδρών είχαμε έναν Αμερικανό προπονητή τον Μέιθφορντ. Στα 17 μου με είδε και με κάλεσε στην Εθνική και με έβαλε να παίξω. Είχα συμπαίκτες αθλητές που έχουν σταματήσει τώρα ή που συνεχίζουν μέχρι και σήμερα και τότε ήταν πιο νέοι όπως ο Θάνος Τερζής, ο Χριστοφιδέλης, ο Στεφάνου. Ήμουν εγώ ο πιτσιρικάς και εκείνοι οι πιο έμπειροι που με βοήθησαν και διακρίθηκα. Οι Ιταλοί χωρίς δεύτερη σκέψη με «ψάρεψαν» και με πήραν εκεί».

ΕΤΣΙ ΗΡΘΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Οι... συγκυρίες τον οδήγησαν να αγωνιστεί με τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Οι... δρόμοι του συναντήθηκαν και πάλι με τον Ντανιέλε Ρίτσι, αυτή τη φορά και επαγγελματικά.

«Ήμουν στην Γαλλία, μετά από τρία χρόνια στην Ιταλία και έναν στην Πολωνία, σε μία ομάδα που χτιζόταν για να πρωταγωνιστήσει εκεί. Προέκυψαν οργανωτικά και οικονομικά προβλήματα στο σωματείο και αρκετοί αθλητές, όπως και εγώ αποφασίσαμε να φύγουμε. Έψαχνα με το μάνατζερ μου και την οικογένεια μου το επόμενο βήμα και εμφανίστηκε ο ΠΑΟΚ και ο Ντανιέλε Ρίτσι τον οποίο είχα γνωρίσει στα χρόνια της Ραβένας, σαν άνθρωπο, όχι σαν προπονητή, αφού με είχε πλησιάσει για να με γνωρίσει επειδή ήμουν Έλληνας και αυτός δούλευε στην Ελλάδα. Όταν έμαθε ότι ήθελα να φύγω από τη Γαλλία κατευθείαν μου τηλεφώνησε».

ΤΟΝ... ΕΨΗΣΕ

Καταλυτικό ρόλο για να πει το «ναι» στον ΠΑΟΚ διαδραμάτισε και ο κεντρικός του Δικεφάλου Γ. Τακουρίδης. Ο Ραφαήλ Κουμεντάκης αναφέρει σχετικά:

«Ο Γ. Τακουρίδης διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο για να έρθω στον ΠΑΟΚ. Παίζουν ρόλο και οι φιλικές σχέσεις που διατηρούσα με κάποιους από τους συμπαίκτες μου».

Η... ΑΔΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ

Η έντονη κριτική που ασκήθηκε στον Ντανιέλε Ρίτσι και τους παίκτες του ΠΑΟΚ ήταν κάτι που τελικά τους πείσμωσε και τους έκανε να δουλέψουν ακόμη περισσότερο, κάτι το οποίο φάνηκε στη Ρόδο, με τις... ψυχωμένες εμφανίσεις στον ημιτελικό και τον τελικό.

Ο Κουμεντάκης δήλωσε στη FORZA: «Ήρθα τον Ιανουάριο και μέχρι τον Απρίλιο αυτός ο ΠΑΟΚ αμφισβητήθηκε πολύ. Δίναμε το δικαίωμα και εμείς, αλλά και χωρίς να υπάρχει λόγος δεχόμασταν πυρά, παρά το γεγονός ότι τα αποτελέσματα δεν επηρέαζαν ούτε τη βαθμολογική του θέση στην Ελλάδα, αλλά δεν ήταν άσχημα και στην Ευρώπη την οποία κυνηγούσαμε πάρα πολύ, όμως μείναμε έξω από ένα σύστημα το οποίο στην ουσία μας απέκλειε. Συνεχίσαμε μετά από ήττες, κριτικές, κακές εμφανίσεις να προσπαθούμε πάρα πολύ, όχι για να αποδείξουμε κάτι, αλλά για να γίνουμε ακόμη καλύτεροι. Μέσα σε αυτή τη διαδικασία φτάσαμε στη Ρόδο και το πιστεύαμε ότι είμαστε έτοιμοι και είναι η ώρα μας. Και τελικά το αποδείξαμε. Περάσαμε από δύσκολα κομμάτια γιατί ήμασταν μία ομάδα που αντί να χτιστεί τον Αύγουστο για να είναι έτοιμη το Γενάρη, εμείς βρεθήκαμε όλοι μαζί τον Ιανουάριο και έπρεπε μέσα σε αυτό το διάστημα να ενσωματωθούν παίκτες, τακτικές και δεν είναι κάτι εύκολο όλο αυτό. Μπήκαμε όμως σε μία σειρά, αποδώσαμε καλά και πήραμε το κύπελλο στη Ρόδο».

ΠΟΡΕΙΑ ΤΙΤΛΟΥ

Αυτό που προέχει για τον Κουμεντάκη είναι ο ΠΑΟΚ να ξεπεράσει το εμπόδιο του Φοίνικα Σύρου και στους τελικούς με τον Ολυμπιακό, η ομάδα να δείξει και πάλι ότι είναι έτοιμη να τα δώσει όλα ακόμη και αν την έχουν και τώρα... ξεγραμμένη.

«Κρύβουν παγίδες τα ματς με το Φοίνικα. Αυτό το ξέρουμε όλοι στην ομάδα. Θα συγκεντρωθούμε για να περάσουμε στους τελικούς. Ο Ολυμπιακός στη σειρά των τελικών θα παρουσιάσει καλύτερο πρόσωπο ο Ολυμπιακός γιατί αν εμφανιστεί όπως στη Ρόδο ξέρει ότι θα χάσει. Ίσως μας κερδίσει, ίσως και όχι. Αλλά εμείς δώσαμε ένα μάθημα στον Ολυμπιακό. Ότι για να μας κερδίσει θα πρέπει να προσπαθήσει πάρα πολύ και ότι δε θα πέσουμε χωρίς να δώσουμε τη μάχη μας. Αυτό είναι το σημαντικότερο κέρδος του ΠΑΟΚ. Διψάμε, θέλουμε να διακριθούμε. Θέλουμε να αποδείξουμε σε όλους όσους το λένε ότι ο Ολυμπιακός μπορεί και να χάσει».

ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ

Η φετινή ομάδα του ΠΑΟΚ είναι μία μεγάλη παρέα. Και αυτό αποδεικνύεται και εντός και εκτός γηπέδου και το επιβεβαιώνει και ο Ραφαήλ Κουμεντάκης με τα όσα λέει στη FORZA.

«Δεν είναι μόνο ότι είμαστε μαζί στην προπόνηση, στους αγώνες και θα εξαφανιστούμε. Με παιδιά όπως ο Πελεκούδας, ο Τακουρίδης ο Κωνσταντινίδης κάνουμε πολύ παρέα και στην καθημερινή μας ζωή. Αλλά όλα αυτά μέχρι να μπούμε στο γήπεδο για να παίξουμε. Ο καθένας έχει τον χαρακτήρα του. Είναι δύσκολο να ανέχεσαι τον Πελεκούδα γιατί είναι δύσκολος χαρακτήρας, όπως και εγώ και ο Γιάννης (σ.σ Τακουρίδης) που είναι «τρελάκιας» (γέλια)».

«Μου αρέσει η ατμόσφαιρα των οπαδών του ΠΑΟΚ»

Ο Κουμεντάκης μίλησε για τον ποδοσφαιρικό ΠΑΟΚ, αλλά και τα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό εκτός γηπέδων: «Μου αρέσει να βλέπω ποδόσφαιρο. Να βλέπω τον ΠΑΟΚ, την ατμόσφαιρα που δημιουργείται, αλλά τώρα τελευταία έχουν προκύψει και εξωαγωνστικά θέματα. Προσπαθώ να μην επικεντρώνομαι σε αυτά. Δίνουμε πολύ βάση στο τι γίνεται με τους διαιτητές, τους παράγοντες και όλο αυτό δε μας τιμάει σαν χώρα. Αν τα αφήναμε στην άκρη θα διακρινόμασταν και στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ και στο βόλεϊ σε εθνικό επίπεδο».