Financial Fair Play: Όλα όσα πρέπει να ξέρετε

Του Πέτρου Αμανατίδη

Το 2010 έγινε ίσως μία από τις σημαντικότερες αλλαγές που έχει κάνει η UEFA για τον εξορθολογισμό των οικονομικών των Ευρωπαϊκών Ομάδων (το εάν πέτυχε θα το εξετάσουμε άλλη στιγμή), εισήγαγε το Financial Fair Play που οφείλουν να εφαρμόζουν όλοι οι Ευρωπαϊκοί Σύλλογοι.

Η εισαγωγή του κανονισμού αυτού, έγινε γιατί η UEFA παρατήρησε πως από τα μέσα της δεκαετίας του 90 και μετά, τα έσοδα των ομάδων αυξήθηκαν δραματικά αλλά δεν συνέβαινε το ίδιο και με την κερδοφορία τους.

Παράλληλα υπήρχαν clubs με τεράστια δάνεια και χρέη τα οποία ναι μεν ήταν διαχειρίσιμα λόγω των εσόδων τους (τουλάχιστον στα πολύ μεγάλα clubs) αλλά τα οικονομικά στο σύνολο της ομοσπονδίας έμοιαζαν με ωρολογιακή βόμβα που κάποια στιγμή θα έσκαγε.

Λαμβάνοντας υπόψη αυτά η UEFA εισάγει το Financial Fair Play (FFP), με το οποίο θέτει 2 βασικούς και απαράβατους κανόνες:

1. Απαγορεύεται να έχουν οι ομάδες ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις προς τρίτους ή εάν έχουν να είναι πλήρως διακανονισμένες και να εξυπηρετούνται χωρις καθυστερήσεις.

2. Πρέπει να έχουν οι ομάδες πλήρως ισοσκελισμένα τα έσοδα με τα έξοδα τους και η μέγιστη επιτρεπτή ζημιά σε βάθος τριετίας να μην ξεπερνά τα 5 εκατομμύρια ευρώ αρχικά, ενώ αν τηρηθούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις το ποσό μπορεί να φτάσει και στα 30 εκατομμύρια, (χωρίς να συνυπολογίζονται αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου από τον ιδιοκτήτη).

Εδώ είναι σημαντικό να αναφερθεί, καθώς υπήρξαν κρούσματα, πως σε περίπτωση που κάποια εταιρεία συμφερόντων του ιδιοκτήτη του εκάστοτε club, προσπαθήσει να περάσει κεφάλαια εντός του με τη μορφή χορηγίας, γίνεται διεξοδικός έλεγχος, συγκρίνοντας εμπορικές συμφωνίες, ώστε η ομοσπονδία να βεβαιωθεί ότι δεν πρόκειται για εικονική χορηγία και ότι τα ποσά δεν είναι εκτός της αγοράς .

Τέλος από τους περιορισμούς του FFP εξαιρούνται τα έξοδα που αφορούν τις ακαδημίες, βελτίωση εγκαταστάσεων, φιλανθρωπικές δραστηριότητες και κατασκευή γηπέδου. Η παραβίαση των ανωτέρω επιρρίπτει αρκετές ποινές αναλόγως το επίπεδο των παραβάσεων.

Οι μικρότερες ποινές είναι η προειδοποίηση και το πρόστιμο και μπορεί να οδηγήσουν μέχρι και σε αποκλεισμό από τις διοργανώσεις της UEFA και εξαίρεση της ομάδας από μελλοντικές διοργανώσεις. Επιπλέον η UEFA φροντίζει να μην εξοντώνει clubs τα οποία φροντίζουν να βελτιώνουν τα περιθώρια κερδοφορίας τους από την μία χρήση στην άλλη.

Οι ποινές εφαρμόζονται αυστηρά με χαρακτηριστικά παραδείγματα την Manchester City το 2014 όπου ήρθε σε συμβιβασμό με την UEFA λόγω παραβιάσεων του FFP, στην προκειμένη περίπτωση η ομάδα είχε καταβάλει πρόστιμο 60 εκατομμύρια ευρώ εκ των οποίων τα 40 εκατομμύρια δεσμεύτηκαν από τα έσοδα που θα είχε από την συμμετοχή της στο Champions League και ανάγκασαν το club σε περιορισμό του ποσού που θα ξοδεύει για μεταγραφές και μισθούς ποδοσφαιριστών για 2 χρόνια.

Αντίστοιχες ποινές έχουν επιβληθεί και σε άλλα club παρόλο που δεν γίνονται ευρέως γνωστές στην Ελλάδα, κυρίως γιατί οι μεγάλοι Ευρωπαϊκοί σύλλογοι λόγω των αυξημένων εσόδων αλλά και των μεγάλων ρόστερ τους έχουν την δυνατότητα να μπουν σε διαδικασία συμβιβασμού με την UEFA και να ξεπεράσουν το πρόβλημα πριν αυτό γίνει ευρέως γνωστό.

Αντιθέτως στην Ελλάδα λόγω του περιορισμού των εσόδων των ομάδων (τα κύρια έσοδα και σε πολλές περιπτώσεις τα μοναδικά είναι τα τηλεοπτικά) αντίστοιχες ποινές είναι καταστροφικές και έχουμε αρκετά παραδείγματα με ομάδες να μην συμμετέχουν στο Europa League παρόλο που έχουν κερδίσει μία θέση στα προκριματικά της διοργάνωσης, καθώς δεν έχουν άδεια από την UEFA ή να τους επιβάλλεται ποινή απαγόρευσης συμμετοχής για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.