Καλά ρε Πάμπλο, στο 1-1 με Παναιτωλικό, βάζεις Εσίτι;

Και έρχεται η στιγμή να καθίσεις και να μετρήσεις όλα έγιναν στο πρώτο παιχνίδι με τον Ουρουγουανό στην άκρη του πάγκου. Θα ξεκινήσω με την ατάκα που πέταξα στον τίτλο, η οποία είναι η προσαρμογή του «να δω τι θα λέγατε αν ο Φερέιρα έβαζε τον Εσίτι αλλαγή στο 1-1 με τον Παναιτωλικό» που διάβασα στα social media.

Ο Γκαρσία δεν βρέθηκε χθες στη Θεσσαλονίκη. Έχει δει τον Εσίτι ως θεατής σε παιχνίδια, ξέρει τι λέγεται και τι γράφεται στη Θεσσαλονίκη για τον Εσίτι. Και πήγε και μου τον έβαλε στο ματς με τον Παναιτωλικό, ενώ το σκορ είναι 1-1; Ναι διότι κάνει επιλογή χαρακτηριστικών. Σκέφτεται πως ο Εσίτι έχει για παράδειγμα 5 καλά και 10 άσχημα, και τον βάζει σε συγκεκριμένο χρονικό σημείο, ζητώντας του να κάνει αυτά που ξέρει καλά. Τον έβαλε να «κρατάει τα μπόσικα» και είχε άλλους παίκτες να κάνουν τις υπόλοιπες δουλειές. Και κάτι ακόμα.

Για τον Γκαρσία, ο Εσίτι και ο κάθε «Εσίτι» δεν έχει ακόμα «καταδικαστεί». Ο κάθε προπονητής ξέρει πως θα πρέπει να προσπαθήσει να πάρει ο,τι μπορεί από έναν παίκτη. Μπορεί ένα πράγμα; Ένα, και αν το χρειαστεί θα του το ζητήσει. Μπορεί 100 πράγματα; Τότε, 100 πράγματα.

Πριν ξεκίνησε το παιχνίδι, στο άκουσμα της 20άδας, πολλοί είπανε «μα, καλά, εκτός αποστολής ο Αουγκούστο;». Ο Βραζιλιάνος που αν στα τέλη Σεπτεμβρίου τον ανέφερες σε κάποιον που έλεγε οτι «ο ΠΑΟΚ πρέπει οπωσδήποτε να πάρει χαφ» σου έλεγε «έλα ρε, που θα πάμε με τον Αουγκούστο;».

Ο,τι ακριβώς έλεγε η πλειοψηφία το καλοκαίρι του 2019 για τον Μίσιτς διότι η λογική έλεγε οτι ο ΠΑΟΚ θέλει χαφ γιατί «που θα μάμε με τον Μίσιτς;». Δεν λέω οτι ο Αουγκούστο έγινε ξαφνικά ο υπερσφίκτης των πέντε ηπείρων και των εννιά θαλασσών, αλλά ούτε είναι και του πεταματού.

Όποιος είδε το Γρανάδα – ΠΑΟΚ και δεν ήξερε από ΠΑΟΚ, έμενε με το στόμα ανοικτό αν του έλεγες πως αυτό ήταν το πρώτο παιχνίδι που παίζει ο Αουγκούστο βασικός μετά από 7 μήνες λόγω τραυματισμού.

Ο ΠΑΟΚ, στο παιχνίδι με τον Παναιτωλικό ξεκίνησε όπως σε αρκετά παιχνίδια. Με φόρα στην αρχή. Με διάθεση να τρέξει, να επιτεθεί και να διαμορφώσει αποτέλεσμα το οποίο ακολούθως θα κληθεί να το διαχειριστεί. Και το παιχνίδι κυλούσε καλά τακτικά, με τον ΠΑΟΚ να έχει μεμονωμένα προβλήματα. Εκεί στα δεξιά, υπήρχαν θέματα με τον Αριγίμπι και τον Ουαγκέ και ήρθε το πέναλτι με το άγαρμπο ντου του Ίνγκασον.

Και τώρα, τι κάνουμε Πάμπλο; Το ματς έχει 35 λεπτά και είναι στο 1-1. Με παίκτες από απαιτητικό 90λεπτο στην Ισπανία και με απαιτητικό 90λεπτο με την Αϊντχόφεν να ακολουθεί; Αυτά τα δυο τα αναφέρω διότι με βάση αυτά έστησε την αρχική 11άδα...

Μπαίνει στο 61′ ο Μπίσεσβαρ και βγαίνει ο Τζόλης. Ο ντεφορμέ Μπίσεσβαρ το ποδοσφαιρικό μυαλό του οποίου μπορεί να ξεκλειδώσει ματς. Μπαίνει και στο 67′ ο Σβαμπ και μπαίνει ο Εσίτι.

Ο ξεζουμισμένος Σβαμπ και στη θέση του ο «που πάμε με τον» Εσίτι. Ο Εσίτι είναι συνέχεια της παρουσίας του Μπίσεσβαρ. Και έρχεται και η αλλαγή Σφιντέρσκι – Τσόλακ. Αλλαγή προσώπου, με τον Τσόλακ να ψάχνεται ακόμα. Να δείχνει στα χαμένα. Ο προπονητής όμως θέλει κάποιον που έχει να δώσει 2-3 ξεπετάγματα.

Τελευταίες αλλαγές του Ροντρίγκο με τον Ουαγκέ, για έστω μια καλή σέντρα, και του Νινούα με τον Καντουρί.

Και, να κάνω τον κακοπροαίρετο και να ρωτήσω όλους εκείνους που τα βάζουν με τον Φερέιρα λέγοντας πως «κάνει πέντε αλλαγές και οι τόσες αλλαγές από το 60′ και μετά μπερδεύουν την ομάδα». Και ο ΠΑΟΚ παίρνει το ματς από τον Ζίβκοβιτς που ως καλός χειριστής της μπάλας σε μικρούς χώρους, παίρνει το φάουλ και ο Νινούα το μετατρέπει σε γκολ. Φάουλ έξω «μπερδεμένη η ομάδα», φάουλ μέσα «όλα καλά» ;

Οχι. Η νίκη του ΠΑΟΚ στο Αγρίνιο δίνει την δυνατότητα στον οργανισμό να δουλέψει με ηρεμία στο δρόμο για την επόμενη μέρα. Το αποτέλεσμα είναι, πολλές φορές, θέμα στιγμών. Και αυτές οι στιγμές καθορίζουν τη ψυχολογία σου για την διαχείριση όλων όσων έγιναν μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Ο Γκαρσία ξεκινά τη θητεία του στον ΠΑΟΚ με τρία σερί επίσημα παιχνίδια σε μια εβδομάδα και μετά έχει δυο εβδομάδες να δουλέψει πάνω σε θέματα τακτικής. Το αντίθετο δηλαδή από όσα θέλει ένας προπονητής όταν αναλαμβάνει το τιμόνι μιας ομάδας. Δύσκολο; Ναι. Ακατόρθωτο; Όχι δα.

Το θετικό για τον Γκαρσία είναι πως ξεκινά με όλους τους παίκτες στη διάθεσή του, καθώς του λείπουν μόνο ο Ζαμπά και ο Βιεϊρινια που δεν λογίζονται ακόμα ως απώλειες.

Έχει πάρα πολλούς παίκτες ποσοτικά αλλά πρέπει να καταλήξει στους πόσους πραγματικά θα έχει. Κανείς δεν είναι καταδικασμένος, κανείς δε νιώθει σίγουρος. Ο κάθε παίκτης θα ορίσει τη μοίρα του στη ζυγαριά του Γκαρσία.

Θα έρθει και η ώρα που ο Ουρουγουανός θα κριθεί ως προπονητής, και θα κριθεί αυστηρά. Ως προπονητής, όχι ως «Γκαρσία».