Μία βαλκανική Super League θα ήταν (μία κάποια) λύσις!

Πίσω από κάθε ερώτηση που υπάρχει, η απάντηση ήταν, είναι και θα είναι πάντα η ίδια: «ακολούθησε την ροή του χρήματος». Η είδηση πέρασε στα ψιλά, λόγω της πανδημίας, αλλά οι οικονομικές συνέπειες του Covid-19 είναι αυτές που επιτάχυναν τις διαδικασίες και βοήθησαν να επωαστεί η ιδέα. Με ομόφωνη απόφαση οι 25 σύλλογοι της βελγικής Pro League έδωσαν το πράσινο φως για την περαιτέρω μελέτης για την σύσταση της BeNeLeague, αρκεί να βρεθεί μία φόρμουλα που θα ικανοποιεί όλες τις ομάδες και θα εγγυάται την πρόοδο του βελγικού ποδοσφαίρου.

Η πρόοδος είναι κάτι το σχετικό, το αφηρημένο. Αυτό που είναι χειροπιαστό είναι το χρήμα. Εδώ και αρκετούς μήνες (για να μην πούμε χρόνια) τα δύο «αδελφάκια» στο βορειο-δυτικό κομμάτι της Ευρώπης, η Ολλανδία και το Βέλγιο εξετάζουν τον τρόπο να ιδρύσουν μία ενιαία ποδοσφαιρική λίγκα, που δεν θα είναι όμως αποκομμένη από τις υπόλοιπες εθνικές κατηγορίας.

Το Big-6 της Eredivisie (Άγιαξ, Αϊντχόφεν, Φέγενορντ, Άλκμααρ, Φίτεσε, Ουτρέχτη) μαζί με το Big-5 του Βελγίου (Άντερλεχτ, Μπριζ, Γάνδη, Γκενκ, Σταντάρ Λιέγης) έχουν κάνει ουκ ολίγες μυστικές και φανερές συναντήσεις σε μία προσπάθεια να θεσμοθετήσουν αυτό που ορέγονται όλοι.

Μία πιο ελκυστική, ανταγωνιστική, δυνατή λίγκα που θα πολλαπλασιάσει τα έσοδα και τα οφέλη για τις ομάδες. Οι πρώτες διαρροές αναφέρουν ότι τα 175 εκατομμύρια ευρώ που αποφέρουν συνολικά στις ομάδες των δύο χωρών αθροιστικά η πώληση των τηλεοπτικών τους δικαιωμάτων μπορεί να φτάσει άμεσα στα 400 με την δημιουργία της BeNeLeague, που θα αποτελέσει ένα πολύ πιο ελκυστικό προϊόν για πολύ περισσότερες αγορές.

Προβεβλημένοι σύνδεσμοι

Είσαι ο καλύτερος προπονητής; Στα Fantasy τουρνουά φτιάχνεις τη δική σου ομάδα & διεκδικείς την κορυφή. Πάτα εδώ!

Η κίνηση αυτή προκάλεσε και προκαλεί αμηχανία στην UEFA, διότι μπορεί να αποτελέσει τροχιοδεικτικό για νέες συμμαχίες, νέες λίγκες και μία ριζική αλλαγή των εθνικών πρωταθλημάτων. Από την εξέλιξη του εγχειρήματος, μπορεί να κριθεί το μέλλον του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, τουλάχιστον στις μη «προηγμένες» λίγκες.

Τι θα γίνουν με τα ευρωπαϊκά εισιτήρια σε ότι αφορά τους βελγικούς και τους ολλανδικούς συλλόγους; Τι είδους αναδιαρθρώσεις θα χρειαστούν για να βολευτούν οι υπόλοιπες ομάδες; Πως θα δημιουργηθεί το σύστημα προβιβασμών και υποβιβασμών. Τα ερωτήματα είναι ακόμα πολλά, ωστόσο οι βελγικοί σύλλογοι έδωσαν την έγκριση, το πράσινο φως, ώστε διάφορες ομάδες εργασίας να ψάξουν απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις. Αν βρεθεί χρήμα (χορηγοί, τηλεοπτικά) είναι δεδομένο ότι οι απαντήσεις θα βρεθούν και μάλιστα εύκολα.

Την ίδια ώρα που στην προηγμένη Ευρώπη ψάχνουν συνεχώς ιδέες και λύσεις για την εξέλιξη του προϊόντος, μακριά από στεγανά και αρτηριοσκληρωτικές αντιλήψεις στην Ελλάδα ακόμα έχουμε εκπροσώπους ομάδων να πιάνουν διά αφής τα μπαλάκια της κληρωτίδας να δουν αν είναι ζεστά ή κρύα.

H Super League μπαίνει στην τελική της ευθεία και με τον πρωταθλητή σχεδόν βέβαια πριν καν την έναρξη της διαδικασίας (για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν), αυτό που περιμένουν όλοι με αγωνία (λέμε τώρα) είναι το ποιος θα πέσει και ποιος δεν θα πάρει ευρωπαϊκό εισιτήριο (για να αποκλειστεί κατά πάσα πιθανότητα το επόμενο καλοκαίρι). Τρομερό ενδιαφέρον!

Βλέποντας κανείς γύρω του, με έναν πιο ευρυγώνιο φακό, μπορεί να βρει στην γειτονιά μας κι άλλα, ανάλογα αδιέξοδα. Στην γειτονική Σερβία, το θέμα της εποχής είναι οι 15 συνεχόμενες νίκες της Παρτίζαν του πρώην τεχνικού του ΠΑΟΚ, Αλεξάνταρ Στανόγεβιτς. Ναι, μα 15 συνεχόμενες νίκες μετρά και ο Ερυθρός Αστέρας που είναι καμιά δεκαριά πόντους μπροστά. Ναι, αλλά αυτό δεν είναι πρωτάθλημα. Είναι μία άνιση κούρσα για δύο.

Λιγάκι πιο νότια, την περίοδο της μεγάλης άνθησης του κυπριακού ποδοσφαίρου, διαδέχεται μία περίοδο ύφεσης. Όσοι εξακολουθούν την Κύπρο φτωχό ποδοσφαιρικό συγγενή, ας ρίξουν μία ματιά στην βαθμολογία χωρών της UEFA που δεν λέει ψέματα. Ο Απόλλων Λεμεσού απέκλεισε φέτος μάλλον εύκολα τον ΟΦΗ, ο ΠΑΟΚ δεν κέρδισε την Ομόνοια σε κανένα από τα δύο παιχνίδια για την φάση των ομίλων του Europa League και ο Ολυμπιακός έφτυσε αίμα για να περάσει τους τριφυλλοφόρους στα προκριματικά του Champions League. Η τελευταία ομάδα που έφτασε σε προημιτελικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης είναι από την Κύπρο (ο ΑΠΟΕΛ στο Champions League της σεζόν 2011-12) και όχι από την Ελλάδα.

Πόσο πιο ελκυστική, πιο δυνατή, πιο ανταγωνιστική, πιο απρόβλεπτη, πιο εμπορική θα ήταν μία «βαλκανική Super League» με την συμμετοχή ελληνικών, σερβικών και κυπριακών ομάδων; Με πολύ αυστηρά πιστοποιητικά συμμετοχής, όπως μίνιμουμ αριθμό διαρκείας, γήπεδα τουλάχιστον τριών αστέρων, εγγυητικές για οικονομική διαφάνεια, επαγγελματική διαιτησία, ακόμα και salary cup για τους πιο ακραίους. Θα ήταν μία ανάσα δροσιάς, κάτι νέο, κάτι που θα διατηρούσε μία ευρωπαϊκή εσάνς, για χώρες που σπάνια έχουν εκπροσώπους εκτός συνόρων μετά τον χειμώνα.

Γίνεται; Όλα γίνονται. Αρκεί να υπάρχουν ανοιχτά μυαλά και διάθεση. Στην Ολλανδία και το Βέλγιο το ψάχνουν πια με κάθε τρόπο, άσχετα αν δεν μπορούν να το υλοποιήσουν νωρίτερα από το 2025 που τελειώνουν τα τρέχοντα τηλεοπτικά συμβόλαια που δεσμεύουν τις ομάδες τους. Αναπόφευκτα όμως, εκεί είναι το μέλλον. Δεν το λέω εγώ, ούτε κάποιος άλλος. Το λέει το χρήμα. Κι αυτό, έχει έναν μαγικό τρόπο να πείθει τους πάντες...

Σωτήρης Μήλιος