“Τον σέβονταν ακόμη κι οι πιο έμπειροι παίκτες”

Μετά από εννιά, γεμάτα χρόνια, ο αρχηγός του "Δικεφάλου" αποτελεί παρελθόν από την ομάδα κι ο Τέλης Ζουρνατσίδης έστειλε το δικό του μήνυμά μέσω social media:

Στις 14/5/2011 ημέρα Σάββατο ενημερώνω τον Magic ότι θα περάσω να τον πάρω το μεσημέρι για να πάμε να παρακολουθήσουμε έναν ενδιαφέροντα αγώνα μπάσκετ. Ο προορισμός μας είναι η Δράμα και ο αγώνας είναι το μεγάλο ντέρμπι της Α2 κατηγορίας μεταξύ του ΚΑΟΔ και του Ρεθύμνου.

Στόχος μας ένας και μοναδικός να δούμε να αγωνίζεται ζωντανά ένας παίκτης για τον οποίο όλο το προηγούμενο διάστημα μάζευα στοιχεία και είχα ακούσει εξαιρετικά σχόλια από ανθρώπους που πραγματικά εμπιστευόμουν. Φυσικά η εντύπωση που είχα όχι απλά επιβεβαιώθηκε αλλά το ενδιαφέρον και των δυο μας μεγιστοποιήθηκε για το συγκεκριμένο παίκτη. Η επιθυμία μας προσέκρουσε στην απροθυμία του coach Μαρκοπούλου ο οποίος θεωρούσε ότι πιθανόν ένα παιδί από την Α2 δεν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει στις υψηλές απαιτήσεις μιας ομάδας όπως ο ΠΑΟΚ. Βλακωδώς έκανα πίσω όμως δε συνέβη το ίδιο μετά από ακριβώς ένα χρόνο όταν με συνοπτικές διαδικασίες ο Βαγγέλης ήταν ο πρώτος παίκτης που υπόγραφε για την σεζόν 2012-13.

Προς τιμήν του ο κόουτς Σούλης μετά το τέλος της πρώτης προπονήσεις της σεζόν μπήκε μες στο γραφείο και μου είπε : μπορούμε να τον υπογράψουμε άλλα πέντε χρόνια;;; Μάλιστα πιστεύω ότι πολύ μεγάλο ρόλο σ αυτά που κατάφερε ο Βαγγέλης ήταν εξαιτίας του τρόπου που τον διαχειρίστηκε ο κόουτς Μαρκόπουλος.

Έτσι ξεκίνησε η πορεία του Βαγγέλη Μαργαρίτη στον ΠΑΟΚ. Μια πορεία που μπορεί να μην είναι γεμάτη από πρωταθλήματα και κύπελλα αλλά είναι σίγουρα γεμάτη από άλλους πολύ σημαντικούς επίσης τίτλους όπως την απίστευτη προσήλωση στο καλό της ομάδας την αυταπάρνηση την αξιοπρέπεια το σεβασμό σε συμπαίκτες και αντιπάλους και πάνω απ' όλα την άδολη αγάπη για την φανέλα που φορούσε.Όλοι σας πρέπει να γνωρίζετε ότι αυτά που δεν είδατε ποτέ από το Βαγγέλη αλλά τα ζήσαμε όλοι εμείς που ήμασταν δίπλα του ήταν πολύ περισσότερα και πολύ σπουδαιότερα από την αγωνιστική του αξία.

Κάθε φορά που είχα την ευκαιρία μετά από το τέλος ενός αγώνα πλησίαζα τη μητέρα του την αγκάλιαζα την φιλούσα και της έδινα συγχαρητήρια για το παιδί της. Αγωνιστικά ίσως ήταν ο σημαντικότερος λίθος πάνω στον οποίο χτιζόταν η ομάδα όλα αυτά τα χρόνια. Οι δουλειές που έκανε μες στο γήπεδο ήταν πολύ περισσότερες από αυτές που αποτυπωνόταν στα νούμερα και στη στατιστική. Ο σεβασμός που προκαλούσε ειδικά στους ξένους παίκτες όσο έμπειροι και καλοί και αν ήταν, ήταν εντυπωσιακός.

Αυτό όμως έβαζε κατευθείαν σε υγιή αγωνιστικά αλλά και πειθαρχικά καλούπια όλη την ομάδα. Προσωπική μου άποψη κι αυτή την εκφράζω πλέον ως φίλαθλος ήταν ότι ο Βαγγέλης δεν έπρεπε να φύγει από την ομάδα όχι για να του γίνει κάποια χάρη ή να παραμείνει τιμητικά σ' αυτήν, αλλά γιατί πιστεύω ότι μπορούσε ακόμα να παίξει ένα πολύ σημαντικό ρόλο στο χτίσιμο αλλά και στην απόδοση της φετινής ομάδας.

Σέβομαι απόλυτα όμως, επαναλαμβάνω ως φίλαθλος, πλέον την απόφαση της διοίκησης και του προπονητή και ελπίζω πραγματικά να μην κοστίσει η απώλεια του Βαγγέλη. Αισθάνομαι πολύ περήφανος που τον γνώρισα και συνεργαστήκαμε όλα αυτά τα χρόνια και εύχομαι σ´ αυτόν, την υπέροχη σύζυγο του την Βασιλική και στο παιδάκι τους να είναι υγιείς και χαρούμενοι.