Γίνε σαν τον Ιβάν!

Στις 25 Οκτωβρίου του 2020 γινόταν η σέντρα στην 22η αγωνιστική του νορβηγικού πρωταθλήματος. Η Μπόντο Γκλιμτ δε θα είχε κάποιο πρόβλημα να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Απέμεναν οκτώ αγωνιστικές, η διαφορά στην κορυφή ήταν ξεκάθαρη και το ενδιαφέρον στρεφόταν στις θέσεις για τα ευρωπαϊκά εισιτήρια. Η αναμέτρηση ανάμεσα στην Βαλερέγκα και την Κρίστιανσουντ ήταν μία από εκείνες που μπορούσαν εν δυνάμει να δώσουν μια κάποια ίντριγκα στην αγωνιστική. Το έδωσαν. Με το παραπάνω. Ο αγώνας θα συζητιόταν για μέρες. Όσα έγιναν θα απασχολούσαν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για μέρες. Θα απασχολούσαν την κοινή γνώμη. Θα απασχολούσαν την κοινωνία. Κανένα φαινόμενο της πεταλούδας, κανένα φτερούγισμα στον Σαν Φρανσίσκο δε θα έφερνε βροχή στην Κίνα. Εκεί συνέβησαν όλα. Στο κέντρο του Όσλο, για το οποίο είναι τόσο περήφανος ο Ιβάν Νάσπεργκ. Και το φτερούγισμα, και η βροχή και το ουράνιο τόξο. Κυριολεκτικά και συμβολικά...

Ο Νορβηγός αμυντικός έμεινε στο γήπεδο για 90 λεπτά. Ήταν 24 ετών τότε, δεν ήταν ακόμα αρχηγός της ομάδας του, αλλά ήταν το success story της Βαλερέγκα. Εκείνος με το περίεργο όνομα που κρατάει από Ρωσία και από Αραβία, χωρίς να έχει πάρει ποτέ πειστική απάντηση από τους γονείς του για το πλήρες Ιβάν Ταρέκ Φίελσταντ Νάσμπεργκ. Όχι, εντάξει. Γνωρίζει ότι το Φίελσταντ είναι του παππού του, με ρίζες στη Σουηδία. Για τα υπόλοιπα προτιμά να μην ρωτάει.«Υποθέτω θεώρησαν το Ιβάν ωραίο όνομα. Ωραίο είναι για να πω την αλήθεια. Τώρα για το Ταρέκ, ο πατέρας μου επιμένει ότι προέρχεται από έναν καλό του φίλο. Δεν είμαι και σίγουρος ότι το πιστεύω, αλλά δεν έχω πάρει και καλύτερη απάντηση».

Εκτός θέματος. Επιστροφή στο θέμα μας. Στον αντίπαλο της Βαλερέγκα εκείνο το απόγευμα αγωνιζόταν ο Φλαμούρ Καστράτι. Γεννημένος στην Νορβηγία, με καταγωγή μισή από την Αλβανία και μισή από το Κόσσοβο, με συμμετοχές στις μικρές εθνικές ομάδες της Νορβηγίας και στην Εθνική ανδρών του Κοσσόβου. Λίγο πριν φύγει από το γήπεδο για να αντικατασταθεί από τον Φαρίς Μουμπάνγκα, θα έχει επεισόδιο με τον προπονητή της Βαλερέγκα. «Γαμ&^#$$ αδερφή», θα του φωνάξει βγαίνοντας από τον αγωνιστικό χώρο και το ίδιο κιόλας βράδυ, το βίντεο θα παίζει παντού. Στη Σκανδιναβία είμαστε θυμηθείτε... Ο ασκός του Αιόλου έχει πολύ πιο χαλαρό δέσιμο σε τέτοια ζητήματα από τα Βαλκάνια. Και άνοιξε...

«Πιθανότατα όλη η Νορβηγία θα πιστεύει ότι είναι η χειρότερη δικαιολογία που έχει πει ποτέ παίκτης, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα ακριβώς τι σημαίνει η λέξη (σ.σ. χρησιμοποίησε τον όρο «σφουγγαρίστρα» που στην νορβηγική αργκό μεταφράζεται ως «αδελφή»). Δυστυχώς, το έχω ακούσει πάρα πολλές φορές και νόμιζα ότι σήμαινε κάτι σαν «ηλίθιος»».

Ναι, μάλλον ήταν η χειρότερη δικαιολογία που έχει πει ποτέ παίκτης. Στη Νορβηγία. Εδώ έχουμε ακούσει και πιο κωμικοτραγικές αιτιάσεις, αλλά ας μην βγούμε πάλι εκτός θέματος. Ο Καστράτι δεν αποβλήθηκε. Ο διαιτητής της αναμέτρησης, Τομ Χάραλντ Χάγκεν, ο οποίος στο παρελθόν έχει σφυρίξει ΠΑΟΚ, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκό και την ιστορική ήττα της Εθνικής Ελλάδας στα Νησιά Φερόε, δεν άκουσε το υβριστικό σχόλιο και βρέθηκε και εκείνος κατηγορούμενος το ίδιο βράδυ. Τρεις μέρες μετά ανακοίνωσε δημοσίως ότι είναι ομοφυλόφιλος. «Νιώθω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή και πώς μόνο θετικά αποτελέσματα θα βγουν από την κίνησή μου. Είναι ειρωνικό ότι ήμουν εγώ διαιτητής σε εκείνο το παιχνίδι. Μπορεί και να το είπε πάνω στον εκνευρισμό του, αυτό μπορεί να συμβεί στο ποδόσφαιρο. Αλλά αυτό πρέπει να το αποβάλλουμε από το ποδόσφαιρο. Είναι η στιγμή να πω ότι είμαι γκέι. Έχω ζήσει έτσι όλη μου τη ζωή, έχω την οικογένειά μου, τη σχέση μου και την ποδοσφαιρική μου οικογένεια. Έχω την αυτοπεποίθηση να το πω – η ζωή μου είναι πολύ καλή. Θέλω να βγαίνω στο γήπεδο με το κεφάλι ψηλά».

Η μπάλα ήταν στα πόδια τους. Θα ήταν κρίμα να μην την κλωτσήσουν... Ο Ιβάν βγήκε μπροστά. Εκείνες τις μέρες έπαψε να είναι απλά το παιδί-θαύμα της Βαλερέγκα που τα κατάφερε επειδή, όπως θα σου πει «εντάξει, απλά το ήθελα παραπάνω, είχα περισσότερη ανοχή και αν δεν το ξέρεις μόνο το 20% των ανθρώπων χρησιμοποιούν το αριστερό τους πόδι, οπότε αυτό σου δίνει ένα προβάδισμα». Ο Ιβάν πήρε τηλέφωνο τον παιδικό του φίλο, Μάρκους Νακίμ, με τον οποίο έχουν ορκιστεί ότι κάποια στιγμή θα παίξουν μαζί στη Βαλερέγκα. Κατόπιν, αποφάσισαν να βγουν μπροστά. Και δίπλα στο δημοφιλές #metoo, θέλησαν να υποστηρίξουν το κίνημα #stopp. Και ήθελαν να ξεκινήσουν από μέσα προς τα έξω.

«Θέλουμε να εγκαθιδρύσουμε ένα πρόγραμμα διαφορετικότητας, το οποίο θα προωθήσουμε οι ίδιοι οι παίκτες για να επηρεάσουμε και να αλλάξουμε τα πράγματα ξεκινώντας από το αποδυτήρια των ομάδων. Θέλουμε να έχουμε πρεσβευτές σε κάθε ομάδα, ώστε να εργαστούμε σκληρά για να αρθούν κάθε μορφής διακρίσεις μέσα στα αποδυτήρια. Και θέλουμε να ξεκινήσουμε από το πρωτάθλημά μας. Η κουλτούρα του ποδοσφαίρου είναι γενναιόδωρη και ανοικτή σε όλους. Όταν ο κόσμος πάει στο γήπεδο να υποστηρίξει την ομάδα του δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ πλουσίων και φτωχών, μικρών και μεγάλων. Δε θα έπρεπε να υπάρχει και διαφορά ανάμεσα σε λευκούς και μαύρους, καθολικούς και μουσουλμάνους, ετερόφυλους και γκέι.

Όσοι αγαπάμε το ποδόσφαιρο είμαστε υπεύθυνοι για τον εαυτό μας, αλλά και για την κοινότητα της οποίας είμαστε μέρος. Δεν πρέπει να υπάρχουν διακρίσεις. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε το χρώμα του δέρματος, τη θρησκεία ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό εναντίον κανενός. Το αντίθετο είναι εκείνο που πρέπει να συμβαίνει. Πρέπει να επιθυμούμε ποικιλομορφία και πρέπει να την αγκαλιάζουμε. Το ποδόσφαιρο είναι κομμάτι της κοινωνίας και ελάχιστοι ποδοσφαιριστές είναι ρατσιστές ή ομοφοβικοί. Πολλοί, όμως, δε γνωρίζουν το όριο, το οποίο ενδεχομένως να ξεπερνούν χωρίς να το θέλουν.

Ποια είναι η γραμμή ανάμεσα στη βρισιά και τη διάκριση;

Με αυτό το ερώτημα θέλουμε να υπάρξει διάλογος σε όλες τις ομάδες, ώστε να γίνει συνείδηση όλων μας. Να μιλήσουμε γι' αυτό, να το συζητήσουμε. Πρέπει να γίνει θέμα σε όλα τα αποδυτήρια. Να ξέρουν τι μπορούν να κάνουν όλοι για να νιώθουν άπαντας αποδεκτοί. Η συμπεριφορά πρέπει να γίνει συνείδηση. Η συμπεριφορά δεν είναι κάτι που υιοθετείς ξαφνικά. Πρέπει να μεγαλώσει μέσα σου. Και το περιβάλλον θα συμβάλλει σε αυτό. Όλοι έχουν δικαίωμα να νιώθουν αποδεχτοί στο ποδόσφαιρο και να έχουν αυτή την εμπειρία, ανεξαρτήτως προσανατολισμού, φύλου, χρώματος, εθνικότητας, θρησκείας, οπτικής στη ζωή ή αναπηρίας. Ο στόχος είναι να αποφύγουμε παρεξηγήσεις που οφείλονται στην αμάθεια, και να αποκλείσουμε τελείως κάθε μορφής συμπεριφορές που κάνουν διακρίσεις.

Είναι δύσκολο να είσαι γενναιόδωρος...».

Δεν είναι δύσκολο να είσαι σαν τον Ιβάν. Αρκεί να το θες...