Αριστεροπόδαρος στόπερ, είδος υπό εξαφάνιση; Στον ΠΑΟΚ, όχι!

Αφορμή δοθείσης από τα όσα είπε ο Κρέσπο στην συνέντευξή του στο SDNA, επισημαίνοντας το μεγάλο ατού που έχει ο ΠΑΟΚ φέτος: «Ο Κουλιεράκης είναι ένας καλός παίκτης με εξαιρετική ποιότητα και του έλεγα, όπως και στον Μιχαηλίδη, πως οι κεντρικοί αμυντικοί που είναι αριστεροπόδαροι έχουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα γιατί δεν υπάρχουν πολλοί με αυτό το χαρακτηριστικό στο ποδόσφαιρο...», σε συνδυασμό με το γεγονός πως αμφότεροι έκαναν την εμφάνισή τους στην ίδια ενδεκάδα στο πρώτο φιλικό με την Άσντοντ, με τον Χανιώτη να τοποθετείται στα δεξιά του «Μίχα», αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς πως ο ΠΑΟΚ βρίσκεται σε μία σπάνια συγκυρία.

Επί της ουσίας διαθέτει δύο αριστεροπόδαρους κεντρικούς αμυντικούς σε εξαιρετική ηλικία, με τρομερά προσόντα, τεράστια προοπτική που διαθέτουν πολλά κοινά στοιχεία στο στυλ του ποδοσφαίρου τους. Κατά κάποιον τρόπο, η μοίρα τους ήταν πάντα συνυφασμένη. Στο φιλικό με τον Παναθηναϊκό, Σεπτέμβριο του 2020, ο Κουλιεράκης είχε πάρει χρόνο συμμετοχής ως αλλαγή του Βαρέλα. Ήταν επί της ουσίας οι πρώτες συστάσεις από τον υψηλόσωμο αμυντικό.

Ο αστικός μύθος αναφέρει πως ο «Κούλιε» ήταν η απόδειξη πως υφίσταται συνέχεια από τις ακαδημίες σε στυλ, χαρακτηριστικά, προοπτική, σε μία συγκυρία που οι μεταγραφικές «σειρήνες» οργίαζαν για τον Μιχαηλίδη. Συγκεκριμένα, γερμανική ομάδα είχε κάνει μπάσιμο για τον 22χρονο αμυντικό, ωστόσο, ο ΠΑΟΚ είχε απορρίψει την πρόταση, διατηρώντας το περιουσιακό του στοιχείο.

Μιχαηλίδης και Κουλιεράκης πορεύονταν κατά κάποιον μαγικό τρόπο πάντα μαζί... Χαρακτηριστικό είναι δε το γεγονός πως η πρώτη αποστολή του «Κούλιε» σε ευρωπαϊκό παιχνίδι ήταν η ιστορική πρόκριση επί της Γάνδης. Μια πρόκριση αφιερωμένη στον μεγάλο άτυχο της οικογένειας του ΠΑΟΚ, Γιάννη Μιχαηλίδη, ο οποίος μπήκε στα... πιτς λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού.

Τραυματισμός που ανήκει όμως στο παρελθόν. Ο Μιχαηλίδης έχει αφήσει πίσω του τα δύσκολα, ακολουθώντας το... καθιερωμένο πρόγραμμα ρυθμού με παιχνίδια στον ΠΑΟΚ Β΄, επιστρέφοντας δυναμικά στο σύνολο του Ραζβάν Λουτσέσκου. Εκεί όπου συναντά τον Κουλιεράκη, ο οποίος ήρθε για να... μείνει. Επί της ουσίας, η Γάνδη του έδωσε μία πρώτη «γεύση» και η Ολλανδία αποδείχθηκε το κυρίως πιάτο.

Αμφότεροι αποτελούν διαφήμιση των ακαδημιών του ΠΑΟΚ, φέρνοντας τους Θεσσαλονικείς μπροστά σε μία σπάνια συγκυρία που θέλει μία ομάδα να διαθέτει δύο αριστεροπόδαρους κεντρικούς αμυντικούς που μπορούν να μεταφέρουν το παιχνίδι από την μία πλευρά στην άλλη, να σημαδεύουν με 40αρες μπαλιές ακριβείας και να προσφέρουν σημαντικά στοιχεία σε ένα μοντέρνο στυλ παιχνιδιού.

Σαφώς και οι δύο έχουν περιθώρια βελτίωσης και εξέλιξης, βρίσκονται μόλις στην αφετηρία τους, με τον Μιχαηλίδη προφανώς να έχει περισσότερες παραστάσεις, όντας πιο έμπειρος. Σε κάθε περίπτωση όμως, πρόκειται για δύο πρότζεκτ που δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα και χρίζουν διαχείρισης από τους ανθρώπους του ΠΑΟΚ.

Πάντως αξίζει να σημειώσουμε πως μπορεί το ενδιαφέρον να επικεντρώνεται στους δύο δεδομένου πως είναι μικρότεροι ηλικιακά, έχουν πολλά κοινά στοιχεία μεταξύ τους και αποτελούν δύο «παιδιά» του ΠΑΟΚ, ωστόσο, υπάρχει και τρίτος αριστεροπόδαρος στο δυναμικό του Δικεφάλου και συγκεκριμένα ο Ιβάν Νάσμπεργκ, ο οποίος θα πάρει χρόνο συμμετοχής και ευκαιρίες, όπως όλοι, βάσει των όσων είπε ο προπονητής της ομάδας...