Οσο η ύπαρξη του ΠΑΟΚ θα κρέμεται συνεχώς από μία κλωστή

Στην πραγματικότητα η ΠΑΕ ΠΑΟΚ είναι μία εταιρία παραγωγής θεάματος. Μέσου βεληνεκούς, αν το δει κανείς εταιρικά, με ετήσιο τζίρο κοντά στα 30-35 εκατομμύρια ευρώ. Το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων αυτών προέρχεται από τα εισιτήρια και τα μπόνους για την συμμετοχή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις από την ΟΥΕΦΑ.

Μοιάζει λοιπόν τρελό που μία τέτοια «εταιρία» δεν προφυλάσσει με τον καλύτερο, με τον πιο αυστηρό τρόπο τις πηγές εσόδων της, ρισκάρει να αφήνει ένα τέτοιο μεγάλο ποσό από το οποίο εξαρτάται η βιωσιμότητα της, στην ελεύθερη αυτοδιάθεση του κόσμου.

Στο παιχνίδι με τον Άρη ένα πράσινο γυάλινο μπουκάλι από ρετσίνα (ή από σόδα) εκτοξεύτηκε από την εξέδρα και «ξύρισε» το κεφάλι του Αζέρου επόπτη.

Για μερικά εκατοστά, θα μπορούσε να τον είχε τραυματίσει σοβαρά, ακόμα και να τον αφήσει στον τόπο, το κόστος θα ήταν ανυπολόγιστο, αδιανόητο, ο ΠΑΟΚ θα έπρεπε να ζήσει μια ζωή με αυτό.

Όχι, δεν είναι δουλειά κανενός συνοπαδού, να βρει, να συνετίσει, να τιμωρήσει, τον μπερδεμένο ρίπτη, δεν ζούμε στην εποχή της αυτοδικίας.

Είναι δουλειά του οικοδεσπότη, της εταιρίας που φιλοξενεί το... event, να εντοπίσει, να ταυτοποιήσει και να τιμωρήσει τον δράστη με διά βίου στέρηση εισόδου στο γήπεδο. Όσο τέτοια περιστατικά θα περνάνε στο ντούκου, άλλο τόσο η ύπαρξη του ΠΑΟΚ θα κρέμεται συνεχώς από μία κλωστή.