Adrija 3.0!

Κλείσε τα μάτια... 27 χρονών, εν ενεργεία διεθνής, έπαιξε πριν ένα χρόνο στο Παγκόσμιο Κύπελλο, αγωνίζεται σε όλες τις θέσεις της μεσαίας γραμμής, αλλά κυρίως στα άκρα και σε εννέα παιχνίδια ως τώρα έχει πέντε γκολ και τρεις ασίστ. Ποιος είναι και πόσο κάνει; Το transfermarkt θα σου πει πέντε εκατομμύρια ευρώ, η Σαουδική Αραβία περίπου δέκα, το Κατάρ θα έδινε και τριάντα, η Παρτιζάν δε θα τα έδινε γιατί μπορεί πάλι να την κορόιδευαν οι μάνατζερ, η Μπενφίκα θα το σκεφτόταν, αλλά δε θα καιγόταν ξανά στο χυλό, και ο ΠΑΟΚ; Ο ΠΑΟΚ δεν τον κοστολογεί. Ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς μπαίνει στην κατηγορία αξία ανεκτίμητη. Και θα μείνει εκεί, τουλάχιστον ως το 2027.

Κάθε αρχή και... εύκολη!

Ή αλλιώς η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Εκτός αν πρέπει το πρωί να κατέβεις στο κέντρο. Σε οποιοδήποτε κέντρο, ας μην κάνουμε διαχωρισμούς σε πρωτεύουσες και συμπρωτεύουσες – κάποια πράγματα είναι ίδια παντού. Η πρώτη φορά του Αντρίγια Ζίβκοβιτς στον ΠΑΟΚ έδειξε ακριβώς τι θα επακολουθούσε. Το σενάριο ήταν για «rotten tomato», λίγο κλισέ και προβλέψιμο, αλλά η εξέλιξη; Μπορούσε να πάρει βραβείο και ας μην ήταν Όσκαρ. Ο Σέρβος ποδοσφαιριστής υπέγραψε στον ΠΑΟΚ στις 8 Σεπτεμβρίου του 2020, παρουσιάστηκε κατευθείαν και στις 10 είχε την πρώτη αποστολή. Αντίπαλος; Ακόμα κι αν δεν γνωρίζατε, θα μπορούσατε να το φανταστείτε. Η Μπενφίκα, η πρώην του ομάδα, η οποία κάπως, κάπου, κάποτε είχε ξοδέψει ένα σημαντικό ποσό για να τον αποκτήσει (σ.σ. μην το πείτε στην Παρτιζάν) και το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς είχε αποφασίσει να τον αφήσει ελεύθερο.

«Μάχαιρα έδωσες, μάχαιρα θα λάβεις», κατά το βαθύ χριστιανικό αντίλογο του «όστις σε ραπίσει επί την δεξιάν σιαγόνα, στρέψον αυτω και την άλλην» και Μπενφίκα Ζίβκοβιτς έδωσε, και από Ζίβκοβιτς πήγε! Ο Σέρβος άσος, ο οποίος με την πορτογαλική ομάδα είχε πετύχει τέσσερα γκολ σε 88 ματς, και ούτε ένα στην Ευρώπη, μπήκε εκείνο το βράδυ στο γήπεδο στο 67ο λεπτό. Αντικατέστησε τον Δημήτρη Πέλκα. Οκτώ λεπτά αργότερα, δύο μέρες μετά την παρουσίασή του, χάριζε στον ΠΑΟΚ την πρόκριση! Η Τούμπα είχε νέο ήρωα. Κι ας μην υπήρχε κανείς στο γήπεδο για να τον καλωσορίσει.

«Ήταν ένα απίστευτο συναίσθημα, ένιωσα πολύ περίεργα, ήμουν χαρούμενος για την ομάδα που αγωνίζομαι τώρα, αλλά δεν ήμουν χαρούμενος για τον πρώην σύλλογο και τους πρώην συμπαίκτες μου. Μερικοί από αυτούς από την Μπενφίκα με συγχαίρουν. Κάθε παιχνίδι είναι σημαντικό για μένα, δίνω πάντα το μέγιστο μου». Παρότι τότε ακόμα ήταν άγνωστο, ήταν μια σε απλά ελληνικά «καλημέρα, καλησπέρα, καληνύχτα», στιγμή. Και έτσι θα συνέχιζε. Η πρώτη του σεζόν στην Ελλάδα ήταν σε αριθμούς η καλύτερη με 14 γκολ και οκτώ ασίστ, με τα δύο γκολ στην βραδιά-όνειρο του ΠΑΟΚ απέναντι στην Αϊντχόβεν, με τα δύο γκολ απέναντι στην ΑΕΚ, τα δύο γκολ απέναντι στον Ολυμπιακό, το γκολ στον ημιτελικό στο κύπελλο, το οποίο επισφράγιζε την πρόκριση, το γκολ στο ντέρμπι της Θεσσαλονίκης με τον Άρη. Αν υπήρχαν κουτάκια να τσεκάρει, θα τα είχε τσεκάρει όλα. Ήταν τόσο επιδραστικός, όσο και ουσιαστικός.

Ήταν εκείνος που κάποτε άξιζε πέντε εκατομμύρια ευρώ, κι ας ήταν ακόμα 19 ετών. Δεν είχε αφήσει την Παρτιζάν να τα πάρει, αλλά αυτό είναι άλλου παπά και άλλου μάνατζερ Ευαγγέλιο. Το Ευαγγέλιο που ενδιαφέρει τον κόσμο του ΠΑΟΚ ήταν και είναι ο Αντρίγια. Όπως για τον ίδιο ήταν Ευαγγέλιο το μαύρο. Και το άσπρο. «Είναι τα δύο χρώματά μου».

Δεν το είπε για τον ΠΑΟΚ, αλλά για την Παρτιζάν, όταν ρωτήθηκε αν θα επέστρεφε για να κλείσει την καριέρα του στην ομάδα που τον ανέδειξε. Είπε, όμως, το άλλο για το δικέφαλο του βορρά. Πολύ νωρίς στη σεζόν, πολύ νωρίς στη σχέση του για να ανταλλάσσει αγάπες και... έρωτες. «Όντως πάει καλά. Είμαι πολύ καλά εδώ, είμαι χαρούμενος. Αν αναζητούμε περαιτέρω εξήγηση θα σας πω πως έχω υπάρξει ποδοσφαιριστής της Παρτιζάν και γνώριζα για τον ΠΑΟΚ. Όπως αγαπώ την Παρτιζάν, έτσι αγάπησα κι αγαπώ κι αυτόν εδώ το σύλλογο και το συναίσθημα αυτό έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη γρήγορη προσαρμογή μου στην ομάδα και στην απόδοσή μου».

Η καινούργια ζωή του Αντρίγια Ζίβκοβιτς έμοιαζε αρκετά με εκείνη που προοριζόταν να έχει ̇σχεδόν σαν προϊόν που χρειαζόταν μια επαναφορά στις εργοστασιακές ρυθμίσεις. Τριών ετών πήγε στην ακαδημία απέναντι από το σπίτι του. Από τριών ετών εκπαιδευόταν για να γίνει ποδοσφαιριστής. Από τριών ετών τον εκπαίδευε και ο πατέρας του, που έπαιζε στα νιάτα του, όμως σταμάτησε όταν ήταν είκοσι ετών. Έμεινε στην ακαδημία «Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος» για έξι χρόνια, πριν πάει στη Νασιονάλ Νις και από εκεί στην Παρτιζάν! Στο Βελιγράδι έφτασε σε ηλικία 13 ετών, πέρασε τον πρώτο ενάμιση χρόνο στο... αυτοκίνητο, ταξιδεύοντας μπρος-πίσω τα 230 χιλιόμετρα που χωρίζουν την πρωτεύουσα με την πόλη του, μέχρι να ταξιδέψει όλη η οικογένεια και να εγκατασταθεί στο καινούργιο της σπίτι.

Στην πορεία τα πράγματα περιπλέχτηκαν. Οι μάνατζερ, τα λεφτά, τα συμφέροντα, ο πατέρας του, ο Απόλλων Λεμεσού, τα football leaks, δε θες να είσαι ποδοσφαιριστής και να σε θυμούνται έτσι. Ο ΠΑΟΚ αποτέλεσε τον μανδύα κάτω από τον οποίο μπορούσε και πάλι να μεταμορφωθεί. Να είναι αόρατος, αλλά ορατός. Να πάψει να είναι το μαύρο πρόβατο για την πατρίδα του. Να εξιλεωθεί ποδοσφαιρικά, ώστε να βρει ξανά το δρόμο του προς την Εθνική. Η συνέχειά του στο δικέφαλο του βορρά δεν ήταν τόσο εντυπωσιακή όσο το 14 (γκολ)-8 (ασίστ) που έγραψε το 2020-21, αλλά εντάξει, δεν εξαφανίστηκε κιόλας. 7 γκολ και 12 ασίστ δεν είναι άσχημο, τα βράδια στο Conference League ήταν εντυπωσιακά, όπως ήταν και η παρουσία του στο Παγκόσμιο Κύπελλο και η εμφάνισή του απέναντι στο Καμερούν. Η σταθερότητα, απόρροια ίσως και του μουντιάλ, του έλειψε πέρυσι και περιορίστηκε σε εφτά γκολ και έξι ασίστ, αλλά φέτος;

«Αν δεν μετράμε τα φιλικά, ήταν η πρώτη φορά που ήμουν αρχηγός. Ήταν πραγματικά κάτι εκπληκτικό. Είμαι πολύ χαρούμενος για αυτό, γιατί πραγματικά αγαπώ αυτή την ομάδα και δίνω τα πάντα σε κάθε παιχνίδι».

Φέτος, είναι (και) αρχηγός. Φέτος, μετράει, ήδη, πέντε γκολ και τρεις ασίστ σε εννέα παιχνίδια. Φέτος, υπέγραψε για τρία ακόμα χρόνια. Φέτος είναι ο Αντρίγια 3.0!