Οι δύο αποχρώσεις του μαύρου

Ο Δικέφαλος του βορρά κέρδισε την Μλάντοστ και εντός έδρας και έδειξε στην πράξη ότι ήταν το φαβορί του ζευγαριού. Ουσιαστικά η ομάδα του Μιλενκόσκι δείχνει στην Ευρώπη το καλό της πρόσωπο κάτι που στην ελληνική Volley League ακόμα αγνοείται.

Η εικόνα του ΠΑΟΚ απέναντι στη Μλάντοστ ήταν απόλυτα ικανοποιητική και μάλιστα με ευρύ ροτέισον. Η δουλειά, βέβαια, είχε γίνει από τον πρώτο αγώνα και ουσιαστικά στη Θεσσαλονίκη ο ΠΑΟΚ έπρεπε να μην... αυτοκτονήσει. Σαφώς και η διαδρομή ως τώρα ήταν βατή για τους ασπρόμαυρους ωστόσο τίποτα δεν είναι δεδομένο αν δεν κερδίσεις τα τρία σετ.

Κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει τις ατυχίες και τις απουσίες της ομάδες αλλά ακόμα και έτσι ο ΠΑΟΚ έχει αργήσει πολύ να δείξει το καλό του πρόσωπο στις εγχώριες διοργανώσεις. Η πρώτη νίκη ήρθε στην 5η αγωνιστική κόντρα στον Πήγασο. Θα μπορούσε κανείς να βρει δικαίως ελαφρυντικά καθώς το πρόγραμμα περιελάμβανε παιχνίδι με τον Ολυμπιακό στο Ρέντη, ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, μια δύσκολη έξοδο στη Νέα Σμύρνη κόντρα στο Μίλωνα και ένα ρεπό. Η εκκίνηση του πρωταθλήματος έφερε δύσκολες αποστολές αλλά ο ΠΑΟΚ παραμένει μια ομάδα με υψηλούς στόχους και ο ένας κερδισμένος βαθμός από αυτά τα τρία παιχνίδια μοιάζει λίγος για ομάδα πρωταθλητισμού.

Ο ερχομός του Τρούτσεφ θα ξαναφέρει την ισορροπία στη θέση των ακραίων και θα ενισχύσει τον ΠΑΟΚ στο αμυντικό κομμάτι καθώς ο Κοκκινάκης θα ξαναγίνει λίμπερο οπότε το όφελος θα είναι διπλό. Η διαφορά δυναμικής με την Μλάντοστ ήταν μεγάλη και ο ΠΑΟΚ έχει την ατυχή συγκυρία να βρει στο δρόμο του πολύ νωρίς μια ομάδα ιδιαίτερα υψηλού επιπέδου, την ιταλική Μιλάνο. Το χειρότερο, όμως, είναι πως ο δικέφαλος ακόμα ψάχνει το σχήμα του. Καλώς ή κακώς θα αντιμετωπίσει τη Μιλάνο έχοντας ως ακραίο έναν παίκτη που θα μετράει λίγες μέρες στην ομάδα, θα προσπαθεί να χτίσει ένα σερί νικών στη φετινή σεζόν και θα προσπαθεί να καλύψει τις ατέλειες που ακόμα είναι εμφανείς.

Οι ατυχίες είναι κομμάτι του πρωταθλητισμού και εδώ ο ΠΑΟΚ στάθηκε άτυχος με τον Ρουσό. Το βασικότερο πρόβλημα, όμως, ήταν πως δεν υπήρξε plan b και εναλλακτικές επιλογές. Ο ΠΑΟΚ στάθηκε όρθιος χάρη στον Κοκκινάκη ο οποίος δεν έπαψε ποτέ να είναι μια ξεχωριστή περίπτωση παίκτη. Το να κερδίσει τίτλο MVP αγωνιστικής παίζοντας σε μια θέση που έχει να χρησιμοποιηθεί σχεδόν μια πενταετία είναι κάτι μοναδικό που έχει να κάνει με την προσωπικότητα, το πάθος και την... τρέλα του. Μπορεί να μην κράτησε πολύ και να ήταν μια λύση ανάγκης για λίγες εμφανίσεις αλλά έδωσε στον ΠΑΟΚ την ώθηση και την ψυχολογία που χρειαζόταν.

Η νίκη επί της Μλάντοστ με άνεση και με πολλές επιλογές παικτών που δε χρησιμοποιούνται συχνά ως βασικοί δείχνει πόσο ανώτερος ήταν ο δικέφαλος αλλά και πως η ψυχολογία άλλαξε μετά τη νίκη επί του Πήγασου. Από εδώ και πέρα, όμως, απαιτείται συνέπεια. Το χαμένο έδαφος θέλει χρόνο και κόπο για να καλυφθεί στο πρωτάθλημα ενώ ταυτόχρονα στο CEV Cup ο ΠΑΟΚ ψάχνει μια μεγάλη υπέρβαση. Η ακτίδα φωτός που μπορεί να κρατάει την αισιοδοξία της ομάδας ψηλά έρχεται από την προηγούμενη σεζόν. Δεν είναι μόνο η ανάκαμψη της ομάδας, η κατάκτηση του Κυπέλλου και η συμμετοχή στους τελικούς αλλά η υπομονή. Ο οργανισμός ΠΑΟΚ εμπιστεύτηκε έναν ικανό προπονητή που μπορεί να συνάντησε δυσκολίες στο ξεκίνημα της σεζόν αλλά η δουλειά του τους δικαίωσε όλους. Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση και φέτος, να επικρατήσει ψυχραιμία και εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο του Μιλενκόσκι και να κριθεί όταν θα έχει ολοκληρώσει τη σεζόν και την αποστολή του.