«Κούπες» μόνο με ΠΑΟΚ

Συμπτωματικά ή όχι όμως, πανηγύρισε την κατάκτηση της «κούπας» μόνο στους δύο εξ αυτών, σε αυτούς που φορούσε τον Δικέφαλο στο στήθος. Στους άλλους δύο, που φορούσε τη φανέλα του Παναθηναϊκού, γεύθηκε το πικρό ποτήρι της απώλειας του τίτλου. Στις 26 Απριλίου, στον πρώτο τελικό της προπονητικής του καριέρας, θα αντιμετωπίσει στο Ολυμπιακό Στάδιο την ομάδα που μέσω της οποίας «έφτιαξε» το όνομά του. Αποστολή του; Να οδηγήσει τους «ασπρόμαυρους» στο πέμπτο κύπελλο της ιστορίας του και να γράψει με χρυσά γράμματα το όνομά του δίπλα σε αυτά των Λες Σάνον, Ντούσαν Μπάγεβιτς, Άγγελου Αναστασιάδη. Με αφορμή λοιπόν την επικείμενη «μάχη» με τον Παναθηναϊκό, το «Μ» θυμίζει τις τέσσερις παρουσίες του «Γ.Χ» σε τελικό της δεύτερης τη τάξει διοργάνωσης του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Το πέναλτι του Ατματζίδη

Στις 16 Απριλίου 1997, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ συναντιούνται στο «Γ. Καραϊσκάκης» και μετά από ενενήντα λεπτά ο φωτεινός πίνακας δείχνει 0-0, με τον Γεωργιάδη να παίρνει φανέλα βασικού από τον Βέλιμιρ Ζάετς αλλά να μην καταφέρνει να κάνει τη διαφορά υπέρ των «πράσινων». Ο τελικός οδηγείται στην παράταση και εν συνεχεία στα πέναλτι, με τον «Γ.Χ» να ευστοχεί στο τρίτο κατά σειρά του Παναθηναϊκού. Ο Βαζέχα όμως είχε δευτερόλεπτα νωρίτερα στείλει τη μπάλα στο δοκάρι και έτσι η ΑΕΚ είχε αποκτήσει το προβάδισμα, με τον Ηλία Ατματζίδη να ευστοχεί στο πέμπτο και τελευταίο πέναλτι των «κίτρινων» και να χαρίζει την «κούπα» στην Ένωση, με σκορ 5-3.

Η αποβολή και ο μετέπειτα συμπαίκτης

Έναν χρόνο αργότερα και πιο συγκεκριμένα στις 29 Απριλίου 1998, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται για δεύτερη φορά στον τελικό του κυπέλλου, που διεξάγεται ξανά στο «Γ. Καραϊσκάκης». Αντίπαλός του ο Πανιώνιος, με τον Βασίλη Δανιήλ να εμπιστεύεται στον Γεωργιάδη μια θέση στο αρχικό σχήμα μεν αλλά τον νυν τεχνικό του ΠΑΟΚ να αντικρίζει στο 47΄ τη δεύτερη κίτρινη κάρτα από τον Γιώργο Μποροβήλο. Έξι λεπτά αργότερα, ο Δημήτρης Ναλιτζής στέλνει την μπάλα με κεφαλιά στα δίχτυα του Βάντσικ και οι Νεοσμυρνιώτες υπερασπίζονται με επιτυχία το 1-0 μέχρι το φινάλε.

Τρίτη και... φαρμακερή

Τρία χρόνια μετά τον χαμένο τελικό του «Γ. Καραϊσκάκης», στις 12 Μάιου 2001, ο Γιώργος Γεωργιάδης έχει την τρίτη ευκαιρία να σηκώσει το κύπελλο. Αυτή τη φορά όμως, φοράει τη φανέλα του ΠΑΟΚ και το παιχνίδι διεξάγεται στη Νέα Φιλαδέλφεια. Απέναντι από τον Δικέφαλο του Ντούσαν Μπάγεβιτς, ο Ολυμπιακός του Τάκη Λεμονή. Τελικό αποτέλεσμα; 4-2 υπέρ των «ασπρόμαυρων». Στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου ο «Γ.Χ» πετυχαίνει το 3-0 και ουσιαστικά «τελειώνει» τους Πειραιώτες, δίνοντας συνέχεια στα γκολ των Εγκωμίτη, Μπορμπόκη. Ο Ολυμπιακός μείωσε σε 3-1 με πέναλτι του Τζόρτζεβιτς, όμως ο Ναλιτζής πετυχαίνει το 4-1 στο 85΄ και λίγα λεπτά αργότερα ο Γεωργιάδης και οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές του Δικεφάλου σηκώνουν το τρόπαιο στον αττικό ουρανό.

Ο απόλυτος πρωταγωνιστής

Ο τέταρτος και τελευταίος – στην ποδοσφαιρική του καριέρα – τελικός του Γεωργιάδη, λαμβάνει χώρα στην Τούμπα στις 17 Μαϊου 2003. Αντίπαλος του ΠΑΟΚ ο Άρης, ο «Γ.Χ» φυσικά στο βασικό σχήμα. Στο 24΄, κάνει τη διαφορά. «Χορεύει» στην κυριολεξία τον Κατσιαρό και με υποδειγματικό πλασέ στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα του ανήμπορου να αντιδράσει Λαμπάκη, σημειώνοντας το μοναδικό γκολ του τελικού και αποδεικνύοντας περίτρανα πως είναι ποδοσφαιριστής για τα μεγάλα παιχνίδια.