Ο Λεοντόκαρδος του ΠΑΟΚ

Ο κοινός στόχος, ο ΠΑΟΚ, ένωσε «ερυθρόλευκους» και «πράσινους». Και ψήφισαν υπέρ της επικύρωσης της βαθμολογίας της Α' Εθνικής. Δεν είναι μήτε η πρώτη φορά, μήτε η τελευταία. Κι ας μάχονται λυσσωδώς οι μεν τους δε! Τέλος πάντων...

Αναφέρουμε τον Μιχάλη Λεοντιάδη – μόνον σύμπτωση δεν είναι ο συσχετισμός του επωνύμου με την καρδιά του – επειδή πολύ απλά, μόνον η δική του (ουρανομήκης παρακαλούμε) κραυγή ακουγόταν τελευταία. Στρεφόταν κατά της τακτικής του ΠΑΟΚ «αγκαλίτσες και φιλάκια» με τον Παναθηναϊκό. Ασυμβίβαστος (μέχρι αδιαλλαξίας) μια ζωή ο εκ Δράμας ορμώμενος Λεοντόκαρδος βετεράνος του ΠΑΟΚ δεν μπορεί να χωνέψει την ταύτιση των χνώτων του «δικέφαλου» με εκείνα του «τριφυλλιού». Τούτο δε, επειδή ο Παναθηναϊκός έχει διαπράξει σωρεία κακουργημάτων κατά του ΠΑΟΚ. Μέσα κι έξω από τα γήπεδα.

Φανταζόμαστε λοιπόν, την έκρηξη του Μιχάλη του Λεοντόκαρδου μόλις έμαθε κι αυτός την ανίερη συμμαχία Μαρινάκη – Αλαφούζου κατά του Σαββίδη. Αυτό είναι κατ' ουσία το κυνικό συμπέρασμα της ψηφοφορίας στην «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα» Σουπερλίγκα. Ποιος Βεζούβιος και ποια Αίτνα; Η έκρηξη του Μιχάλη Λεοντιάδη σήμερα αύριο θα προκαλέσει ...δονήσεις. Και τα καταγραφούν στον Τύπο!

Γεννημένος στο Μπόχουμ δεν γνώρισε τον πατέρα του Ιωάννη μετανάστη εκ Κατερίνης ορμώμενο. Τον έχασε πριν καλά καλά χρονίσει. Μεγάλωσε στην Δράμα, ιδιαίτερη πατρίδα της μητέρας του Σοφίας, με την γιαγιά του Όλγα. Μακεδόνας από την κορυφή μέχρι τα νύχια ο Μιχάλης Λεοντιάδης έγινε ΠΑΟΚτσής από τα παιδικά του χρόνια. Και τι ΠΑΟΚτσής; Μέχρι κόκαλο. Πετσί, κατά πως λέμε. Αιτία; Το ασυμβίβαστο του χαρακτήρα του. Είναι κι ίδιον των φίλων του «δικέφαλου»...

Τότε στην Δράμα υπήρχε μόνον Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός. Άντε κι ΑΕΚ. Λίγο οι μεταγραφές των παικταράδων της Δόξας και πολύ το ραδιόφωνο (ΕΙΡΤ κι ΥΕΝΕΔ) έκαναν πλύση εγκεφάλου στους φιλάθλους με τις ομάδες του ΠΟΚ. Βλέποντας λοιπόν, την κυριαρχία των αθηναϊκών ομάδων στον φίλαθλο κόσμο, αυτός επέλεξε της Θεσσαλονίκης.

Στα 13 του υπέγραψε δελτίο στους Αμπελόκηπους Δράμας. Μέχρι τότε μεγάλο ποσοστό από οικονομική ενίσχυση (έλιωνε στις φάμπρικες της Γερμανία η μητλερα του για να την εξασφαλίσει) πήγαινε στην υπόδηση του. Άλλα παπούτσια διέλυε. Άλλα έχανε. Άλλα χάριζε. Αν και περισσότερο στερημένος από αυτόν δεν υπήρχε στη γειτονιά. Μεγάλη καρδιά. Φώναζε. Τσίριζε η γιαγιά Όλγα. Η αδυναμία της στον εγγονό αλλά κι η δύναμη ψυχής αυτού δεν άλλαζαν την κατάσταση.

Δεν υπέγραψε φυσικά, αυτός δελτίο στους Αμπελόκηπους. Η μητέρα του υπέγραψε μετά από την ασφυκτική πίεση των παραγόντων και των φιλάθλων της ομάδας. Η κυρία Σοφία δεν ήθελε να υπογράψει. Τον έτρεχε κάθε λίγο και λιγάκι στον Ερυθρό Σταυρό, να του ράψουν τα τραύματα. Έπαιζε μπάλα στις πέτρες. Έβαζαν κοτρώνες για δοκάρια. Κι έπαιζε μέχρι να ματώσουν τα πόδια του. Ακόμη και με το φως της ΔΕΗ στο ...μισοσκόταδο. Δεν άντεχε η μητέρα του, να τον βλέπει πλημμυρισμένο αίματα. Αρνιόταν καιρό, να υπογράψει το δελτίο του. Τελικά πείστηκε να μην σταθεί εμπόδιο στο δρόμο του.

Στα 14 μεταγράφεται στον Πανδραμαϊκό. Αντικομφορμιστής και σε αυτήν την επιλογή του. Με την καλή έννοια. Η Δόξα βλέπετε, ήταν η ισχυρή ομάδα. Το σύστημα της Δράμας. Θυμάστε τον Σον Κόνερι στο «Όνομα το Ρόδου»; Τον Τζόρτζ Σκοτ στο «Στρατηγός Πάτον»; Κλασσικοί αντισυστημικοί ρόλοι. Γάντι θα ταίριαζαν στον Μιχάλη το Λεοντόκαρδο.

Οι Αμπελόκηποι παίρνουν 50.000 δραχμές από τον Πανδραμαϊκό. Αυτός; Δεκάρα τσακιστή. Το χρήμα δεν ήταν ποτέ σκοπός ζωής. Καλή καρδιά και καθαρή συνείδηση ήταν! Κι είναι.

Εδώ για τη μεταγραφή του στον ΠΑΟΚ πήρε 50.000 δραχμές. Κι υπέγραψε 5ετές συμβόλαιο. Το ίδιο βράδυ στα μπουζούκια (όλα κι όλα ...Έχει και τα κουσούρια του) ξόδεψαν με τον Γιάννη Τσιπλάκη 125.000 δραχμές. Το έκαψαν το «ΕΝΑ»¨στην Δράμα.

Η μεταγραφή του είναι επιλογή των βετεράνων του ΠΑΟΚ. Πήγαιναν στην Δράμα στους αγώνες του Πανδραμαϊκού για τον Γιάννη Τσιπλάκη αλλά... Ο Μιχάλης Λεοντιάδης κέρδιζε την εκτίμηση τους. Κολοσσιαίες προσωπικότητες: Σταύρος Σαράφης, Κώστας Ιωσηφίδης έτσι για παράδειγμα τον πρότειναν ανεπιφύλακτα.

Έτσι την Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 1987 υπογράφει στα γραφεία της Βασιλίσσης Σοφίας. Εκεί γράφθηκαν σημαντικά κομμάτια της ιστορίας του ΠΑΟΚ. Εγκαταλελειμμένα σήμερα. Γιατί κύριοι σε ΠΑΕ κι Ερασιτέχνη δεν δημιουργείτε το Μουσείο του ΠΑΟΚ εκεί; Γιατί; Θα τα πούμε αναλυτικά επί του θέματος σύντομα κύριοι Κατσαρή και Σαββίδη. Θα τα πούμε δημόσια...

ΜΥΘΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ

Την Παρασκευή υπογράφει. Την Κυριακή παίζει στο ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός στις Σέρρες έχοντας ήδη κερδίσει την εμπιστοσύνη του Τάις Λίμπρεχτς με τη μαγκιά του. Κι αυτή με την καλή έννοια! Είχαν ανοίξει οι ουρανοί εκείνη την ημέρα. Επί σκηνής Δημοτικού γηπέδου ο ΠΑΟΚ δίνει παράσταση «Singin' in the rain». Με 11 – κι όχι μόνον - Gene Kelly (θυμούνται οι παλιότερο τον μυθικό χορευτή του Χόλιγουντ) στο χορτάρι να ...ζωγραφίζουν!

Παίζει και φορά τη «φανέλα με το νούμερο δέκα». Τη φορούσε τότε ο Λάκης Παπαϊωάννου αλλά αυτή είναι συνδεδεμένη με τη βιβλική μορφή του ΠΑΟΚ, το «μεγαλέξανδρο» Γιώργο Κούδα. «Δεν το πίστευα. Ήταν εκτός πραγματικότητας», ομολογεί στη «Μ». «Ο Κούδας ήταν ο θεός των παιδικών χρόνων. Άλλοι είχαν τον Δομάζο. Άλλοι τον Σιδέρη. Άλλοι το Μίμη Παπαϊωάνου. Εγώ τον Γιώργο είχα». Και παραδέχεται: «Δεν κατάλαβα τι γινόταν τότε στη ζωή μου. Κι ήμουν ψύχραιμος. Όταν κατάλαβα; Έχασα τα λογικά μου. Τρελάθηκα. Γι αυτό και τους πήραμε κι αμπάριζα στο γήπεδο»!

Δεν έχει κρατήσει εκείνη τη φανέλα. Δεν κρατά για τον εαυτόν του. Όλες τις φανέλες τις μοίρασε σε φίλους. Ακόμη κι εκείνη στα μεγάλα παιγνίδια του ΠΑΟΚ με τη Νάπολι του Μαραντόνα. Τότε που έλεγε στα αποδυτήρια: «Ποιος Ντιέγκο, ρε σεις; Κι αυτός δυο πόδια έχει κι εμείς. Μία καρδιά αυτός, μία κι εμείς. Όπως κι οι άλλοι μαζί του. Μη φοβάστε ρε, να τους κοιτάξτε στα μάτια». Το έχει όμως, παράπονο. Στα τελευταία λεπτά του αγώνα στην Τούμπα δεν γύρισε την μπάλα στον Κυριάκο Αλεξανδρίδη. «Ήταν σε θέση για γκολ. Προτίμησα, να σουτάρω. Έβλεπα πιάτο την εστία. Ατύχησα. Κακώς δεν πάσαρα»...

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΡΟΚΡΙΣΗ

Μία σέντρα του πάντως, στο Μαλίν Αχτέρ ντε Καζέρνεστο Βέλγιο έδωσε το γκολ στο πιάτο στον Στέφανο Μπορμπόκη. Μετά το 1-1 στην Τούμπα, ο ΠΑΟΚ έφτασε στο 82ο λεπτό της ρεβάνς με 0-0. Τότε Μίροσλαβ Μπλάζεβιτς ρισκάρει με τον τραυματία Μαγκντί στη θέση του Κώστα Μαλιούφα. Στο 87ο λεπτό ο Αιγύπτιος μπαλαδόρος τριπλάρει τον Έμερς. Πασάρει αριστερά στον Λεοντιάδη ο οποίος σεντράρει ...ανάβοντας φωτιά στη βελγική περιοχή. Λάθος απόκρουση του Αλμπέρ. Και το πλασέ του Στέφανου Μπορμπόκη αφήνει άναυδο τον τερματοφύλακα Μισέλ Πρεντόμ.

Μεγάλο παιγνίδι για το Μιχάλη τον Λεοντόκαρδο και στη Σεβίλλη, πριν από αυτό στο Μαλίν. «Σεβίγια – Λεοντιάδης 0-0», έγραφε ο Τύπος!

Ο φόβος είναι έννοια άγνωστη για το Μιχάλη Λεοντιάδη . Κυρίως βέβαια, στο γήπεδο. Δεν το λέει μόνον. Το δείχνει. Και το αποδεικνύει. «Κι ο Θεός να παίξει αντίπαλος μου μπάλα, δεν τον φοβάμαι. Κι όμως, τον πιστεύω και τον σέβομαι απύθμενα»!

Στο σπίτι του έχει πολλές φωτογραφίες. Και σε περίοπτη θέση το κάδρο – πόστερ με την φωτογραφία του φορώντας τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Είναι η απόδοση τιμής της ΠΑΕ στην Τούμπα. Όταν όλο το γήπεδο τον ακολούθησε σε μία παράσταση οργάνωσης κερκίδας. Τότε μίλησαν πάλι, ψυχές της κερκίδας με ψυχή παίκτη του ΠΑΟΚ.

Πάντα αυτή ήταν η γλώσσα του Μιχάλη Λεοντιάδη. Και στα δικά του χρόνια η γλώσσα των παικτών του ΠΑΟΚ. «Ήμασταν ένα σώμα, μία ψυχή. Μία οικογένεια. Ζούσαμε 15/24 ώρες μαζί κι οι 25 παίκτες. Αδέλφια. Αποφασισμένοι κι ενωμένοι για τον ΠΑΟΚ. Δε μασούσαμε. Έμπαιναν στα αποδυτήρια παράγοντες με τα πιστόλια ή με φουσκωτούς. Έκαναν πίσω μπροστά μας. Βαρδινογιάννης, Μελισσανίδης, Γιδόπουλος, Κοσκωτάς και λοιποί. Που να φτουρήσουν μπροστά μας. Ήξεραν και τι κόσμο κουβαλούσαμε στις κερκίδες και μας στήριζε».

Κι εδώ είναι που ξιφουλκεί κατά της Αθήνας και του Πειραιά. Και γι αυτός σας λέγαμε νωρίτερα περί έκρηξης του για την ανίερη συμμαχία Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού κατά του ΠΑΟΚ στη Σουπερλίγκα. «Ότι κακό κι άδικο έπαθε ο ΠΑΟΚ, αυτές οι ομάδες το έκαναν. Δεν εξαιρώ φυσικά, και την ΑΕΚ. Φίδια είναι εκεί κάτω. Πως τα βάζει στον κόρφο του ο Ιβάν Σαββίδης; Είναι λάθος του. Θα τον πουλήσουν με την πρώτη ευκαιρία». Και πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρις ... Ο Μιχάλης Λεοντιάδης δικαιώθηκε!
Ζει και αναπνέει σήμερα για τις κορούλες του: Την Σοφία στα 6,5 και την Ιωάννα στα 3,5. ΠΑΟΚτσάκια φυσικά, αμφότερες. ΠΑΟΚ φυσικά, κι η κυρία του, η Τζούλια. Το καμάρι του σπιτικού του...

Αποδίδει ευγνωμοσύνη μόνον σε προπονητές οι οποίοι τον βοήθησαν. Γιάκομπς, Λίμπερχτς, Μπλάζεβιτς για παράδειγμα. Δεν αποδίδει σε παράγοντες. Αιτία; Ουδείς τους τον βοήθησε! Το λέει έξω από τα δόντια. Μήτε έκανε λεφτά στον ΠΑΟΚ. Με 70.000 δραχμές μισθό ξεκίνησε. Στις 110.000 κατέληξε. Μισθολογική κλίμακα της ΓΣΣΕ θύμιζαν οι αμοιβές του! Με τα πριμ ζούσε ο άνθρωπος. Μόνον για ένα φεγγάρι με πρόεδρο τον αείμνηστο Γιάννη Δεδέογλου (ευεργέτη του ΠΑΟΚ ως δωρητή έκτασης – με τον αδελφό του, Θανάση - για το κλειστό στο Φοίνικα) είχαν μία χαραμάδα φωτός στα μαύρα κι άραχνα οικονομικά τους.

Δεν παραπονιέται. Κάνει τον σταυρό του και προχωρά. Πάντα τον έκανε. Ήταν κι είναι θεοσεβούμενος. Είπαμε: Καλή καρδιά και καθαρή συνείδηση άνθρωπος! Υμνεί πάντως, από τα τεχνικά τιμ της καριέρας του ως γυμναστή τον Μπάμπη Μιχαηλίδη. Κι ουδείς διαφωνεί. Έτσι;

Με τους αντιπάλους στο γήπεδο ήταν ίδιος απέναντι σε όλους. Ή αυτός ή αυτοί. Μετά το 3-0 χαλάρωνε. Τους χαμογελούσε. Μέχρι τότε; Τα ...δόντια του έβλεπαν. Κολλητός του ήταν κι είναι ο Μπάμπης Μουστακίδης. Άλλος σκληρός του ελληνικού ποδοσφαίρου. Σκοτωνόταν στα ντέρμπι ΠΑΟΚ – Άρης. Μαζί έβλεπαν και την κόκκινη...

Διεθνής 9 φορές με την εθνική Ανδρών και με Αλκέτα Παναγούλια και με Αντώνη Γεωργιάδη! Ήταν πανελλήνια η εκτίμηση πέρα του δυναμισμού και για το ταλέντο του!

Θεριό – και δη ανήμερο – ήταν ο Μιχάλης Λεοντιάδης στα γήπεδα. Το 1986 στον τελικό Κυπέλλου Ερασιτεχνών ο Πανδραμαϊκός παίζει στο «Γ. Καραϊσκάκης» με τον ΑΕ Πατρών του αλησμόνητου Κώστα Δαβουρλή. Ο σημερινός φιλοξενούμενος της «Μ» τραυματίζεται στο κεφάλι. Τον λούζουν τα αίματα. Ποιος να τον βγάλει έξω; Δεν τολμά. Τι να κάνει κι ο πρόεδρος του Πανδραμαϊκού Κώστας Μαντζουράνης; Γυναικολόγος το επάγγελμα; Του κάνει 6 ράμματα στην ανάπαυλα. Συνεχίζει το θεριό. Κι ο Πανδραμαϊκός κερδίζει το Κύπελλο μέσα στον Πειραιά...

Σταμάτησε το ποδόσφαιρο όταν σε φιλικό αγώνα του Ποσειδώνα Μηχανιώνας (έπαιξε έναν χρόνο σε αυτήν) με τη λατρεία της ζωής του, τον ΠΑΟΚ τραυματίστηκε. Τυχαίο;