Ο ... παλιός είναι αλλιώς κι ο νέος ήταν κακός

Η κρισιμότητα κι η - μεγάλη - σημασία του αγώνα της περασμένης Πέμπτης ήταν κάτι παραπάνω από γνωστά δεδομένα εντός της ποδοσφαιρικής ομάδας του ΠΑΟΚ. Είναι κάτι που το επιβεβαίωσαν και δημόσια στις τοποθετήσεις τους παραμονή της αναμέτρησης με τη Φιορεντίνα και κανείς δεν μπορεί να πει πως οι σημαντικότατες απουσίες των "βιόλα" προκάλεσαν εφησυχασμό.Εντούτοις το 1-0 της Φιορεντίνα (38? Βάργκας) ήρθε μάλλον φυσιολογικά. Αν το ζητούμενο είναι η ισορροπία του αγώνα μέσα από την εμφάνιση των δυο ομάδων, τότε ο Βιντσέντζο Μοντέλα και οι ποδοσφαιριστές του μπορούν να κάνουν λόγο για μεγαλύτερο - υπέρ τους - σκορ στο πρώτο ημίχρονο και ο Αγγελος Αναστασιάδης με τους αντίστοιχους δικούς του για κάτι περισσότερο από μια απλή - έστω και μικρή - υπεροχή στο δεύτερο. Αλλά ακόμη και τότε, όταν οι γηπεδούχοι πήραν τις πρωτοβουλίες και την κατοχή, κάθε αντεπίθεση των Ιταλών μύριζε έντονα κίνδυνο για τον Παναγιώτη Γλύκο, όπως κι αποδείχτηκε με το δοκάρι των φιλοξενούμενων. Τί δεν πήγε καλά; Ταπεινή άποψη του υπογράφοντα είναι πως η δεύτερη ήττα στους τρεις πρώτους αγώνες της φάσης των ομίλων οφείλεται σ? έναν συνδυασμό γεγονότων. Ο ΠΑΟΚ, επαναλαμβάνω δίχως να έχει και να μπορεί - φύσει και θέσει - να υποτιμήσει τη Φιορεντίνα, αιφνιδιάστηκε από το ποδοσφαιρικό σενάριο με το οποίο ήρθε αντιμέτωπος από τα πρώτα λεπτά. Κι αυτό γιατί τεχνική ηγεσία και ποδοσφαιριστές πίστευαν πως μπορούν ν?αναλάβουν πρωταγωνιστικό ρόλο, να πάρουν την κατοχή, να πιέσουν και να δημιουργήσουν ευκαιρίες στην κατάμεστη Τούμπα. Ωστόσο, οι ρόλοι ήταν. αντίστροφοι. Η πρώτη γραμμή άμυνας των γηπεδούχων, οι μεσοεπιθετικοί με τον Περέιρα στην κορυφή και τους Αθανασιάδη και Σαλπιγγίδη αριστερά και δεξιά αντίστοιχα αποδείχτηκε πολύ εύκολα προσπελάσιμη, σε βαθμό τέτοιο που σχεδόν δεν προλάβαιναν οι μέσοι να προστρέξουν σε βοήθεια για μεγαλύτερη πίεση. Αυτομάτως δημιουργούνταν χώροι, τους οποίους αξιοποιούσαν ιδανικά, έπαιζαν με την ίδια ταχύτητα σκέψης και . πράξης, την ίδια στιγμή που οι αντίπαλοί τους έβγαζαν διστακτικότητα με συνέπεια το εύκολο λάθος. Η μαζική παρουσία της μεσοεπιθετικής γραμμής των Ιταλών ψηλά, δημιούργησε τις προϋποθέσεις ώστε ν?ακουστεί από τον πάγο η προτροπή του 61χρονου Ελληνα τεχνικού για ψηλοκρεμαστές μπαλιές προκειμένου να εκμεταλλευτούν οι δικοί του ποδοσφαιριστές τους χώρους στα μετόπισθεν των Ιταλών. Εκεί όμως έπαιξε καθοριστικό ρόλο ένα άλλο στοιχείο. Η σαρωτική υπεροχή τους στις εναέριες μονομαχίες. Είναι χαρακτηριστικό πως παρότι ο ΠΑΟΚ είχε πέντε κόρνερ περισσότερα από τους Ιταλούς σχεδόν κανένα δεν κατέληξε σε σημαντική ευκαιρία και δη από κεφαλιά. Επιπλέον, σπαταλήθηκε πολύς χρόνος μέχρις ότου να μπορέσουν να ελέγξουν το χώρο του κέντρου, να μοιράσουν παιχνίδι στα άκρα όπου υπήρχε το δεύτερο σημαντικό εμπόδιο. Αδυναμία στη διείσδυση, έλλειψη δυνατότητας να βγει το ένας εναντίον ενός, με το μαρκάρισμα των αντιπάλων να είναι άμεσο και πολυπρόσωπο στη συνέχεια της φάσης. Και πάλι, όπως και στη Γαλλία, μια ταχύτητα πιο πάνω. Κι όταν η ταχύτητα είναι θέμα η παρουσία τριών μέσων δε δείχνει ν?ανταποκρίνεται θετικά στις απαιτήσεις ενός τέτοιου αγώνα. Γιατί μόλις η μπάλα περνάει τους τρεις πρώτους που θα πιέσουν, άμεσα έρχεται ο ένας εκ των τριών του κέντρου για να δημιουργήσει νέα πίεση, αλλά ταυτόχρονα δημιουργείται κενό στη μεσαία γραμμή το οποίο κανένας από τους "θορυβημένους" αμυντικούς δεν ανεβαίνει για να καλύψει με συνέπεια από εκεί να ξεκινά η επίθεση του αντιπάλου που έχει την ταχύτητα, τον τρόπο και την οξυδέρκεια να το αξιοποιήσει και να το εκμεταλλευτεί. Κι αναμφίβολα σ?αυτήν την κατηγορία ανήκει η Φιορεντίνα. Κακά τα ψέμματα. Η ομάδα του Αγγελου Αναστασιάδη δεν έχει την πολυτέλεια να χάνει τον Μακ σε τέτοιους αγώνες. Δεν έχει σημασία αν η παρουσία του κόντρα στην Γκεγκάμπ δεν είχε επιφέρει κάτι πιο ουσιαστικό, αφού άλλες οι συνθήκες εκείνης της αναμέτρησης, άλλος ο αντίπαλος τότε, άλλος τώρα. Ούτε μπορεί να διαχειριστεί την απώλεια ενός καίριου παίκτη της, όπως ο Σκόνδρας στο πρώτο δεκάλεπτο. Οχι γιατί ο Κίτσιου δεν τον αντικατέστησε επάξια ή δεν είναι καλός ποδοσφαιριστής, τουναντίον. Η αναφορά έχει να κάνει με την ψυχολογία ενός νεαρού συνόλου σε συνθήκες απρόσμενα αντίξοες. Προφανώς δεν μπορεί να είναι τυχαίο πως από την αρχή της σεζόν κάθε φορά που ο αντίπαλος προηγείται τα δεδομ?να εξελίσσονται πάρα πολύ δύσκολα για τους "ασπρόμαυρους", δίχως να έχουν καταφέρει την ανατροπή. Διόλου απρόσμενο, για μια νέα ομάδα, με συγκεκριμένες δυνατότητες, αντίστοιχες αδυναμίες, που έχει συγκεκριμένα όρια και προσπαθεί μέσα από την καθημερινότητά της να εμφανίζει διαρκής βελτίωση. Δεν μπορεί όμως να κάνει άλματα προόδου και να παρουσιάσει στοιχεία και ποδοσφαιρικές συμπεριφορές, γνωρίσματα μεγάλων ευρωπαϊκών ομάδων που έχουν κατοχυρωθεί μέσα από πολυετή παρουσίες σε υψηλό, αγωνιστικό επίπεδο εντός κι εκτός των συνόρων των χωρών τους. Αυτή - άλλωστε - είναι κι ένα μέρος της εξαργύρωσης στη στήριξη ενός ποδοσφαιρικού πλάνου, που διαρκεί έτη κι όχι εβδομάδες ή μήνες. Εντυπωσιακή η εικόνα του κόσμου στις κερκίδες να στήνει τη δική του γιορτή μετά το τέλος του αγώνα για περίπου μισή ώρα, χειροκροτώντας και τις δυο ομάδες κι αναγκάζοντας τους Ιταλούς φιλάθλους που βρέθηκαν στο γήπεδο ν?αποθανατίζουν ποικιλοτρόπως μια πρωτόγνωρη γι?αυτούς εικόνα. Ωστόσο, πιθανόν να είχε μεγαλύτερο αντίκτυπο στην ομαδα τους αν γινόταν το ίδιο έντονα και κατά τη διάρκεια - ειδικά - του δευτέρου ημιχρόνου. Γενικώς ήταν ένα μάθημα για όλους, επώδυνο μεν αλλά διδακτικό δε, εφόσον ως τέτοιο γίνει κατανοητό. Σ?ότι αφορά το Europa League, η ισοπαλία στον άλλο αγώνα του ομίλου ανάμεσα σε Ντιναμό Μινσκ και Γκενγκάμπ δημιουργεί ελπίδες, όμως τα πάντα εξαρτώνται από τον ΠΑΟΚ. Ακολουθούν δυο εκτός έδρας αγώνες, πρώτα στη Φλωρεντία και μετά στη Λευκορωσία, όπου η ομάδα θα πρέπει να συλλέξει τουλάχιστον τέσσερις βαθμούς για να πάει στην τελευταία αγωνιστική, στις 11 Δεκεμβρίου και να υποδεχτεί την Γκενγκάμο με στόχο τη νίκη και το μυαλό όμως και στο 2-0 της Γαλλίας. Μέχρι τότε η μόνη ενίσχυση που μπορεί να προσδοκά είναι μέσα από την επιστροφή των Τζαβέλλα, Σκόνδρα. Ο πρώτος έχει ένα χρονικό ορίζοντας μιας εβδομάδας κι ο δεύτερος ενός μήνα, με το καλό. Μια ανάγκη που γίνεται πολύ αισθητή αύριο, λόγω της τιμωρίας του Βίτορ. Αντικαταστάτης για το δεξί άκρο υπάρχει κι είναι ο Κίτσιου. Για το κέντρο της άμυνας όμως δεν είναι το ίδιο εύκολα τα πράγματα. Ο Αγγελος Αναστασιάδης είναι υποχρεωμένος να προσφύγει σε ποδοσφαιρική αλχημεία επιλέγοντας ποδοσφαιριστή που αγωνίζεται σε άλλη θέση με πλέον πιθανούς υποψήφιους περισσότερο τον Μαντούρο και λιγότερο τον Τζιόλη. Επίσης, καθόλου σίγουρη δε θεωρείται κι η παρουσία του Μακ. Εξέλιξη που ανοίγει το δρόμο για έναν εκ των Γκολάσα, Μάρτενς στο αρχικό σχήμα, έχοντας κατά νου πως πλέον κι η κόπωση παίζει το ρόλο της. Η Βέροια διαθέτει ένα αξιόλογο σύνολο, αποτελεί την ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος και είναι ένας άκρως υπολογίσιμος αντίπαλος, που για να πέσει στο .... καναβάτσο απαιτεί απόλυτη προσπάθεια κι ανάλογη διάθεση. Γι?αυτό κι η παρουσία του κόσμου παραμένει απαραίτητη. Την ίδια ώρα, για μια ακόμη φορά, η επιφυλακτικότητα στις μεγαλόστομφες δηλώσεις περί οριστικής λύσης στο διαχρονικό μείζον θέμα του ΠΑΟΚ, τα χρέη προς το Δημόσιο, θριάμβευσε. Οπως όλα δείχνουν το νέο, σχετικό νομοσχέδιο αποκλείει περιπτώσεις οφειλών άνω του ενός εκατομμυρίου, αφήνοντας και πάλι την αίσθηση πως στη βρύση έφτασε και νερό δεν ήπιε. Τόσο κοντά, μα τελικά, τόσο μακριά και πάλι. Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους ...