Η αρρώστια του τελευταίου διμήνου

Τι έχει συμβεί λοιπόν στον ΠΑΟΚ από τα μέσα Δεκεμβρίου και μετά οπότε και κέρδισε τον Ολυμπιακό μέσα στο Καραϊσκάκη;

Πάμε στα αποτελέσματα:

Ξάνθη-ΠΑΟΚ 4-2
ΠΑΟΚ-Γκινγκάμπ 1-2
ΠΑΟΚ-Κέρκυρα 2-1
ΠΑΣ-ΠΑΟΚ 3-0
Λεβαδειακός-ΠΑΟΚ 1-2
ΠΑΟΚ-Πανιώνιος 3-2
Κέρκυρα-ΠΑΟΚ 0-0
Αστέρας Τρίπολης-ΠΑΟΚ 3-0
Καλλονή-ΠΑΟΚ 1-2
ΠΑΟΚ-Πλατανιάς 1-0
ΠΑΟΚ-Παναιτωλικός 1-2
ΟΦΗ-ΠΑΟΚ 3-1
ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός 0-0 8/2

Τι παρατηρήσαμε λοιπόν μέσα σε αυτό το δίμηνο:

Ο ΠΑΟΚ έδωσε 13 αγώνες και μέτρησε: Πέντε νίκες, δύο ισοπαλίες, έξι ήττες!

Ο απολογισμός τερμάτων είναι 15-22!

Με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αντικειμενική κρίση, από το σύνολο των 13 αγώνων, στους οκτώ ή εννιά, ο αντίπαλος ήταν σαφώς ανώτερος! Αυτό ΔΕΝ ίσχυσε στους αγώνες: ΠΑΟΚ-Κέρκυρα (βάζουμε ένα ερωτηματικό και εδώ), Κέρκυρα-ΠΑΟΚ, ΠΑΟΚ-Πλατανιάς, Καλλονή-ΠΑΟΚ.

Στην μεγάλη πλειοψηφία των συγκεκριμένων 13 αναμετρήσεων, ο αντίπαλος του ΠΑΟΚ ήταν πιο οργανωμένος, πιο διαβασμένος, πιο επικίνδυνος και μέτρησε στο τέλος περισσότερες τελικές προσπάθειες!

Μέσα σε αυτό το διάστημα ο ΠΑΟΚ έχασε:

1) Την πρόκριση στην επόμενη φάση του Europa League
2) Την πρόκριση στο κύπελλο και στην φάση των 16
3) Την πρωτοπορία στο Ελληνικό πρωτάθλημα
4) Και την δεύτερη θέση στην βαθμολογία του πρωταθλήματος.

Όλα τα παραπάνω είναι δεδομένα. Πρόκειται για αναμφισβήτητα αποτελέσματα, που έπρεπε να καταγραφούν και να γίνει προσπάθεια για να αναλυθούν, ώστε να προκύψουν συμπεράσματα αναφορικά με την μεγάλη κρίση (και ΟΧΙ ντεφορμάρισμα) του Δικεφάλου.

Τι προκάλεσε λοιπόν όλη αυτή την δύσκολη κατάσταση των 60 ημερών;

Πάμε σε κάποια αντικειμενικά, αλλά και σε μερικά υποκειμενικά συμπεράσματα, για τα αίτια του μεγάλου προβλήματος που εξακολουθεί να βιώνει ποδοσφαιρικά ο ΠΑΟΚ.

1) Η ομάδα του Δικεφάλου έχει χάσει στο 100% την συνοχή της στην αμυντική λειτουργία. Δέχεται φάσεις και γκολ με τρομακτική ευκολία και με τον ίδιο τρόπο, από κάθε είδους αντίπαλο, σε όλα τα γήπεδα.

2) Ως ομάδα-οικογένεια, αυτό το σύνολο έχει πληγεί από αρκετά εσωτερικά επεισόδια εντός αποδυτηρίων. Άλλα γνωστοποιήθηκαν, άλλα δεν πήραν έκταση. Ο προπονητής κατηγόρησε μεμονωμένους παίκτες, έριξε ευθύνες για απώλεια συγκεκριμένων αγώνων, παραπονέθηκε για μη στήριξη από όλους, ενώ και από την άλλη πλευρά υπάρχουν σαφείς αιχμές.

3) Η φυσική κατάσταση της ομάδας, τα τρεξίματα των παικτών, αλλά και η συνοχή (όπως λέει και ο Αναστασιάδης) στην οργανωμένη πίεση, δεν έχουν καμία σχέση με ότι προηγούνταν. Ο ΠΑΟΚ «έπνιγε» τον κάθε αντίπαλο με το πρέσινγκ που ασκούσε, κάτι που πλέον δεν υφίσταται σε οποιασδήποτε μορφής εντός ή εκτός έδρας αγώνων.

4) Λίγο πριν ή στην διάρκεια αυτής της δίμηνης κρίσης, παρουσιάστηκαν φαινόμενα πολύ μεγάλης αποθεραπείας ποδοσφαιριστών. Μαντούρο, Τζαβέλλας, Μακ, Τζιόλης, Κατσικάς, Γλύκος, γεγονός που δημιούργησε έντονες αναταράξεις στην ομάδα.

5) Σε παιχνίδια που χάθηκαν και σήμαιναν απώλεια στόχων (με Γκινγκάμπ και κυρίως Κέρκυρα) η ομάδα παρουσίασε κάκιστη νοοτροπία και ξεπέρασε τις απώλειες σα να επρόκειτο για φιλικούς αγώνες όπου δεν ήρθε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

6) Ο μόνος ποδοσφαιριστής του οποίου η απουσία συνδυάζεται 100% με το σύνολο αυτών των αναμετρήσεων (έπαιξε στόπερ μόνο στην Ξάνθη) είναι ο Αλέξανδρος Τζιόλης, που κατά πάσα πιθανότητα αποτελεί τον πολυτιμότερο ποδοσφαιριστή αυτής της ομάδας και του τρόπου παιχνιδιού της.

7) Η αγωνιστική κρίση είτε προκάλεσε, είτε προκλήθηκε από το μεγάλο ντεφορμάρισμα ή διαφορά απόδοσης σε σχέση με το ξεκίνημα της χρονιάς, παικτών όπως: Ο Γλύκος, ο Ρατς, ο Σκόνδρας, ο Τζαβέλλας (όσο έπαιξε), ο Τζανδάρης, εν μέρη του Περέιρα, του Μακ, ενώ ο Σαλπιγγίδης είναι μόνιμα σε κακή κατάσταση.

8) Σε αυτά τα 13 παιχνίδια ο Αθανασιάδης μετράει μόλις τέσσερα γκολ, ενώ υπάρχουν αναμετρήσεις όπου δεν καταφέρνει να φθάσει ούτε καν σε τελική προσπάθεια! Στα περασμένα 16 που είχε αγωνιστεί, είχε σημειώσει 14 γκολ με απίστευτα ποσοστά ευστοχίας.

9) Σε αυτό το διάστημα της κρίσης, η διοίκηση (Βρύζας) και ο προπονητής (Αναστασιάδης), μίλησαν ξεκάθαρα για στόχο πρωταθλητισμού, που δημιούργησε πίεση σε μία ομάδα με λίγους συνηθισμένους σε πρωταθλητισμό παίκτες, ενώ τόνωσε το «ενδιαφέρον» των αντιπάλων για τον ΠΑΟΚ, με ότι αυτό σημαίνει.

10) Παρά τον στόχο που τέθηκε με κάθε επισημότητα και αναλύθηκε και έγινε έμμονη ιδέα στις τάξεις της ομάδας, οι μεταγραφικές κινήσεις και η λογική με την οποία έγιναν, δεν συμβάδιζαν με τις τρέχουσες ανάγκες, αλλά έγιναν με την λογική δημιουργίας βάσεων ομάδας για την συνέχεια. Σημαντικά κενά του ρόστερ δεν καλύφθηκαν, αφού... «δεν βρέθηκαν κατάλληλοι ποδοσφαιριστές με τα κριτήρια που έθετε ο ΠΑΟΚ», ο οποίος όμως παρ' όλα αυτά τολμούσε και μιλούσε για άμεσο στόχο και προσπάθεια κατάκτησης πρωταθλήματος!

Επί προσθέτως, σε αυτό το ίδιο –κρίσιμο- διάστημα, αποδείχθηκε πόσο δύσκολη είναι η συνεργασία τεχνικού διευθυντή-προπονητή κι' αυτό γιατί κατά ένα παράδοξο ποδοσφαιρικά τρόπο, αυτό (η συνεργασία δηλαδή) τους επιβλήθηκε άνωθεν και δεν το επέλεξαν (ο ένας για τον άλλο) όπως γίνεται σε όλες τις σωστά οργανωμένες Ευρωπαϊκές ομάδες.

11) Μέσα σε αυτό το διάστημα που ακολούθησε της μεγάλης νίκης επί του Ολυμπιακού στο Καραϊσκάκη, ο ΠΑΟΚ αντιμετώπισε 100% κατευθυνόμενες διαιτησίες, ενός συστήματος που «πίστεψε» στον κίνδυνο που έρχεται και έκανε ότι περισσότερο μπορούσε για να του δημιουργήσει προβλήματα. Ο Παππάς στην Λιβαδειά, ο Καλογερόπουλος στην Τρίπολη, ο Μήτσιος στην Μυτιλήνη και ο νέος πρωταγωνιστής στην έρευνα με τους λογαριασμούς τραπεζών που ανοίγουν, Δημητρόπουλος, που έπαιξε με Κέρκυρα στο κύπελλο και Παναιτωλικό στο πρωτάθλημα, κατάφεραν και προκάλεσαν τεράστια ένταση και εκνευρισμό στο εσωτερικό του ΠΑΟΚ (αποκορύφωμα η κόκκινη στον Κάτσε που αντέδρασε άσχημα) που δεν μπορούσε πλέον να αντιμετωπίσει αυτή την πίεση, όπως δηλαδή τα κατάφερε στο Καραϊσκάκη (Αρετόπουλος-Γεωργαράκος) και νωρίτερα.

Όλα τα παραπάνω (ή τα περισσότερα, ή κάποια ακόμη) έπρεπε να υπάρχουν στον απολογισμό που όφειλαν να κάνουν οι υπεύθυνοι της ομάδας, έτσι ώστε αρχικά να βρουν τις αιτίες της κρίσης και κατόπιν να προσπαθήσουν (με δουλειά και όχι με λόγια) να την ξεπεράσουν.

Αυτός πρέπει να είναι ο βασικός στόχος του ΠΑΟΚ τώρα και όχι η βαθμολογία, η θέση που θα καταλάβει και τα άλλα αριθμητικά. Αν δεν διορθωθεί η κατάσταση στην ομάδα, ποια δεύτερη και ποια τρίτη θέση...

Πρέπει να τονίσουμε βέβαια ότι μαζί με όλα τα παραπάνω και στην προσπάθεια να βγουν συμπεράσματα, βεβαίως πρέπει να συνυπολογιστεί και το προγενέστερο καλό τρίμηνο, γιατί όποιος μένει στην δίμηνη κρίση και ξεχνάει το διάστημα που προηγήθηκε, είναι άδικος απέναντι στην προσπάθεια. Πώς και γιατί όμως ο ΠΑΟΚ «πετούσε» το Φθινόπωρο (σε πολλά του παιχνίδια) και σχεδόν κατέρρευσε τον χειμώνα;

Αν αυτό δεν καταστεί εφικτό και η κρίση συνεχιστεί με αποτέλεσμα ο ΠΑΟΚ να παρουσιάζει το ίδιο πρόσωπο στους αγωνιστικούς χώρους, κάτι που θα φέρει περεταίρω πτώση στην βαθμολογία, τότε ο μεγαλομέτοχος είναι αρμόδιος να αποφασίσει ποιο είναι το περιθώριο χρόνου που θα δώσει σε όλους τους υπευθύνους της ομάδας, μέχρι να εμπιστευθεί το αγωνιστικό τμήμα, σε άλλη σύνθεση ανθρώπων...