"Ας είναι καλά ο Αετός εκεί ψηλά!"

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος... Ένας χρόνος από εκείνη την αποφράδα μέρα της 22 Μαΐου, λίγα λεπτά πριν τα μεσάνυχτα, όταν κυκλοφόρησε από στόμα σε στόμα σε όλη τη Θεσσαλονίκη πως έφυγε ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ. Η καρδιά του Παναγιώτη Ποικιλίδη τον πρόδωσε...

Είχε μάθει από μικρό παιδί -και λόγω αθλήματος- να δίνει σχεδόν καθημερινά μάχες. Σε προσωπικό, αθλητικό, οικογενειακό επίπεδο... Όλοι όμως κάποτε λυγίζουν. Αυτός λύγισε νωρίς... Δεν τον νίκησε ο χάρος. Η καρδιά του τον νίκησε. Και με αυτήν δεν μπορείς να τα βάλεις...

Για να μην μακρηγορούμε περαιτέρω -ζητώ συγνώμη αλλά είναι πολύ μεγάλη η συγκινησιακή φόρτιση-, χτες (23/5) συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την απώλεια του τίμου γίγαντα, Παναγιώτη Ποικιλίδη, σε ηλικία μόλις 49 ετών.

Ζητήσαμε από έναν στενό του, επί χρόνια, συνεργάτη στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ, και φίλο πάνω από όλα, τον Ανδρέα Μανδρίνο, να πει δύο λόγια στο PAOKweb.gr γι' αυτόν. Όσα δύναται να πει γι' αυτόν τον ξεχωριστό άνθρωπο...

Αρχικά, σε ένα πρώτο γενικό σχόλιο, σημείωσε: "Η απώλεια του Παναγιώτη για την οικογένεια του ΠΑΟΚ ηταν τεράστια όσον αφορά την πολυετή προσφορά του όπως και τη συνεισφορά του στη συσπείρωση του κόσμου...

Σε προσωπικό επίπεδο οι στιγμές που βιώσαμε μαζί στην ΠΑΕ -δουλειά, οργάνωση, αποστολές, προετοιμασίες, ακραία συναισθήματα με λύπες αλλά και χαρές, όπως Κων/πολη, Ζάγκρεμπ, Αμστερνταμ,Χαριλάου, Καραϊσκάκη- αλλά και την αποτίμηση αυτών τα βράδια στο μαγαζί του επί αρκετά χρονια θα μείνουν χαραγμένες στη μνήμη μου για πάντα με νοσταλγία και συγκίνηση... Ας είναι καλά ο Αετός εκεί ψηλά!!!"

Όπως αντιλαμβάνεστε η συγκινησιακή φόρτιση και οι αναμνήσεις πλημμυρίζουν το κείμενο... Αυτό αξίζει στο χαμό αυτού του σπάνιου ανθρώπου. Αλλά και το κεφάλι ψηλά. Το ανάστημα ορθωμένο ψηλά και τα στήθια φουσκωμένα. Σαν Αετός!

Πάμε παρακάτω όμως να δούμε τι μας είπε για τον Παναγιώτη, ως παράγοντα του ΠΑΟΚ, την πιο ιστορική στιγμή του, τα όνειρα του και την τιμή της μνήμης του από τον Ιβάν Σαββίδη και τον ΠΑΟΚ γενικώς...

Τι θα λείψει στον ΠΑΟΚ χωρίς τον Παναγιώτη;

"Θα λείψει κάποιος που δούλευε ανιδιοτελώς για τον ΠΑΟΚ επι πολλα χρονια ενώ ταυτόχρονα η ζωή του ήταν ο ΠΑΟΚ..."

Ποια στιγμή του που ήσασταν μαζί στον ΠΑΟΚ θα σας μείνει για πάντα χαραγμένη και γιατί;

"Τα δευτερόλεπτα μετά τη λήξη του αγώνα της Κωνσταντινούπολης όταν τα δάκρυα τρέχανε απο τα μάτια μας και ο Παναγιώτης μας έκανε το σήμα της νίκης απο τον αγωνιστικό χώρο.."

Μετάνιωσε ποτέ για το ότι ασχολήθηκε διοικητικά με τον ΠΑΟΚ;

"Θα αστειεύεσαι βέβαια.."

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή, όπου είπε "παραιτούμαι";

"Δεν το είπε ποτε αυτό. Αντιθέτως, τον πείραξε όσο τίποτε άλλο που βρέθηκε για ενα μικρό διάστημα εκτός ΠΑΕ και κυριολεκτικά ηταν λύτρωση για όλους μας όταν επέστρεψε γιατί ξέραμε το μεγάλο καημό του..."

Ποιο ήταν το όνειρό του για τον ΠΑΟΚ;

"Σε αυτό δε διέφερε απο τα όνειρα όλης της οικογένεια του ΠΑΟΚ... Τίτλοι, Ομίλους Ch. League..."

Τι πρέπει να μάθει ο κόσμος του ΠΑΟΚ γι αυτόν, έστω κι αν δεν είναι πλέον κοντά μας, που πρέπει να ξέρει;

"Το ανέφερα προηγουμένως. Η ζωή του ηταν ο ΠΑΟΚ και είτε βρισκόταν στην ΠΑΕ είτε σε κάποιο κρίσιμο αγώνα άλλων τμημάτων του συλλόγου το ζούσε με την ίδια αγάπη και πάθος. Σημαντικό είναι οτι όλη η οικογένεια του Παναγιώτη, γονείς, σύζυγος και παιδιά ηταν πάντα εκεί στο γήπεδο και τον παρότρυναν γι αυτό που έκανε..."

Γνωρίζετε κάτι για το αν σκέφτεται ο Σαββίδης να τον τιμήσει με κάποιο ιδιαίτερο τρόπο;

"Ο Ιβάν Σαββιδης τιμά με τον τροπο του τη μνήμη και την προσφορά του Παναγιώτη και όλη η οικογένεια του ΠΑΟΚ πρέπει να ειναι περήφανη και ευχαριστημένη γι' αυτό.. Δε χρειάζονται λεπτομέρειες, ,είμαστε τυχεροί που δεν έχουμε μόνο έναν μεγάλο επενδυτή-ευεργέτη κοντά μας αλλά και ένα μεγάλο άνθρωπο..."

Πώς θεωρείται πως πρέπει να τιμηθεί η μνήμη του;

"Πιστεύω οτι κάποια στιγμή θα δοθεί το όνομα του σε ενα χώρο της οικογένειας του ΠΑΟΚ που θα αρμόζει στην προσφορά του τίμιου γίγαντα..."

Αν δεν έχετε συγκινηθεί θυμώμενοι τον Παναγιώτη μέσα σε κάποιο γήπεδο ή έξω από αυτό να επιβάλλει την παρουσία του με καλοσύνη και αγαθότητα, να υπενθυμίσουμε, σεβόμενοι απολύτως την επιθυμία του κ. Μανδρίνου, ώστε να κλείσουμε τη συνέντευξη με το εξής απόφθεγμα:

"Ας είναι καλά ο Αετός εκεί ψηλά..."

Εγώ θα προσθέσω ένα σύνθημα-πανό που είχαν απλώσει κάποτε οι οπαδοί του ΠΑΟΚ για τα έξι αδικοχαμένα αετόπουλα των Τεμπών, που ανέφερε:

"Θυμήσου τους φίλους που έφυγαν νωρίς, δεν έχεις τίποτα να χάσεις, οι νεκροί πεθαίνουν ΜΟΝΟ όταν τους ξεχάσεις..."

Παναγιώτη, ελαφρύ να είναι το χώμα σου, ΓΙΓΑΝΤΑ μου... Να 'σαι καλά!