Τα μηνύματα της... τετραλογίας του Ιβάν

Του συγχωρεμένου Θωμά Βουλινού, που θέλησε να κάνει υποδείξεις στον Ολεγκ Μπλαχίν κι εκείνος αντέδρασε σε σημείο που να «ξεσπάσει» καυγάς μπροστά στα μάτια των έκπληκτων οπαδών του ΠΑΟΚ.

Ο μεγαλομέςτοχος που συνήθιζε «πύρινες» ομιλίες στα αποδυτήρια ήταν επίσης ο Βουλινός. Δεδέογλου, Μπατατούδης και Γούμενος ούτε καν διανοήθηκαν ποτέ να να μπουν στα αποδυτήρια, πριν ή μετά τη λήξη ενός αγώνα, για να απευθυνθούν στους παίκτες και τον προπονητή, ακόμη και στις πιο δύσκολες ή τις πιο ευχάριστες στιγμές.

Ανανεώσεις συμβολαίων ή απόκτηση υπέργηρων ποδοσφαιρικά παικτών θυμάμαι πολλές και οι περισσότερες έχουν γίνει στο πρόσφατο παρελθόν. Η οικονομική ένδεια επί υπηρεσιακών διοικήσεων και η τσαπατσουλιά επί Ιβάν Σαββίδη, έφεραν ή κράτησαν στον ΠΑΟΚ αρκετούς υπό συνταξιοδότηση ποδοσφαιριστές.

Προσλήψεις στελεχών με ασαφές αντικείμενο απασχόλησης και απροσδιόριστες αρμοδιότητες θυμάμαι επίσης πολλές. Στην τριετία του Ιβάν Σαββίδη, τίποτε δεν έδειξε ότι ο Ζήσης Βρύζας έπαιξε ουσιαστικά τον ρόλο του προέδρου και, στη συνέχεια, του τεχνικού διευθυντή. Τίποτε δεν δείχνει ότι ο Ιάκωβος Αγγελίδης ασκεί καθήκοντα προέδρου. Και κανείς δεν έχει καταλάβει ακόμη ποια είναι η σχέση του Θόδωρου Ζαγοράκη με τον ΠΑΟΚ, ούτε τι ακριβώς κάνει ως «προσωπικός σύμβουλος» του ιδιοκτήτη.

Αυτό το Σαββατοκύριακο, ο Ιβάν Σαββίδης «πρόλαβε» να τα κάνει όλα. Είχε τη δική του... τετραλογία. Συναντήθηκε με τον Πάμπλο Γκαρσία και τον προσέλαβε χωρίς κανείς από τους δύο να ξέρει ποια θα είναι τα καθήκοντα του Πάμπλο. Τίμησε τον γερο - Λίνο και άφησε ανοιχτό το περιθώριο για την επάνοδό του στην ομάδα. Μπήκε στο γήπεδο στη διάρκεια του αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης και ζήτησε από τον Γιώργο Γεωργιάδη να «ρίξει» στο παιχνίδι τους πιτσιρικάδες. Και πήγε μετά το ματς στα αποδυτήρια για να «κατσαδιάσει» επί μισή ώρα τους παίκτες, ιδιαίτερα δε τους πιο έμπειρους, προειδοποιώντας «όσοι δεν μπορούν, δεν θα είναι του χρόνου στην ομάδα».

Και τα τέσσερα θέματα έχουν τις ιδιαιτερότητές τους και στέλνουν τα μηνύματά τους. Ας τα δούμε ξεχωριστά:

ΠΑΜΠΛΟ ΓΚΑΡΣΙΑ
Ο λόγος που προσλαμβάνεται είναι ένας. Ο Ιβάν Σαββίδης θέλει να κρατήσει κοντά στην ομάδα τη συντριπτική πλειονότητα του κόσμου του ΠΑΟΚ που λατρεύει τον Ουρουγουανό. Η απόφαση της πρόσληψής του φανερώνει τη δυσφορία του ιδιοκτήτη του ΠΑΟΚ για το θέαμα της άδειας ή μισοάδειας Τούμπας ακόμη και στους αγώνες των πλέι οφ. Με την πρόσληψη του Πάμπλο βρήκε έναν τρόπο να ικανοποιήσε τον «πελάτη», ποντάροντας βέβαια και στην ηγετική φυσιογνωμία του Πάμπλο, που, δεν μπορεί, κάτι θα έχει να προσφέρει στους παίκτες. Τι ακριβώς θα κάνει; Ποιος ακριβώς θα είναι ο ρόλος του; Τι σημαίνει «συντονιστής του αγωνιστικού τμήματος»; Ε, αυτά θα τα δούμε στην πορεία. Θα τα βρούμε...

Κρατήστε, για την ώρα, αυτό που είπε ο Σαββίδης στον Γκαρσία: «Θέλω να τα χτίσω όλα από την αρχή. Θέλω εσύ, μαζί με τον Ιάκωβο Αγγελίδη και τον γιο μου, τον Γιώργο, να οργανώσετε την ομάδα».

Μια εξ αρχής έπρεπε να τα γκρεμίσει όλα και να τα ξαναχτίσει στον ΠΑΟΚ. Λέγαμε ότι πρέπει να ξηλώσει ακόμη και τα πλακάκια. Το θυμήθηκε, ή το κατάλαβε αργά. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά, όσο αργά κι αν είναι. Μακάρι να το εννοεί, μακάρι και να το πετύχει. Το έχει ανάγκη ο ΠΑΟΚ. Αλλά ελάτε και πείτε μου εσείς τι είδους «χημεία» μπορεί να γίνει μεταξύ Γκαρσία, Αγγελίδη και Γιωργάκη Σαββίδη... Πείτε μου και κάτι άλλο: Αν αυτοί οι τρεις (εκ των οποίων οι δύο δεν έχουν ιδέα...) θα οργανώσουν την ομάδα, τότε ο περιβόητος τεχνικός διευθυντής, ο οποίος εδώ και τρεις μήνες αναζητείται, τι θα κάνει;

ΜΑΣΙΕΛ ΛΙΝΟ
Ο Βραζιλιάνος θα μπει στα 39 την 1η Ιουνίου. Οταν θα τελειώσει η επόμενη σεζόν θα μπει στα 40. Ο ίδιος δήλωσε ότι θέλει να επιστρέψει και να ξαναπαίξει ποδόσφαιρο στον ΠΑΟΚ. Οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ, που τον τίμησαν (και πολύ καλά έκαναν) το συζητούν. Τιμής ένεκεν, λένε, θα είχε ένα νόημα να του κάνουν νέο συμβόλαιο, άλλωστε θα δεχτεί να παίξει και με ψίχουλα. Μιλάμε για την αποθέωση της σαχλαμάρας. Αντί να του πουν του ανθρώπου ότι ο ΠΑΟΚ πρέπει να δει μόνο μπροστά, τον αφήνουν να ελπίζει ότι μπορεί να ξαναπαίξει. Για να έχει ο ΠΑΟΚ του χρόνου δύο αριστερούς μπακ, που και οι δύο μαζί θα είναι 74 χρόνων, καθώς ο Ρατς έχει μπει ήδη στα 35...

Για το θέμα του Λίνο, οι απόψεις μπορεί να είναι αντικρουόμενες. Η δική μου είναι απλή: Αν θέλει ο Σαββίδης έναν ΠΑΟΚ μέτριο, χωρίς φιλοδοξίες, τότε και ο Λίνο χωράει και ο Φρατζέσκος και ο Ζαγοράκης και ο Σκαρτάδος και ο Κούδας και ο Κουιρουκίδης και όλοι. Αν θέλει, όμως, έναν ΠΑΟΚ που θα ανεβεί επίπεδο και αν έχει σκοπό να δημιουργήσει μια ομάδα πραγματικά μεγάλη, που δεν θα φαντασιώνεται τίτλους, αλλά θα μπορεί και να τους κατακτά, τότε χρειάζονται πραγματικά μεγάλοι παίκτες, στη σωστή ηλικία. Στον ΠΑΟΚ του μαξιμαλστή επενδυτή Ιβάν Σαββίδη δεν έχουν θέση ούτε τα χατίρια, ούτε οι συναισθηματισμοί που αποβαίνουν σε βάρος της ποιότητας του ρόστερ.

«ΜΠΑΣΙΜΟ» ΣΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ
Το θέαμα του ιδιοκτήτη της ομάδας, που εφορμά στο γήπεδο και κάνει υποδείξεις στον προπονητή ενώ το ματς παίζεται, δεν τιμά τον ΠΑΟΚ. Δεν έχει και νόημα. Αν ο Σαββίδης ξέρει καλύτερα τη δουλειά, δεν χρειαζόταν κανέναν Γεωργιάδη. Αν έβαλε τον Γεωργιάδη στη θέση του Αναστασιάδη για να περνάει το δικό του ακόμη και στα καθαρά τεχνικά θέματα, αυτό σημαίνει ότι είναι αθεράπευτα λανθασμένη η νοοτροπία του και ότι σίγουρα θα έχει προβλήματα με οποιονδήποτε προπονητή επιλέξει στο μέλλον. Σημαίνει επίσης ότι ήδη ο Γεωργιάδης θα έπρεπε να είχε παραιτηθεί αν ήθελε να σεβαστεί την επαγγελματική αξιοπρέπειά του.

Στο κάτω – κάτω, δεν είναι ο Γεωργιάδης υπεύθυνος για το υλικό που διαθέτει σήμερα ο ΠΑΟΚ. Δεν έκανε αυτός την ομάδα. Ο Σαββίδης την έκανε, με τους συνεργάτες του. Δημιούργημα του Σαββίδη και του Αγγελου Αναστασιάδη είναι αυτή η μέτρια ομάδα. Το μόνο που θα έπρεπε αυτή τη στιγμή να απασχολεί τον Σαββίδη είναι πώς θα κατορθώσει να πάρει αυτό το καλοκαίρι πραγματικά ποιοτικούς παίκτες για να δημιουργήσει πραγματικά ποιοτική ομάδα.

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ
Δεν βρίσκω κανένα λάθος σε μια ενέργεια που συνηθίζεται από πολλούς ιδιοκτήτες ή μεγαλομετόχους ομάδων. Προφανώς έχει δικαίωμα ο ιδιοκτήτης να απευθυνθεί στην ομάδα και θα έλεγα όχι μόνο μετά τη λήξη ενός αγώνα, αλλά και πριν την έναρξή του. Σημασία δεν έχει ότι το κάνει. Σημασία έχει τι λέει και πώς το λέει. Ποιο είναι δηλαδή το μήνυμα προς την ομάδα και με ποιο ύφος προσπαθεί να το «περάσει». Πολλές φορές είναι ωφέλιμο να αφυπνίζονται οι παίκτες, ή να τίθενται προ των ευθυνών τους, άλλες φορές χρειάζεται μια ψυχολογική τόνωσή τους κι αν ο ιδιοκτήτης έχει τον ωραίο τρόπο να την πετύχει αυτήν την τόνωση, ούτε μάταιο είναι ούτε και λάθος να την επιχειρήσει.

Αν, λοιπόν, δεν είσαι παρών για να ακούσεις τι ακριβώς είπε και πώς το είπε, δεν μπορείς να κρίνεις. Το αν ωφέλησε την ομάδα αυτή η ομιλία του Σαββίδη μετά το ματς με τον Αστέρα, θα φανεί. Σε ένα μόνο θα μείνω: Είναι θετικό στοιχείο το πάθος και το ενδιαφέρον που δείχνει ο Ιβάν. Οταν, ωστόσο, απευθύνεται στους μεγαλύτερους σε ηλικία και προειδοποιεί ότι θα φύγουν όσοι δεν μπορούν, πρώτον λέει το αυτονόητο και δεύτερον ματαιοπονεί. Διότι θα έπρεπε ήδη να έχει καταλάβει ότι τόσο μπορούν και τόσο παίζουν, όπως ήδη θα έπρεπε να έχει πάρει απόφαση να φέρει στον ΠΑΟΚ τουλάχιστον καμιά δεκαριά μεγάλους παίκτες...

Tου Στέλιου Γρηγοριάδη