Επιλογές υψηλού ρίσκου

Κατανοούμε τις δυσκολίες που υπάρχουν και οι οποίες προκλήθηκαν από την κατάρρευση στα πλαίσια των πλέι οφ. Ο χρόνος που απέμεινε αναμφίβολα είναι περιορισμένος και πιέζει ασφυκτικά, θέτοντας συγκεκριμένα όρια στον Δανό, ο οποίος ανέλαβε εξ' ολοκλήρου την ευθύνη της αναστήλωσης και της αναμόρφωσης του ποδοσφαιρικού τμήματος.

Ενός τμήματος του οποίου η διαδρομή αλλά και συμπεριφορά θα μπορούσαν να αποτελέσουν μελλοντικά αντικείμενο επιστημονικής, ψυχολογικής διερεύνησης. Ο ιδιαίτερος ψυχισμός αθλητών πλουσιοπάροχα αμειβομένων με μηδαμινή προσφορά, ασφαλώς και προδιαθέτει για κάτι τέτοιο.

Δεν υποδεικνύουμε λοιπόν πρόσωπα, συγχρόνως και κατανοούμε τις δυσκολίες που υπάρχουν και οι οποίες αφορούν την ασφυξία των χρονικών περιθωρίων. Όμως δεν μπορούμε να «απομακρυνθούμε» από την ανησυχία που υπάρχει στον κόσμο ο οποίος δυσκολεύεται να αποδεχτεί το γεγονός της συνεχιζόμενης αναβλητικότητας αλλά και κάποιων συγκεκριμένων επιλογών.

Με τον Φρανκ Αρνεσεν αδιαφιλονίκητο «αφεντικό» και τον μεγαλομέτοχο να βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη είναι λογικό οι ΠΑΟΚτσήδες να περιμένουν ριζικές αλλαγές και μεγάλες ανατροπές. Αλλωστε, αυτός ο ΠΑΟΚ ο «φτωχός» και «θεόγυμνος», από μόνος του φωνάζει (μάλλον κραυγάζει) και ζητά απεγνωσμένα «βοήθεια». Ανησυχεί λοιπόν ο ΠΑΟΚτσής εκτιμώντας ότι από όλα όσα κρίνονται θεμελιώδη γι' αυτή την εκ βάθρων αναμόρφωση, καθυστερούν. Με μοναδική εξαίρεση την συμφωνία με τον έμπειρο και καταξιωμένο Φρανκ Αρνεσεν.

Από εκεί και πέρα διαβάζουν, ακούν, μαθαίνουν για συζητήσεις με προπονητές καταξιωμένους στον χώρο που απαντούν αρνητικά και από άλλους άπειρους που είναι συναινετικοί, αλλά που δεν έχουν κάνει ούτε το «αγροτικό» τους. Δικαιολογημένα ως εκ τούτου αναρωτιούνται αν οι υπεύθυνοι έχουν κατασταλάξει σε μία συγκεκριμένη άποψη γι' αυτό το κεφαλαιώδες σημασίας θέμα και δεν αυτοπαγιδεύονται σε λύσεις που προκύπτουν περιστασιακά και οι οποίες κατά την άποψη τους μπορούν να αποτελέσουν ένα άλλοθι που θα καλύψει τις ολιγωρίες τους. Βλέποντας λοιπόν ο ΠΑΟΚτσής τις μεγάλες «αποστάσεις» που υπάρχουν ανάμεσα στους «μεγάλους» και στους «μικρούς» κόουτς, να καλύπτονται με αφύσικες ταχύτητες και ανεξήγητες υπαναχωρήσεις δυσκολεύεται πολύ να «ξεκαθαρίσει» το γκρίζο σκηνικό και να ηρεμήσει.

Εχει απόλυτη εμπιστοσύνη στον Δανό και στον γιο του που θα τον βοηθήσει σαν κόουτς. Δεν ξεχνά όμως ότι την ίδια εμπιστοσύνη επέδειξε και σε ένα άλλο δίδυμο (Στέφενς-υιός). Όπως και να έχει όμως το πράγμα, δίπλα στον Φρανκ Αρνεσεν θα ήθελε έναν κόουτς του ιδίου βεληνεκούς. Προφανώς μέχρι στιγμής δεν προκύπτουν ελπίδες για να υπάρξει ένα τέτοιο δίδυμο. Ετσι «επιστρατεύονται» οι επιλογές «υψηλού ρίσκου» από τον Φρανκ. Το στοίχημα στην προκειμένη περίπτωση είναι εάν αυτού του είδους οι «δεύτερες επιλογές» έχουν τις προοπτικές και την δυναμική να εκπληρώσουν τις μεγάλες ασπρόμαυρες προσδοκίες της φετινής σεζόν.

Υ.Γ. Ο αναγνώστης Πάτροκλος Ιωακειμίδης καταθέτοντας την άποψη του και τον προβληματισμό του για το θέμα του κόουτς, υποστηρίζει ότι αν οι επιλογές περιορίζονται αποκλειστικά σε άπειρους και αδοκίμαστους νεαρούς προπονητές του εξωτερικού, γιατί να μην εμπιστευθούμε στους δικούς μας όπως π.χ. είναι η περίπτωση Ιβιτς.

Toυ Δημήτρη Μπούζα