Αυτός ήταν ο Μήτσος Παρίδης
SHARE:
Μέγας μαχητής κι εν πολλοίς ...αδικηθείς! Με υψηλή αίσθηση του χιούμορ. Πρωτοψάλτης στην εκκλησία του Αγίου Ανδρέα Καβάλας. Με την επική φωνή του υπέγραψε τον ύμνο του ΠΑΟΚ. Έξω καρδιά ο Μητσάρας των απανταχού ΠΑΟΚτσήδων.
...Χάρε, μπαμπέση, σταυρωτή
γιατί μας το 'κανες γιατί
πήρες απ' την παρέα μας
το πιο καλό παιδί
Παικταράς. Με όλη τη σημασία - και πέρα από αυτήν - της λέξης! Κι έξω καρδιά άνθρωπος. Τεράστια καρδιά. Αυτός ήταν ο Δημήτρης Παρίδης. Ο Μητσάρας των απανταχού της γης ΠΑΟΚτσήδων.
Ωραίος σε όλα του. Καλαμπουρτζής. Γλεντζές. Καθαρός. Με μία λέξη; Μάγκας! Ο Μάγκας...
Εντάξει είχε κι ένα κουσούρι: Την αϋπνία. Ο ύπνος τον έπιανε ξημερώματα, βλέπετε. Δεν μπορούσε να τον πιάσει με τίποτε το βράδυ. Ως εκ τούτου αναγκαζόταν για λόγους λειτουργίας του οργανισμού του (καλά, δεν ορκιζόμαστε κιόλας γι' αυτό...) να ξενυχτά. Έτσθ έλεγε. Αυτοσαρκαζόταν!
Που να καταλάβει όμως, τότε ο Γκιούλα Λόραντ αυτήν την οργανική του ανάγκη; Οργανική επειδή συνοδεία οργάνων ξενυκτούσε ο Δημήτρης Παρίδης! Τον σήκωνε, που λέτε, από τα άγρια χαράματα για την προετοιμασία ο Μαγυάρος. Τον «σκότωνε». Όπως ένας πρωί. Τι πρωί; Χαράματα ήταν. Μεσάνυκτα για το βιολογικό ρολόι του Δημήτρη Παρίδη. Ένα πρωί λοιπόν, στο ιστορικό για τον ΠΑΟΚ ξενοδοχείο «Νεφέλη» στο Πανόραμα ο Γκιούλα Λόραντ μετρά τους παίκτες; Του λείπει ο Δημήτρης Παρίδης. Ήταν 7 η ώρα. Καλοκαίρι. Οι υπόλοιποι έπαιρναν το πρωινό τους γεύμα. Κι ο σημερινός πρωταγωνιστής, ξεχωριστός πρωταγωνιστής, των Success Stories έπαιρνε τον πρωινό του ύπνο.
Μπαρουτιασμένος ο συγχωρεμένος Ούγγρος προπονητής του ΠΑΟΚ ανεβαίνει στο δωμάτιο. Οι παίκτες περίμεναν στην reception για να ξεκινήσουν το τροχάδην στο δάσος του Πανοράματος. Κάποια στιγμή ανοίγει η πόρτα του ασανσέρ και προβάλλει ο σωματώδης Γκιούλα Λόραντ. Κι ακολουθεί συρόμενος «καροτσάκι» ο Δημήτρης Παρίδης απορώντας: «Καλά τι έχει πάθεις, ρε μίστερ; Στην Ουγγαρία είναι ακόμη 5 η ώρα. Αϋπνίες έχεις στη Ελλάδα; Και μας ξυπνάς με τις κότες;»! Ακόμη γελούν οι συμπαίκτες του στη μεγάλη εκείνη ομάδα του ΠΑΟΚ. Την Πρωταθλήτρια Ελλάδας 1976!
Αν και το κουσούρι του πρωινού ύπνου ίσως... Λέμε: Ίσως, ήταν η αφορμή να κρεμάσει τα παπούτσια του ο κορυφαίος δεξιός εξτρέμ στην ιστορία του ΠΑΟΚ. Αξεπέραστος μέχρι σήμερα. Άπιαστος στο γήπεδο.. Με μυαλό ξυράφι. «Φτεροπόδαρο», τον έλεγε το «κολλητάρι» του, ο Γιώργος Κούδας. Παντού και πάντοτε ταίριαζαν τα χνώτα τους. Έπαιζαν με κλειστά μάτια. «Οι μπαλιές μου τον έβρισκαν με απόλυτη ακρίβεια. Ήξερε πότε να ξεκινήσει. Ήξερα που την μπάλα θα συναντήσει. Ήταν φαινόμενο η ταύτιση των σκέψεων μας»!
Ως αιτία της απόσυρσης του (με το κεφάλι ψηλά βεβαίως, βεβαίως) από την αγωνιστική δράση φέρονται διαφορές του με την διοίκηση. Οικονομικές, φυσικά. Ήταν αδικημένος συγκριτικά με άλλους παίκτες και με την δική του αξία. Δεν παραπονιόταν αλλά... Τελικά τον «έριξε» η διοίκηση τότε. Αδικήθηκε ο Δημήτρης Παρίδης. Κι είχε κι ανάγκη επειδή του είχε βάλει η Εφορία το μαχαίρι στο λαιμό. Για αμαρτίες αλλονών. Θα τα πούμε παρακάτω. Ο ΠΑΟΚ πάντως, άλλον τέτοιον παικταρά ποτέ δεν βρήκε. Ουδέποτε αλλά... Τον αδίκησε!
Τον λάτρευε κι ο Νικηφόρος Τσαρπανάς. Τι εστί Νικηφόρος Τσαρπανάς; Για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί Νικηφόρος Τσαρπανάς εστί ... ΠΑΟΚ! Έτσι ακριβώς. Η καρδιά και το πνεύμα του ΠΑΟΚ της χρυσής - κι όχι μόνον - εποχής του. Για να σε λατρέψει εκείνη η εμβληματική μορφή της Τούμπας έπρεπε, να βουτήξει στο βάθος της ψυχής σου. Εκεί βρήκε τον θησαυρό του Δημήτρη Παρίδη...
Θυμούνται οι βετεράνοι του ΠΑΟΚ εκείνη την ιστορία τους με τις κάλτσες. Πριν από έναν αγώνα Κυπέλλου με την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια μοίρασε μία καινούργια εμφάνιση ο Νικηφόρος Τσαρπανάς. Οι κάλτσες είχαν οριζόντιες ρίγες. Τις έβαλε ο Δημήτρης Παρίδης και κοιτάχθηκε στον καθρέφτη. Όλα κι όλα ήταν κοκέτης! Έβαλε όμως, τις φωνές: «Ρε σεις... Επίτηδες το κάνατε; Είμαι που είμαι 1 και 50.Οι οριζόντιες ρίγες με κονταίνουν κι άλλο. Με κάνουν 1 και ...Μείον»!
Για το λούσο του στο ρούχο πάλι, είναι χαρακτηριστική μία άλλη στιγμή του στα αποδυτήρια της Τούμπας. Πριν από προπόνηση έφθασε εκεί με βήμα αργό και στιλ βαρύ κι ασήκωτο. Ως συνήθιζε. Δίχως πολλά πολλά. Καλησπέρες κι ανάλογα. Άνοιξε τον φωριαμό του. Κι άρχισε να ξεντύνεται αναφωνώντας: «Σακάκι 200.000 δραχμές. Πουκάμισο 100.000 δραχμές. Ζώνη 50.000 δραχμές. Παντελόνι 150.000 δραχμές...». Έβγαζε ένα σύνολο (εντάξει, δεν ήμασταν και παρόντες με μολύβι και χαρτί) κάπου 1.000.000 δραχμές. Κι εξέφραζε μετά τον θαυμασμό του: «Αυτό το κορμί στολίζεται με 1.000.000 δραχμές».
Ο Δημήτρης Παρίδης γεννήθηκε στον Άγιο Ανδρέα Καβάλας. Στα πατρώα εδάφη έμενε μέχρι τα τελευταία του με την κυρία της ζωής του, την Λίτσα. Τον παιδικό του έρωτα. Οδοντίατρος το επάγγελμα. Δώρο Θεού στον Δημήτρη Παρίδη! Δεν πίστευαν στα αυτιά τους οι συμπαίκτες του όταν ανακοίνωσε ημερομηνία γάμου. Εκ πεποιθήσεως εργένης γαρ...
Γόνος πολύτεκνης οικογένειας μπήκε από πολύ μικρός στα βάσανα της ζωής. «Δύσκολα χρόνια. Τι να μας πουν τώρα; Είχαμε όμως, την υγειά μας. Κι αντέχαμε», έλεγε. Η πρώτου στάλα ιδρώτα στα καπνοτόπια της Καβάλας. Σκληρές συνθήκες για το ψωμί της οικογένειας του Γιώργου και της Δέσποινας Παρίδη με ρίζες στην Νικόπολη (Γαράσαρη) του Πόντου. Το DNA των ξεριζωμένων όμως, είναι ατσάλι. Η προσφυγιά το ατσάλωσε.
Στα 12 του υπογράφει δελτίο στην ΑΕ Καβάλας με μισθό... 10 δραχμές! Τα εισιτήρια του ΚΤΕΛ για να πηγαίνει και να έρχεται. Πριν τα 15 παίζει σε επίσημα αγώνα. Και τι αγώνα ; Στο ντέρμπι με την Ασπίδα Ξάνθης. Η ταχύτητα του, η ευκινησία του και το άλμα του... Το άλμα του; Ναι, το άλμα του, τον καθιστούσαν μικρόν το δέμας μεν αλλά... Μαχητή, δε! Προπονούταν μόνος του. Στους ελαιώνες. Οι ελιές ήταν αντίπαλοι. Έτρεχε κάνοντας σπριντ ανάμεσα τους. Πηδούσε για να φτάσει ψηλές κορφές τους!
«Φτερωτό Ερμή», τον βάπτισαν Ολλανδοί δημοσιογράφοι οι οποίοι βρέθηκαν στην Τούμπα για τον αγώνα (1-10 επίδειξη τέχνης του ΠΑΟΚ του Λες Σάνον κόντρα στον Άγιαξ του Στέφαν Κόβατς Τον έψαχναν στις μπαλιές του Γιώργου Κούδα οι συμπαίκτες του θηριώδους Μπάρι Χουλσόφ.
Η αξία αυτού του παικταρά - είπαμε: με τη σημασία της λέξεις κι ακόμη παραπέρα - του Δημήτρη Παρίδη προκαλεί το ενδιαφέρον των ομάδων της Θεσσαλονίκης. Τότε ήταν ο σούπερ σταρ της Καβάλας (μετά τη συγχώνευση των ομάδων της πόλης) επί σκηνής Β΄ Εθνικής. Έγινε ντέρμπι ΠΑΟΚ – Άρης για τα μάτια του! Τελικά ο «δικέφαλος» το(ν) κερδίζει με 150.000 δραχμές και 3 παίκτες: Ονούφριος Χαραλαμπίδης (ο «εκτελεστής» του Ολυμπιακού στην Τούμπα, επί σειρά ετών), Γρηγόρης Μαχαιρίδης και Γιώργος Κοντογιώργος. Ο Δημήτρης Παρίδης πήρε 100.000 δραχμές...
Εδώ πάντως, πρέπει να αναφέρουμε – να επαναλάβουμε - πως για την κλάση του και για την προσφορά του αδικήθηκε διαχρονικά από την διοίκηση του ΠΑΟΚ. Δεν ανταμείφθηκε δίκαια. Κι αναλογικά. Δεν μιλούσε βέβαια, κι αυτός. Ήταν κι είναι περήφανος άνθρωπος. Πόντιος γαρ. Απλά κάποια στιγμή δεν άντεξε. Πήρε το καπελάκι του. με 186 συμμετοχές και 49 γκολ. Κι έφυγε κύριος. Όπως παντού και πάντοτε ήταν κύριος. Και δη με «κάπα» κεφαλαίο. Κύριος. Δίχως να φορέσει άλλη φανέλα.
Δεν έφυγε όμως, ποτέ κι ουδέποτε θα φύγει από την καρδιά των φίλων του «δικέφαλου». Κι από την υψηλή εκτίμηση των φιλάθλων του τόπου.
Είχε και την τρέλα του πάλκου. Είχε καλή φωνή. Αναδεικνύει τη βυζαντινή χροιά της στον επικό ύμνο του ΠΑΟΚ. Μία σύνθεση η οποία πάλει ευαίσθητες χορδές των ΠΑΟΚτσήδων. Ξυπνά και πεθαμένους, που λέει ο λόγος! Ακούγεται που και που στην Τούμπα. Ίσως, θα έπρεπε να ακούγεται πλέον, μόνιμα...
Τραγουδούσε στη χειμερινή «Καλύβα». Στη Σταυρούπολη. Θυμούνται οι παλιοί το λαϊκό κέντρο του αλησμόνητου Νάκου και της Μαριώς. Και μετά του Πασχάλη Τερζή και του Βασίλη Καρρά. Θα έκαναν με τον Μίμη Παπαϊωάνου απίθανα δίδυμο. Δεν «έκατσε».
Έκανε ένα φεγγάρι μάνατζερ στην Καβάλα με προπονητή τον Άγγελο Αναστασιάδη. Πέρα από την αγάπη για τον παλιό του συμπαίκτη, ο Δημήτρης Παρίδης εκδηλώνει και την εκτίμηση στον πρώην προπονητή του ΠΑΟΚ. Την εκδήλωσε και στην κυριακάτικη «Μetrosport» τονίζοντας πως είναι εξαιρετική επιλογή!
Είχα παντού μόνον φίλους. Τον λάτρευαν. Μίμης Δομάζος και Μίμης Παπαιωάννου, τα δύο «ιερά τέρατα» στάζουν μέλι για τον παίκτη και τον άνθρωπο Δημήτρη Παρίδη. «Ήταν ένας και μοναδικός. Δεν υπήρχε και δεν υπάρχει ανάλογος. Κι ως παίκτης κι ως άνθρωπος», λένε στη «Μ» με ένα στόμα, μια φωνή...
Το τι λέει ένα άλλο «ιερόν τέρας», ο Γιώργος Κούδας, είναι γνωστό τοις πάσι. Δε λέει. Ψάλλει (με την καλή έννοια, έτσι;) για τον Δημήτρη Παρίδη. Δοξολογεί! Μοιραζόταν σχεδόν (για να μην παρεξηγηθούμε...) τα πάντα. Και το δωμάτιο... καπνιζόντων στις αποστολές. Δεν θα βλέπατε τη μύτη σας από τους καπνούς, κάποιες φορές! Γι' αυτό καθόταν πάντα και στη γαλαρία του πούλμαν για τις μετακινήσεις τους.
Ο συντηρητικός Γκιούλα Λόραντ δυστροπούσε. Ο Λες Σάνον ήταν φιλελεύθερος. Έπαιρνε έτσι και το 100% από αμφότερους. Αν και πριν από ένα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα, ο ΠΑΟΚ έγινε άνω κάτω με τις διαφορές του δίδυμου (αργότερα δικαιώθηκαν οι θέσεις τους) με τον Άγγλο προπονητή. Στο ξενοδοχείο «Αστέρια» Σάββατο βράδυ, βρέθηκε κοινός τόπος και ο ΠΑΟΚ βρήκε την ηρεμία του...
Με τον Γιένε Τσάκναντι είχε βρει τον μπελά του. Ο Μαγυάρος (εκείνη την εποχή η εισαγωγή προπονητών από τις χώρες του «ανατολικού μπλοκ» ήταν μόδα!) ήταν παθιασμένος με το «μαν του μαν». Βλέποντας τον αγωνιστικό χώρο από ψηλά ...Ήταν γεμάτος «ζευγαράκια». Ο ΠΑΟΚ τότε είχε ειδικότητα στο 0-0! Πριν από έναν αγώνα με την ΑΕΚ ο Δημήτρης Παρίδης δεν άντεξε. Μάζεψε διακριτικά τους συμπαίκτες του. Κι είπε: «Ρε σεις, θα μας αποτρελάνει αυτός. Θα μαρκάρω εγώ τον Σταθόπουλο (ΣΣ:Ο Νίκος έμεινε στην ιστορία ως ο κορυφαίος αριστερός μπακ της «Ένωσης») αντί να με μαρκάρει αυτός; Παίξτε ελεύθερα, ρε»!
Για την ιστορία ο ΠΑΟ ήταν Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 1970. Ο ΠΑΟΚ νίκησε την ΑΕΚ 4-0. Σκόρερ: Σαράφη (πέναλτι) στο 4ο και 43ο, Παρίδη στο 48ο και Κούδα στο 90ο. Στο 52ο ο Χριστοδούλου απέκρουσε πέναλτι του Καραφέσκου...
Πέρασε πολλές περιπέτειες στη ζωή του. Από την οικονομική καταστροφή με το Πρακτορείο Προ – πο. Δεν έκανε λεφτά από την μπάλα. Θυμίζουμε: Αδικήθηκε. Αν κι ο ίδιος με την καλή του την καρδιά αδίκησε πολλάκις τον εαυτόν του. Μόνον την άδεια του τότε δημόσιου ΟΠΑΠ (σήμερα ιδιωτική ΟΠΑΠ ΑΕ) του είχε μείνει. Είχε αφήσει όμως, την διαχείριση της σε συγγενή του. Και θα τον έπνιγαν. Μέχρι πρόσφατα πλήρωνε αμαρτίες αλλονών αλλά... Τον αγαπούσε ο Θεός επειδή τον λατρεύουν οι άνθρωποι. Τον κρατούσε όρθιο και δυνατό. Έτσι τον θέλαμε κι όλοι μας. Κυματοθραύστη σε κάθε μανιασμένο νέο κύμα κατά της υγείας του. Στα 70 του λύγισε...
Έφυγε για το μεγάλο ταξίδι. Για να βρει εκεί ψηλά τον Αρίσταρχο τον Φουντουκίδη με τον οποίο η ποντιακή καταγωγή ένωνε ...
Πρωτοψάλτης στην εκκλησία του Αγίου Ανδρέα στο χωριό του. Εκεί παρήγαγε δε, μέλι και λάδι. Η σχέση του με τη γη κρατά ...παιδιόθεν!
Κορυφαία γκολ του:
Το 1-0 στη φιέστα του 4-0 με τη Λιόν. Τότε που στη λήξη 50.000 φελιζόλ μαξιλαράκια στον αέρα δημιούργησαν τέτοια ατμόσφαιρα, την οποία ούτε στην Αργεντινή στο Μουντιάλ 1978 είδαμε ως ανάλογη. Παρεμπιπτόντως ήμασταν (κι) εκεί. Αν σας νοιάζει. Παρεμπιπτόντως...
Και το 1-0 στο 2-2 του τελικού Κυπέλλου 1974, τον οποίο κέρδισε ο ΠΑΟΚ (με τις μοναδικές εκείνες φανέλες) στα πέναλτι. Είχε σκοράρει και στην διαδικασία από τα 9 μέτρα ο Δημήτρης Παρίδης. Για να πιάσει τότε κι η ευχή του Βασίλη Τσιτσάνη (έμειναν στο ίδιο ξενοδοχείο, «Αστέρια» στο Πανόραμα)στον ΠΑΟΚ και στην Δημήτρη Παρίδη προσωπικά για τη νίκη...
Το αφιέρωμα αυτό στον μεγάλο παίκτη αλλά κι άνθρωπο Μήτσο Παρίδη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της Θεσσαλονίκης «Metrosport».
Όρθιοι (από αριστερά) : Φουντουκίδης, Χαραλαμπίδης. Παπαχρηστούδης, Μουρατίδης, Πίρτσος, Μήτρακας. Καθιστοί (Από αριστερά): Ασλανίδης, Λάζος, Κούδας, Παρίδης (άρτι αφιχθείς στην Τούμπα), Σαράφης.
