Η χειρότερη άμυνα της δεκαετίας

Όχι μόνο γιατί είναι ασταθής, όχι μόνο γιατί δεν του έχουν βγει οι καλοκαιρινές επιλογές, όχι μόνο γιατί έχει μείνει 15 βαθμούς πίσω από Ολυμπιακό και επτά από τον Παναθηναϊκό. Ο ΠΑΟΚ υποφέρει γιατί έχει μια τραγική αμυντική λειτουργία. Λειτουργία που δεν προσφέρεται όχι για πρωταθλητισμό, αλλά ούτε καν για μια αξιοπρεπή πορεία στη σεζόν.

Ο ΠΑΟΚ δέχεται γκολ από στημένη φάση με τρομερή ευκολία. Με την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό στην Τούμπα, δύο στο Καυτανζόγλειο, από ένα στα Γιάννενα και στην Τρίπολη. Ταυτόχρονα, κάνει και ατομικά λάθη, όπως το αυτογκολ του Σάμπο με τον ΠΑΣ και το λάθος που έφερε το γκολ του Βέλλιου με τον Ηρακλή, ενώ συχνά ζει τα περσινά, δηλαδή δέχεται γκολ στις αντεπιθέσεις.

Η απλή ματιά στα νούμερα λέει πως με 16 γκολ παθητικό ο ΠΑΟΚ έχει την 4η χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος, πίσω από Παναιτωλικό (21), ΠΑΣ (19) και Πανθρακικό (18). Ακόμα και ομάδες που βρίσκονται στη ζώνη του υποβιβασμού, όπως η Καλλονή (14) και ο Ατρόμητος (12) έχουν δεχθεί λιγότερα γκολ.

Χειρότερος μόνο ο Παναιτωλικός
Μια πιο αναλυτική ματιά φανερώνει πως το πράγμα είναι ακόμα χειρότερο. Αυτή τη στιγμή ο ΠΑΟΚ είναι η 2η πιο "εύκολη" ομάδα του πρωταθλήματος στο να δεχθεί γκολ. Οι αντίπαλοι χρειάζονται μόλις 5.5 τελικές για να σκοράρουν, επίδοση που φέρνει τον ΠΑΟΚ στον πάτο του πίνακα, να περνάει μόνο τον Παναιτωλικό που δέχεται ένα γκολ ανά 4.9 τελικές.

Κι αν η ομάδα του Μαντζουράκη δεν είχε δεχθεί γκολ στο φινάλε του αγώνα με τον ΠΑΣ, τότε ο ΠΑΟΚ θα ήταν τελευταίος στη σχετική λίστα μετά τις πρώτες δέκα αγωνιστικές.

Στον πάτο της τελευταίας δεκαετίας
Για να το πάμε παραπέρα, συγκρίναμε τον ΠΑΟΚ με τον εαυτό του, με τις επιδόσεις των τελευταίων δέκα χρόνων, απ'τη σεζόν 2006-07. Οι αριθμοί λένε πως η αμυντική λειτουργία του φετινού ΠΑΟΚ είναι η μακράν η χειρότερη της δεκαετίας.

Το πρώτο γράφημα δείχνει πόσες τελικές χρειάζεται ο αντίπαλος για να σκοράρει εναντίον του ΠΑΟΚ. Η φετινή ευκολία δεν έχει προηγούμενο, είναι χειρότερη κι απ'τις δύο τελευταίες, αλλά κι απ'τη σεζόν 2007-08, όταν και ο Δικέφαλος τερμάτισε 9ος, 35 βαθμούς μακριά απ'την κορυφή. Ορίστε:

Το δεύτερο γράφημα δείχνει το παθητικό ανά αγώνα. Αυτή τη στιγμή ο ΠΑΟΚ τρώει 1.6 γκολ ανά παιχνίδι, επίδοση που κι αυτή είναι η χειρότερη των τελευταίων δέκα χρόνων, ξεπερνά κατά πολύ ακόμα και την περσινή ή την προπερσινή σεζόν. Ιδού:

Ο Σάντος έτρωγε τόσα σε όλη τη σεζόν
Είμαι σίγουρος πως το βλέμμα των φίλων του ΠΑΟΚ θα έπεσε στις μπάρες της διετίας 2009-2010. Με τον Σάντος στον πάγκο, ο Δικέφαλος ήταν πολύ σκληρό καρύδι, σε επίπεδα που δεν έχει πλησιάσει ποτέ τα τελευταία χρόνια. Σε εκείνες τις δύο σεζόν, ο Δικέφαλος δέχθηκε συνολικά 32 γκολ, 16 σε κάθε μία. Όσα έχει φάει φέτος σε 10 αγωνιστικές, τα έτρωγε τότε σε 30, για δύο σερί σεζόν, και οι αντίπαλοι χρειάζονταν πάνω από 18 και 16 τελικές για να βρουν δίχτυα.

Καθόλου τυχαία, ο ΠΑΟΚ τότε είχε την καλύτερη συγκομιδή βαθμών, αφού εκείνες οι δύο σεζόν ήταν οι μοναδικές που ο Δικέφαλος πήρε πάνω από 2 βαθμούς ανά αγώνα σε πρωτάθήμα 16 ομάδων.

Τα πρόσωπα και ο Δώνης
Θέμα προπονητή, αλλά και προσώπων, θα σκεφτούν οι περισσότεροι. Εκτός απ'τον Σάντος το μυαλό θα πάει στον Κοντρέρας, τον Σνάουτσνερ, τον Λίνο, τον Τσιρίλο και φυσικά στον Γκαρσία. Όμως, δεν είναι ακριβώς έτσι. Το 2008-09 έπαιξε 24 ματς ως στόπερ ο Μαλεζάς, 12 ο Μάρκος Αντόνιο και 9 ο Μπιζέρα, ενώ ο Αραμπατζής έπαιξε 11 ματς ως δεξί μπακ και ο Δάρλας 16 ως αριστερό. Το 2009-10 ο Μαλεζάς έπαιξε στόπερ περισσότερα ματς απ'τον Τσιρίλο και τον Κοντρέρας, ο Αραμπατζής περισσότερα απ'τον Σνάουτσνερ και 11 φορές έπαιξε στόπερ ο Σαβίνι.

Επιπλέον, υπάρχει και η σεζόν του Δώνη. Η μοναδική αυτά τα χρόνια που ο ΠΑΟΚ πλησίασε τα νούμερα της διετίας Σάντος, αφού με τον Δώνη στον πάγκο ο Δικέφαλος δεχόταν γκολ κάθε 13.3 τελικές και είχε παθητικό 0.63 γκολ ανά αγώνα. Ποιους είχε ο Δώνης; Το δίδυμο Κουμαλό-Βιβιάν είχε 19 και 7 ματς αντίστοιχα, ο Κατσικάς έπαιξε σε 16 αγώνες, Κωνσταντινίδης (14) και Αποστολόπουλος (13) έπαιξαν επίσης πολύ και τον Ιανουάριο ήρθε ο Σίλντενφελντ (11) με τον Κατσουράνη (12).

Πρόβλημα και στα πρόσωπα
Νομίζω πως είναι κατανοητό. Είναι θέμα και προσώπων, αλλά είναι θέμα και συνολικής λειτουργίας. Και για να τα έχει πάει τόσο άσχημα ο ΠΑΟΚ σ'αυτό το 1/3 της φετινής σεζόν προφανώς του λείπουν και τα δύο.

Στο ένα κομμάτι, αυτό των προσώπων, ο Δικέφαλος ξεκίνησε τη σεζόν με διπλό πρόβλημα. Το ένα είναι πως δεν του βγήκε η μία βασική (και ακριβή) αμυντική επιλογή, ο Όλσεν που ντύθηκε φθινοπωρινός Άη Βασίλης και μοίραζε δώρα στις στημένες φάσεις. Το δεύτερο πρόβλημα είναι πως δεν αποκτήθηκε παίκτης για την άμυνα και δόθηκε δεύτερη ευκαιρία στον Κόστα, που παραμένει πιο βαρύς κι από μολύβι και τρέχει λες και είναι στη θάλασσα με το νερό πάνω απ'το γόνατο.

Πρόβλημα και στη λειτουργία
Όμως, δεν μπορεί να είναι μόνο τα πρόσωπα, παρά τα λάθη του Όλσεν, παρά την έλλειψη ενός στόπερ ηγέτη. Είναι και η συνολική αμυντική λειτουργία. Μπορεί ο Τούντορ να παίζει με άλλη διάταξη, όμως σε αρκετά διαστήματα ο ΠΑΟΚ θυμίζει τον περσινό. Μεγάλη ένταση και διάθεση να γίνουν πράγματα με την μπάλα, αλλά ταυτόχρονα μικρή μέριμνα για το τι κάνουν χωρίς αυτήν.

Όταν παίζουν μαζί Τζιόλης και Κάτσε το πράγμα συμμαζεύεται κάπως, αλλά ο ΠΑΟΚ εξακολουθεί να μοιάζει ομάδα που τα δίνει όλα για να δημιουργήσει και να επιτεθεί, χωρίς να τη νοιάζει το πόσο καλά τα πάει στην άμυνα, χωρίς να δουλεύει εξίσου καλά αυτό το κομμάτι.

Με τον Πανθρακικό δέχθηκε δύο ίδια γκολ: σέντρα από το πλάι με τον ακραίο μπακ να "κοιμάται" και να μην παίρνει το κόψιμο του Μπαϊκαρά. Αυτό συμβαίνει όταν δουλεύεις τους ακραίους ως full-back στο 3-4-2-1 και ξαφνικά παίζουν στην άμυνα σε τετράδα και ξεχνάνε τον αμυντικό τους ρόλο. Ο Κίτσιου πχ μια χαρά το έκανε το ανέβασμα στο γκολ του Ροντρίγκεζ, αλλά τον Μπαϊκαρά τον έχασε.

Και πάλι ξεκίνημα χωρίς βάσεις
Ο ΠΑΟΚ (και φέτος) κάνει ένα νέο ξεκίνημα και αγνοεί το κλισέ. Αυτό λέει πως οι ομάδες χτίζονται από πίσω. Και το κλισέ ισχύει τόσο για τα πρόσωπα, όσο για την αγωνιστική λειτουργία. Στην άμυνα κάνεις σοβαρές μεταγραφές και αφού τις κάνεις δουλεύεις και χτίζεις μια ομάδα που πρώτα πρέπει να νοιώθει ασφαλής χωρίς την μπάλα.

Ο ΠΑΟΚ (και φέτος) κάνει ένα νέο ξεκίνημα και παρουσιάζει μια ομάδα που επιτίθεται σαν να βρίσκεται στις καθυστερήσεις και χρειάζεται απεγνωσμένα ένα γκολ. Ένταση, γρηγοράδα, βιασύνη, αλλά καμία σιγουριά όταν αμύνεται, είτε στην κανονική ροή του αγώνα, είτε σε στημένη φάση. Σαν να μη διδάχθηκε τίποτα απ'την περσινή σεζόν, όταν το προβληματικό αμάξι του Άγγελου συνέχισε να τρέχει στα κόκκινα και στούκαρε σε κάθε έδρα.

Το τσιγάρο του Σάντος
Ο Δικέφαλος με 18 γκολ έχει τη δεύτερη καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος, πίσω απ'τα 28 του Ολυμπιακού και έχει σκοράρει σε οκτώ απ'τα δέκα ματς. Την βρίσκει την άκρη, ακόμα και με τον Μπερμπάτοφ να μπαίνει αργά και μετά να τραυματίζεται, ακόμα και με τον Κλάους να παίζει λίγο και να έχει μόλις δύο γκολ. Όμως, δύο 3-3 με ομάδες που υποβιβάζονται δεν φέρνουν οι πραγματικά καλές ομάδες, ούτε δέχονται γκολ σε οκτώ απ'τα πρώτα δέκα παιχνίδια στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος.

Είναι οξύμωρο, αλλά αληθές. Στην Τούμπα νοσταλγούν την εποχή Σάντος, αλλά από τότε που έφυγε κάνουν ό,τι μπορούν για να παίζουν εντελώς διαφορετικά, ενώ πολέμησαν τον Δώνη και δεν του αναγνώρισαν πως με χειρότερα υλικά τουλάχιστον τους έφερε κοντά σ'εκείνα τα παλιά στάνταρντ. Κάθε Σαββατοκύριακο ο Φερνάντο μπαίνει να δει τι έκανε ο ΠΑΟΚ, ανάβει τσιγάρο και μονολογεί. "Πάλι έφαγαν γκολ".

Κι αν τον έπαιρνα τηλέφωνο να μάθουν τα νέα του, σίγουρα κάποια στιγμή θα τους έλεγε "ρε παιδιά, παίξτε λίγο άμυνα, να δέσετε, να κάνετε νίκες και μετά θα τη βρείτε την άκρη μπροστά".