Ο θυμός του Μπερμπάτοφ και η κοσμάρα του Τούντορ

Το θέμα δεν είναι ποιον (πρωτότυπο) τρόπο βρήκε για να μιλήσει, αλλά ότι μίλησε. Και τα είπε έξω από τα δόντια, δείχνοντας τη δυσφορία του για τον αλλόκοτο τρόπο με τον οποίο τον διαχειρίζεται ο Ιγκορ Τούντορ.

Αφού παραδέχεται ότι ήταν «ηλίθια» η ενέργεια που προκάλεσε την αποβολή του στο ματς με την ΑΕΚ και αφού ζητά συγνώμη από την ομάδα γιατί την άφησε με παίκτη λιγότερο, ο Μπερμπάτοφ μπαίνει στο «ψητό» λέγοντας: «Ημουν θυμωμένος γιατί από τον πάγκο δεν μπορούσα να βοηθήσω και έβλεπα ότι, ενώ η ΑΕΚ ήταν κατώτερη, είχε καταφέρει να προηγηθεί. Ηρθα στην Ελλάδα για να παίζω στα ντέρμπι και σε τέτοια ματς η εμπειρία και η ποιότητά μου μπορούν να βοηθήσουν την ομάδα. Δεν ήρθα για να βλέπω αυτά τα ματς από τον πάγκο και να μην κάνω τίποτε».

Και, αφού διευκρινίζει ότι είναι χαζό το δημοσίευμα που αναφέρει ότι δέχτηκε επίτηδες την κόκκινη κάρτα γιατί δεν θέλει να παίζει πλέον στον ΠΑΟΚ, προσθέτει: «Η καριέρα μου αποδεικνύει ότι έχω την ποιότητα να βοηθήσω τον ΠΑΟΚ και να παίξω ποδόσφαιρο. Οταν δεν συμβαίνει αυτό είμαι απογοητευμένος και μπορεί να το δει ο καθένας. Το πάθος φεύγει. Αν νιώσω ότι δεν έχω την ανάγκη να φωνάξω μέσα στο γήπεδο, τότε θα έχει φύγει η ανάγκη να παίζω ποδόσφαιρο. Αλλά εγώ συνεχίζω να νιώθω παθιασμένος για ποδόσφαιρο και για τον ΠΑΟΚ, στον οποίο παίζω τώρα».

Προσπαθώ να βρω κάποιο λάθος στις δηλώσεις του Μπερμπάτοφ αλλά δεν βρίσκω. Όταν ο προπονητής σου δεν σε χρησιμοποιεί στο ματς με την Ξάνθη για να σε έχει πανέτοιμο και φρέσκο στο ματς με την ΑΕΚ, αλλά και πάλι σε αφήνει στον πάγκο, σημαίνει ή ότι δεν ξέρει τι του γίνεται ή ότι εκείνος είναι που σε εξωθεί στο να μη θέλεις να παίζεις και να σηκωθείς να φύγεις. Κι αν ήταν μόνο ο τρόπος που αντιμετωπίζει τον Μπερμπάτοφ ο Τούντορ, τότε θα είχαμε μια μεμονωμένη περίπτωση την οποία θα αναλύαμε για να καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα. Δυστυχώς για τον ΠΑΟΚ, ο Κροάτης έχει διαχειριστεί λανθασμένα την πλειονότητα των παικτών, οπότε το συμπέρασμα ότι αυτός είναι ο ανεπαρκής και ανίκανος έχει προκύψει αυτονόητα προ πολλού.

Το μόνο που θα μπορούσε κανείς να απαντήσει στον Μπερμπάτοφ είναι ότι ο προπονητής είναι υπεύθυνος για τον καταρτισμό της ενδεκάδας και ότι όλοι οι παίκτες πρέπει να αποδέχονται τις επιλογές του. Σύμφωνοι, αλλά όταν ο προπονητής δείχνει ότι μονίμως τα έχει χαμένα και ζει στη δική του κοσμάρα, καμία απόφασή του δεν γίνεται σεβαστή. Τότε είναι που λέμε ότι «έχασε τους παίκτες». Αυτό ακριβώς συμβαίνει στον ΠΑΟΚ, εξ αιτίας του Τούντορ. Και όχι μόνο με τον Μπερμπάτοφ, αλλά με τους περισσότερους από τους υπόλοιπους συμπαίκτες του.

Δυστυχώς, αποδείχτηκε περίτρανα αυτό που σημειώσαμε ως φόβο από την πρώτη μέρα που ανακοινώθηκε η απόκτηση του Βούλγαρου από τον ΠΑΟΚ: «Το ζητούμενο είναι να κατορθώσει ο Τούντορ να διαχειριστεί σωστά τον μεγάλο άσο και να μπορέσει να τον αξιοποιήσει στο έπακρο υπέρ της ομάδας». Ε, λοιπόν, ο Κροάτης απέτυχε παταγωδώς. Κι αυτός είναι που έχει την αποκλειστική ευθύνη για το γεγονός ότι ο Βούλγαρος δίνει συνέντευξη στον εαυτό του για να ξεσπάσει, ουσιαστικά, εναντίον του.

Οπως έχουμε ήδη γράψει αρκετές φορές, το γυαλί είχε ραγίσει προ πολλού. Ο Τούντορ έκανε ό,τι μπορούσε για να σπάσει. Όπως έλεγα στην περίπτωση του Αθανασιάδη (τον οποίο επίσης προσπάθησε να «αχρηστεύσει») το θέμα υπερβαίνει τη σχέση μεταξύ ενός προπονητή και ενός παίκτη και άπτεται του αναμφισβήτητου δικαιώματος του Ιβάν Σαββίδη να παρέμβει.

Οταν διακυβεύεται η ακύρωση μιας οικονομικής επένδυσης, τότε ο ιδιοκτήτης της ομάδας όχι μόνο δικαιούται, αλλά και οφείλει να παρέμβει για να προστατεύσει την επένδυσή του και ένα τεράστιο περιουσιακό στοιχείο του ΠΑΟΚ. Εκτός κι αν δεν τον ενοχλεί τον Σαββίδη να πετάξει στον κουβά δύο εκατομμύρια ευρώ, αφήνοντας τον Μπερμπάτοφ να απαξιωθεί πλήρως και να αποκαθηλωθεί άδοξα, επειδή έτσι γουστάρει ο προβληματικός προπονητής του...