Όσα μας δίδαξε το πέρασμα του Κέβιν Πόρτερ από τον ΠΑΟΚ

Καλό είναι κάποιες φορές να αναλύουμε και να αξιολογούμε γεγονότα και καταστάσεις. Το πρώτο και βασικό συμπέρασμα της συνεργασίας του ΠΑΟΚ με τον Πόρτερ είναι πως ο κόσμος αγκαλιάζει, ταυτίζεται και αγαπάει τις αξίες. 

Κι αν στο πρώτο του παιχνίδι στο παλατάκι απέναντι στην Καρδίτσα η περιέργεια ήταν κυρίως ο λόγος που έφερε τον κόσμο στο γήπεδο, στο τελευταίο απέναντι στον Παναθηναϊκό, ήταν η αναγνώριση, η ανάγκη να δει ξανά, να χειροκροτήσει έναν παίκτη που απέδειξε πως δεν ήρθε να κοροϊδέψει αλλά να γίνει (έστω και για μικρό διάστημα) μέλος ενός συνόλου.

Τo μπάσκετ είναι ψυχαγωγία, είναι διασκέδαση, παράγει μοναδικά συναισθήματα και έτσι πρέπει να το αντιμετωπίζουν οι διοικήσεις. Ο κόσμος ξέρει να αναγνωρίζει, να ξεχωρίζει την ικανότητα, το ταλέντο, είτε αυτό αφορά κάποιον Έλληνα είτε κάποιο ξένο παίκτη. Συμφωνίες με παίκτες επιπέδου Πόρτερ δεν θα βρεθούν ξανά εύκολα, το γνωρίζουν όλοι, όμως ο ΠΑΟΚ έστω με τα μικρά μέσα που διαθέτει πρέπει και οφείλει να κάνει το καλύτερο δυνατό  πλαισιώνοντας την ομάδα με παίκτες που έχουν τουλάχιστον κίνητρο και ξέρουν που έρχονται. 

Αυτά που συνέβησαν την τελευταία χρονιά με την ποιότητα (κάποιων) αθλητών που επιλέχθηκαν για να πλαισιώσουν το ρόστερ τα αφήνουμε ασχολίαστα. Απλώς δεν πρέπει να δοθεί το περιθώριο να συμβούν ξανά.