Μία εβδομάδα πριν... Εκεί στο κέντρο της κερκίδας , πάνω στο κάγκελο, ξαφνικά έκλεισα τα μάτια… Αισθάνθηκα τo ρίγoς της συγκίνησης, μετά από τόσο καιρό να βρίσκομαι δίπλα στα αδέρφια μου και να ενώνουμε την φωνή μας για χάρη της μεγάλης μας αγάπης.
Ήταν σαν να κάναμε… απόβαση στο νησί με μοναδικό σκοπό να νικήσουμε την μάχη αλλά να γοητεύσουμε ταυτόχρονα εχθρούς και φίλους. Τελικά το καταφέραμε με μοναδικό τρόπο !
Οι θρύλοι με παθιασμένους μαχητές να βάζουν μπροστά τα στήθη τους με… στυλ και να ορμάνε ορκισμένοι να νικήσουν, δείχνοντας πάντα τον απαραίτητο σεβασμό, συνέπαιρναν -και συνεχίζουν να το κάνουν- τα πλήθη.
Οι πολεμιστές του ΠΑΟΚ παρά τα όσα έχουν υποστεί, παρά τις πληγές και τους πόνους τους, έλαμψαν και πάλι την πρώτη αγωνιστική στην αρένα του Παγκρήτιου.
Οι ασπρόμαυρες πολεμικές ενδυμασίες γυάλιζαν και εκθάμβωναν τους υπόλοιπους όπως όταν οι ακτίνες του ήλιου χτυπάνε πάνω σε καθρέφτη…
Ο παλμός της εξέδρας απίστευτα παθιασμένος και η τρέλα στα ύψη.
Αυτό όμως που έκανε την στιγμή αυτήν ιδιαίτερη ήταν η φανατική στήριξη χωρίς έκτροπα αλλά και ο σεβασμός που έδειξαν οι ηρωικοί και περήφανοι πολεμιστές του ΠΑΟΚ στους συμπαθείς οπαδούς του ΟΦΗ.
Οι τελευταίοι δίνουν την δική τους μάχη κατά του κατεστημένου που διατηρεί την ομάδα τους σκλαβωμένη στα συμφέροντα των τριφυλλοφόρων.
Αυτή η εξέδρα ήταν παράδειγμα προς μίμηση.
Κάποιες στιγμές σαν αυτές που ζήσαμε στην κερκίδα που κάναμε στην Κρήτη, είναι που μας μετατρέπουν σε "εκλεκτούς¨.
Έτσι "διδάσκεις" πραγματικά ΠΑΟΚ, με ότι θεωρεί ο καθένας βαθιά μέσα του το τι σημαίνει αυτό.
Με κάτι τέτοια ποτέ μην απορήσετε αν κάποιοι που κάποτε ήταν απέναντι μας, πολεμήσουν την άλλη φορά στο πλευρό μας…
aparadektos
paokmania.gr
