Αδρεναλίνη, αγέλη και ο διακόπτης που γύρισε!

Όπως η αγωνία του ζώου μπροστά στην κάνη του κυνηγού, του αθλητή πριν την εκπυρσοκρότηση του πιστολιού, του μονομάχου πριν την μάχη στην αρένα και του μελλοθάνατου μπροστά στον δήμιο του.

Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που επιβάλλεται να προκαλέσεις την έκκριση της. Να δημιουργήσεις τις συνθήκες ώστε να την βιώσεις στον υπέρτατο βαθμό. Να πιέσεις τον εαυτό σου πέρα από τα όρια, να κυνηγήσεις αυτό το συναίσθημα και τις συγκινήσεις που προσφέρει.

Αυτό συνέβη χθες το βράδυ στην παγωμένη Ρίγα. Η αδρεναλίνη φάνηκε να έγινε εθιστική στους παίκτες. Όλες οι αισθήσεις λειτούργησαν στο πικ. Στο φουλ οι μηχανές.

Μόλις ακούστηκε το πρώτο σφύριγμα και δόθηκε το εναρκτήριο λάκτισμα η ομάδα έπαιζε για την ζωή της και το ευρωπαϊκό της μέλλον.

Ξεχύθηκαν σαν άλογα κούρσας οι παίκτες. Σαν σκυλιά κυνοδρομίας που δεν κοίταξαν ποτέ πίσω. Δεν έτρεμαν πλέον τα πόδια. Καμία εφίδρωση. Κανένα βάρος στην πλάτη.

Σαν να βγήκε για κυνήγι η αγέλη και δεν χρειάστηκε να διανύσει χιλιόμετρα ώστε να εντοπίσει το υποψήφιο γεύμα. Περνούσε τυχαία από μπροστά της το θύμα. Το πρώτο ανυποψίαστο θήραμα. Δεν χόρτασε αλλά πήρε κουράγιο να κυνηγήσει πιο μακριά.

Η αδρεναλίνη είχε μετατραπεί σε ντοπαμίνη. Βίωναν την χαρά του παιχνιδιού σε συνδυασμό με το αποτέλεσμα. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου.

Στο 2ο μόλις λεπτό ο Βούλγαρος επιβήτορας μετά από πάσα-ζωγραφιά του Σερβικού εμβόλου μύρισε αίμα. Το πρώτο αίμα. Μάτωσε τα δίχτυα. Λέρωσε την Ρίγα…

Μετά η αγέλη ανασυγκροτήθηκε. Συντήρηση δυνάμεων. Άμεση ανάκτηση και μαρκάρισμα της περιοχής της. Βλέπετε η αντίπαλη αγέλη εποφθαλμιούσε την περιοχή της. Ποιά θα επιβληθεί; Ποιά θα αποκτήσει καλύτερη πρόσβαση και συγκριτικό πλεονέκτημα για άμεση εφόρμηση στο επόμενο θύμα…

Δεν άργησε η ώρα. Έβγαλαν μπροστά τον νέο λύκο. Ρώσικος λύκος τούνδρας σε μία αγέλη λύκων Στέπας! Ναι αλλά πλέον ήταν σε γνώριμα λημέρια και καιρικές συνθήκες. Στη στέπα απλά ακολουθούσε την αγέλη.

Τώρα όμως βγήκε μπροστά να οδηγήσει. Σε μία συντονισμένη επίθεση ο αντιπερισπασμός του Βούλγαρου οδήγησε το θήραμα μπροστά στον Ρώσο. Και αυτό ανήμπορο να αντιδράσει παραδόθηκε άνευ όρων στο έλεος του…

Ο νεαρός λύκος Ντέλιας μας χάρισε άλλη μία στιγμή από αυτές που εκκρίνουν σεροτονίνη στις κερκίδες. Ο Μιχαηλίδης κατέγραψε 3 μακρινές πάσες αλφάδι. Ο Οζντόεφ ακόμα κόβει. Και ο Ζίβκο ακόμα τρέχει…

Υ.Γ. Ο διακόπτης φαίνεται να γύρισε και στην Ευρώπη. Με την πλάτη στον τοίχο η ομάδα ανταποκρίθηκε. Για πολλοστή φόρα. Όπως με ΑΕΚ μετά το 2-0 έριξε 4 στο Τηγάνι, όπως το 5-1 με την Δυναμό και το εκτός 1-1 της Λαμίας που πέρασε τους 4 πριονοκορδέλα στον περσινό επικό τίτλο! Σαν να επιζητά την αμφισβήτηση ο οργανισμός ώστε να ενεργοποιήσει τα ταπεινά του ένστικτα να του δώσουν κίνητρο να αποδείξει. 

Πόσο ΠΑΟΚ…