Αποκλεισμός μάθημα

Προφανώς και τα όσα έγιναν στον πρώτο αγώνα, έπαιξαν τον ρόλο τους. Έκριναν σε μεγάλο βαθμό τη σειρά, μιας και αποδείχτηκε πως ο ΠΑΟΚ δεν βρήκε τις δυνάμεις για την απόλυτη ανατροπή στην Νασιονάλα Αρένα.

Στην ανάλυσή μας θα ήταν βολικό να σταθούμε εκεί, όμως δεν το κρίνω σοφό. Προφανώς το καλό του κλαμπ, είναι να λάβει σωστά το μάθημα και να μην κρυφτεί πίσω από τις όποιες δυσκολίας εμφανίστηκαν και δεν αφορούσαν το ίδιο.

Το πρώτο ερώτημα που καλείται να απαντήσει ο ΠΑΟΚ είναι το εξής. Πως είναι δυνατόν μία ομάδα που κοστίζει 13 εκατ. ευρώ, να έχει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό τη δύναμη και τα αθλητικά χαρακτηριστικά και παράλληλα να μην απέχει και πολύ στα τεχνικά.

Δεν μιλάμε για συμπεράσματα που βγήκαν σε μία αναμέτρηση, αλλά σε τρεις. Και αν δούμε τη μεγάλη εικόνα, μιλάμε για μία ομάδα που κατάφερε να μαζέψει και τέσσερις περισσότερους βαθμούς από τον ΠΑΟΚ στο γκρουπ στέιτζ.

Την ώρα που οι Ρουμάνοι ήταν αποφασισμένοι να δώσουν τα σώψυχα τους, ο ΠΑΟΚ χρησιμοποιούσε τον Μεϊτέ που είχε μία θλιβερή αθλητικά εικόνα, τον Μπάμπα που ήταν τόσο επιβαρυμένος που δεν μπορούσε παρά να δώσει φάσεις στον αντίπαλο και ένα σύνολο κομμένο στα δύο.

Βλέποντας όλο το παιχνίδι, ένας Μιχαηλίδης ήταν αυτός που ανταποκρίθηκε βέβαια. Αυτός που κάποτε έδειχνε αδύναμος κρίκος, ήταν ο μοναδικός που στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων.

Ο Λουτσέσκου προφανώς και είναι ο κύριος υπεύθυνος της εικόνας, αλλά ο μεγάλος χαμένος είναι ο ΠΑΟΚ γιατί άφησε το ποδόσφαιρο να τον ξεπεράσει. Κάτι που φαίνεται κυρίως στην Ευρώπη, αλλά πλέον και στην Ελλάδα. 

Και πάμε στο Καραϊσκάκη την Κυριακή να αντιμετωπίσουμε την πιο αθλητική ελληνική ομάδα. Το ότι ο ΠΑΟΚ θα αντιδράσει το πιστεύω. Αλλά θα χρειαστεί οργάνωση, ηρεμία και αποφασιστικότητα. 

Κατανοούμε όλοι πως εδώ που έφτασε το πράμα, πρέπει να φτάσουμε στο καλοκαίρι με αυτό που έχουμε. Και τότε, να εκσυγχρονιστούμε και να επιστρέψουμε.

ΥΓ: Κρίμα για την κερκίδα και τον κόσμο που κουβαλήθηκε στη Ρουμανία.