Άφαντος ΠΑΟΚ στο ματς καριέρας… των Ρουμάνων!

Η εικόνα του αγώνα ήταν εντελώς διαφορετική από αυτή που προσωπικά περίμενα να αντικρύσω το βράδυ της Πέμπτης. Από τα πρώτα κιόλας λεπτά υπήρχε μόνο μία ομάδα στον αγωνιστικό χώρο και είμαι βέβαιος πως αν κάποιος δεν γνώριζε το αποτέλεσμα του πρώτου αγώνα, θα πίστευε πως η FCSB κυνηγάει ανατροπή του σκορ και όχι ο ΠΑΟΚ.

Οι Ρουμάνοι έκαναν το καλύτερο τους παιχνίδι από τα δύο που προηγήθηκαν, είχαν διαφορετική αγωνιστική συμπεριφορά στο γήπεδο. Ήταν πρώτοι σε όλα. Πρώτοι στις μονομαχίες, πρώτοι πάντα στις δεύτερες μπάλες και έβγαζαν μία απίστευτη φρεσκάδα που έλειπε από τους παίκτες του Δικεφάλου, οι οποίοι σα να μην είχαν καταλάβει ότι το παιχνίδι ήταν «do or die». Δεν μπορούσαν στιγμή να κρατήσουν μπάλα ώστε να ξεχυθούν με αξιώσεις μπροστά, δεν τους το επέτρεπαν οι Ρουμάνοι.

Οι παίκτες της FCSB δεν έκαναν κάτι διαφορετικό από αυτά που τόνιζαν ήδη από την προηγούμενη μέρα, ότι έπαιζαν δηλαδή «το παιχνίδι της καριέρας τους». Έτσι το αντιμετώπισαν και το ποδόσφαιρο τους αντάμειψε με αυτή την σπουδαία πρόκριση στις 16 καλύτερες ομάδες. Από πλευράς Δικεφάλου εάν έπρεπε οπωσδήποτε να ψάξουμε κάποιον διακριθέντα, αυτός ήταν ο Μιχαηλίδης, ο οποίος ήταν αρκετά σοβαρός, έχοντας μάλιστα και την κορυφαία στιγμή στο 45′ με την «βολίδα» που απέκρουσε ο Τιρνοβάνου.

Η ευθύνη για την κάκιστη εικόνα βαραίνει τον προπονητή, ο οποίος δεν κρύφτηκε και ανέλαβε την ευθύνη λέγοντας το αυτονόητο: «Όταν όλη η ομάδα δεν μπαίνει στο παιχνίδι για να δώσει μάχη, τότε η ευθύνη είναι 100% δικιά μου. Δεν μπόρεσα εγώ να μεταφέρω σωστά όσα έπρεπε. Την αποφασιστικότητα που θα έπρεπε να έχει η ομάδα. Δεν φαινόταν η ομάδα να είναι πεπεισμένη ότι μπορεί να ανατρέψει το σκορ».

Όσο κι αν προσπάθησα δεν μπόρεσα να καταλάβω τον λόγο που ο Μπάμπα -των 37 συμμετοχών- έπρεπε να βγάλει 90λεπτο κόντρα στη Λαμία, ενώ στον πάγκο υπήρχε ο Βιεϊρίνια και το παιχνίδι ήταν «τελειωμένο» από το 38′. Ο Γκανέζος έμοιαζε τρομερά επιβαρυμένος και δεν σταματούσε να δίνει φάσεις στην ομάδα του Χαραλάμπους. Επίσης απέναντι σε μία αθλητική ομάδα με πολλά τρεξίματα, όπως η FCSB, η χρησιμοποίηση του Μεϊτέ αποδείχθηκε εντελώς άστοχη, με τον Γάλλο να γίνεται εύκολη «λεία» για τα χαφ των γηπεδούχων.

Εάν ο ΠΑΟΚ θέλει να μειώσει την απόσταση από τις μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες και να κάνει επιτέλους το step up, εκτιμώ πως πρέπει να προσδώσει δύναμη και ταχύτητα στο ρόστερ του. Λείπουν αρκετά και τα δύο από την ομάδα και γίνεται εμφανές όταν αντιμετωπίζει ένα αθλητικό σύνολο με πολλά τρεξίματα. Εκτίθεται ανεπανόρθωτα!

Η μεγάλη εικόνα βέβαια είναι πως για να πετύχεις έναν στόχο που δεν έχεις καταφέρει ποτέ μέχρι τώρα, πρέπει να κάνεις κάτι διαφορετικό το καλοκαίρι συγκριτικά με αυτά που γίνονται όλα αυτά τα χρόνια. Είτε αυτό είναι η πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, είτε είναι η πρόκριση στις 16 καλύτερες ομάδες του Europa League. Η φετινή ομάδα φτιάχτηκε σε… δύο δόσεις και είναι δεδομένο πως με καθυστερημένες προσθήκες και ανεπαρκή κάλυψη των τρανταχτών κενών δεν μπορεί να πάει μακριά όλο αυτό. O ΠΑΟΚ παίρνει έως τώρα αυτό ακριβώς που αξίζει!

ΥΓ: Κρίμα για τους χιλιάδες φίλους της ομάδας που ταξίδεψαν σε δύσκολες συνθήκες στο παγωμένο Βουκουρέστι. Αυτοί ήταν παρόντες, η ομάδα δεν ταξίδεψε ποτέ στη Ρουμανία.

ΥΓ1: Οι εικόνες των αντεγκλήσεων μεταξύ των παικτών στον αγωνιστικό χώρο είναι κάτι που σε τέτοιο βαθμό είχαμε αρκετό καιρό να δούμε στον ΠΑΟΚ. Ήταν οφθαλμοφανές πως ο ένας την…έλεγε στον άλλο με φωνές, χειρονομίες και σίγουρα όλο αυτό πρέπει να ανησυχήσει ενόψει του φινάλε της σεζόν. Η περσινή ομάδα έβγαλε στις δύσκολες στιγμές μία φοβερή ομοψυχία. Χωρίς αυτή, δεν έχει καμία τύχη στη συνέχεια…