Μάγκας ΠΑΟΚ, έμεινε ζωντανός!

Ήταν ένα ματς Do or Die. Ένα ματς αίμα κ άμμος, ένα ματς επιβίωσης. Ένα ματς που η ρήση  «η πιο μεγάλη ώρα, είναι τώρα», ταίριαζε γάντι.  

Ο ΠΑΟΚ μετά το χαρακίρι στη Λαμία, ήξερε ότι έπρεπε να δώσει τα πάντα προκειμένου να  συνεχίσει δυνατά στο κόλπο για το πρωτάθλημα. Μπήκε στο παιχνίδι δυνατά και προηγήθηκε  πολύ νωρίς, ωστόσο τα επόμενα είκοσι πέντε λεπτά ήταν κατώτερος του αντιπάλου, δέχθηκε  την ισοφάριση και κινδύνευσε με ανατροπή.  

Όλα αυτά έως το τριακοστό λεπτό. Από εκείνη τη στιμή και μετά μόνο μια ομάδα υπήρχε στο  γήπεδο και αυτή ήταν ο ΠΑΟΚ. Η ομάδα του Ράζβαν Λουτσέσκου ισοπέδωσε τον αντίπαλο, ο οποίος στο δεύτερο ημίχρονο δεν πέρασε το κέντρο και προηγήθηκε με ένα δύο λόγω ενός  ανύπαρκτου φάουλ που σφυρίχτηκε από τον Γερμανό ρέφερι, ο οποίος έπαιζε πλήρως ΑΕΚ,  τόσο στα σφυρίγματα, όσο και στον πειθαρχικό έλεγχο.  

Ο ασεβής Βίντα πανηγύρισε νωρίς, αλλά δεν ήξερε ότι εδώ είναι Τούμπα και τον ΠΑΟΚ δεν  τον ξεγράφεις. Η ομάδα του Λουτσέσκου με άπειρα σωματικά και ψυχικά αποθέματα έφτασε  στο 3-2 με Κωνσταντέλια και Σάστρε να απογειώνουν τον λαό του ΠΑΟΚ και να κρατάνε την  ομάδα ζωντανή.  

Ο ΠΑΟΚ έφτασε φέτος να διεκδικεί το πρωτάθλημα τρεις αγωνιστικές πριν το φινάλε. Κόντρα  σε όλους, με ανάποδα σφυρίγματα σε κάθε αγώνα. Γκολ από χέρι στην Οπάπ Αρένα, γκολ από  ανύπαρκτο πέναλτι και γκολ από φάουλ στο Καραϊσκάκη, γκολ από ανύπαρκτο φάουλ χθες.  

Παρόλα αυτά, η ομάδα είναι εδώ και παλεύει με νύχια και με δόντια.  

Υ.Γ: Φανταστείτε απλά να έκανε ο Λουτσέσκου τα αίσχη του Αλμέιδα. Να δούμε τώρα τι θα γράψουν τα ΜΜΕ, οι ποδοσφαιρικοί εισαγγελείς, η ΔΕΑΒ και όλοι υπερευαίσθητοι.  

Υ.Γ1: Το όνειρο παραμένει μακρινό. Σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι ακατόρθωτο.