Από Ρουμάνος… στρατηγός και από στρατηγός… Ρουμάνος

Ο ΠΑΟΚ έφυγε με το διπλό από την Αρκαδία κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης (1-2) και ο Ραζβάν Λουτσέσκου έγινε και πάλι από Ρουμάνος… στρατηγός.

Ο δικέφαλος βρίσκεται στην αναζήτηση του δικού του σημείου μηδέν μέσα στη σεζόν. Εκείνης δηλαδή της στιγμής που θα του αλλάξει ολόκληρο τον ρου της πορείας του.

Στην πρώτη χρονιά της παρουσίας του Λουτσέσκου στον «ασπρόμαυρο» πάγκο, αυτή υπήρξε ένα κρύο απόγευμα της 17 ης Δεκεμβρίου στα «παγωμένα» Πηγάδια της Ξάνθης.

Τότε που πήγε με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο, τότε που οι παίκτες έπαιξαν και για τον προπονητή που βίωνε τη μεγαλύτερη του κρίση από την ώρα που πάτησε το πόδι του στη Θεσσαλονίκη.

Έκτοτε, ο ΠΑΟΚ έγινε η ομάδα που έκαναν μια διετία να κάμψουν την αντίσταση της (και κατέφυγαν σε αθέμιτους τρόπους).

Μια τέτοια νίκη έψαχνε και χθες (24/11), ίσως υπό λιγότερο πιεστικές συνθήκες σε σύγκριση με εκείνη την προ 7ετίας αναμέτρηση αλλά εξίσου κομβική.

Ζητούμενο η αντίδραση, ζητούμενο το τρίποντο το οποίο όμως έπρεπε να έρθει με συγκεκριμένο και αφοπλιστικό τρόπο.

Να έρθει με τέτοιο τρόπο που θα στείλει το μήνυμα πως ο πρωταθλητής είναι εδώ, να δούμε παίκτες που μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο με το «μαχαίρι στα δόντια».

Όντως, ο ΠΑΟΚ φώναξε παρών, ήταν κυρίαρχος, ήλεγξε το παιχνίδι και παρότι ήταν πιστός στο ραντεβού του με το λάθος, δεχόμενος ένα παιδικό γκολ, έδειξε πως έχει χαρακτήρα και είναι θέμα χρόνου να τον βγάλει εξ ολοκλήρου στο χορτάρι.

Την ίδια ώρα όμως, είχαμε και την επιστροφή του Ραζβάν Λουτσέσκου στην άκρη του πάγκου.

Ο τεχνικός του ΠΑΟΚ εξέτισε την ποινή που του επιβλήθηκε για τη «μονομαχία» του με τον…αέρα και τα κουνούπια, μιας και για τους εισαγγελείς δεν υπήρξε αντιπαράθεση με κανένα ανθρώπινο ον.

Anyway, ας επανέλθουμε στο θέμα μας μιας και τα πάντα γύρω μας μεταφέρονται δεξιά και αριστερά, όπου φυσάει ο άνεμος, μαζί με την γνώμη πολλών.

O προπονητής που «σταυρώθηκε» τις προηγούμενες ημέρες, γνωρίζει αυτή τη φορά την αποθέωση για τις σωστές παρεμβάσεις του που οδήγησαν στην ανατροπή.

Για ακόμη μια φορά επιφανειακή κριτική από ανθρώπους που έχουν αποδείξει πως δεν έχουν και την πιο αγαθή προαίρεση για τα θέματα της ομάδας, βγάζοντας συμπεράσματα από το αν η μπάλα θα καταλήξει δοκάρι και γκολ ή δοκάρι και άουτ. Από την ισοπέδωση στους διθυράμβους προτού ανοιγοκλείσουν τα βλέφαρα.

Από Ρουμάνος… στρατηγός και από στρατηγός… Ρουμάνος, ένα τσιγάρο δρόμος…

ΥΓ.: Επειδή φαίνεται πως είναι δύσκολοι οι καιροί στη Νέα Φιλαδέλφεια, την απόφαση του ιδιοκτήτη της τοπικής ομάδας να προσφέρει 1,5 εκατ. ευρώ στην ΕΠΟ για την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου όσο κι αν ζούμε σε μια κοινωνία που το μόνο που μας προσφέρει είναι καχυποψία, ας την υποδεχθούμε καλοπρ αίρετα μέχρι αποδείξεως του εναντίου.

Αν όμως σε λίγο καιρό την ακούμε ως επιχείρημα για την «κακομεταχείρηση» και για την ενίσχυση του αφηγήματος της αδικημένης Ένωσης τότε μεταξύ μας... αυτό θα ονομάζεται υποκρισία..

Χρήστος Μαγγίνας