Ο φορ Μπάμπα, ο πανταχού παρών Ότο και η μηχανή του Λουτσέσκου

Το ζιζάνιο της αβεβαιότητας είχε αρχίσει να κάνει αισθητή την παρουσία του. Αυτό το ενθάρρυνε και η αγωνιστική εικόνα και το στήσιμο της ομάδας. Όλοι είχανε μπει στο στόχαστρο της κριτικής.

Τελικά δεν ήταν από εκείνες τις συνεντεύξεις πριν από ευρωπαϊκούς αγώνες που γίνονται αλλά και να μην δινόντουσαν δεν θα έλειπαν και σε κανέναν ούτε σοφότερους θα μας έκαναν…

Αυτό που ήθελε να επικοινωνήσει ο Λουτσεσκου το πέτυχε. Ανέλαβε την ευθύνη για πρώτη φορά από τότε που ήρθε στον ΠΑΟΚ αλλά έθεσε και τους παίκτες προ των ευθυνών τους, τους ενεργοποίησε, τους έβγαλε από την ζώνη ασφαλείας τους και τους προέτρεψε να θυμηθούν ποιοι είναι οι ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ!

Ο εγωισμός τους θίχτηκε με την καλή έννοια και βγήκε στον αγωνιστικό χώρο της Τρίπολης με εμφατικό τρόπο. Ειδικά στο τελευταίο μισάωρο εξαφάνισαν κάθε σκέψη του αντιπάλου ότι μπορεί να διεκδικήσει κάτι ως το τέλος και ας προηγούνταν στο σκορ.

Με αυταπάρνηση, μεθοδικότητα, δημιουργία, αλτρουισμό, κυνισμό κατάφεραν να γυρίσουν το παιχνίδι χωρίς πανικό, δίχως τραβηγμένες ενέργειες αλλά προσηλωμένοι στο πλάνο και στην τακτική προσέγγιση του προπονητή.

Δεν έθελξαν με την απόδοσή τους αλλά η εμφάνιση τους ήταν δήλωση πρωταθλητή! Όσοι θέλουν το πρωτάθλημα θα πρέπει να υπερβούν εαυτό για να το κατακτήσουν από τον ΠΑΟΚ!

Αυτό το δικαίωμα μας το έδωσε η χθεσινή εικόνα της ομάδας. Επανήλθε στις εργοστασιακές στις ρυθμίσεις. Η Φλόγα άναψε και πάλι. Το φυτίλι του ακόρεστου πρωταθλητή! Η σπίθα στα μάτια των παικτών!

Όλα όσα ζήτησε ο Λουτσεσκου τα είδαμε στον βαθμό που περιμέναμε τηρουμένων των αναλογιών και της εποχής που βρισκόμαστε. Άμεση ανάκτηση, repress, δεύτερες μπάλες, πίεση, αλληλοκαλυψεις, σωστές αποστάσεις των γραμμών, θυσία ο ένας παίκτης για τον άλλον, πνίξιμό του αντιπάλου.

Σε ατομικό επίπεδο ένας Όττο χάρμα οφθαλμών. Ακατάπαυστο τρέξιμο, βοήθειες, underlap, overlap, διαγώνιες καλύψεις, ασίστ, δοκάρι και μια πληθωρική παρουσία σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου. Κορυφαίος σε ένα ακόμα παιχνίδι. Αναρωτιόμουν όταν ήρθε αυτός ο παίκτης πως δεν έβρισκε ρυθμό με 350 παιχνίδια στην Πρέμιερ!

Ένας Οζντόεφ για άλλο ένα ματς σημείο αναφοράς. Ένα ακόμα μεστό παιχνίδι. Ένας Καμαρά μετρονόμος. Ένα δίδυμο στα χαφ που από συγκυρίες το είδαμε αλλά τείνω να πιστεύω ότι αυτό πρέπει να είναι το βασικό δίδυμο της ομάδας. Ένας Ντέλιας που με το που πήγε στο 10 άρχισε τον χορό του και ακολούθησε όλη η ομάδα τον ρυθμό. Η πάσα δε που βγάζει στον Τισουνταλι ήταν άλλη μια μέρα στην δουλειά για αυτόν. Για άλλους θα ήταν highlight καριέρας…

Όλοι πήγανε καλά. Αλάνθαστος Κεντζιόρα, τίμιος Σάστρε. Και ο Μιχαηλίδης θετικός ασχέτως της κακής στιγμής που είχε. Φάνηκε να μην επηρεάστηκε. Κάτι από Κουλιερακη θύμισε. Ο Ζίβκο πάνω κάτω την γραμμή, έτρεξε, μόχθησε. Ο Δεσπότης μπήκε και σκόραρε.

Ο Τσάλοφ είχε συμμετοχή στα δύο γκολ (στο 1 η ασίστ) αλλά χάνει γκολ για την κλάση του που δεν χάνεται. Όπως έχει χάσει και ο Ταρίκ. Φανηκε στις δηλώσεις του μετά ότι θα το βρει. Αν το πιστεύει αυτός ποιος ο λόγος να αμφισβητηθεί.

Και κλείνουμε με το νέο φορ του ΠΑΟΚ που προήλθε από εσωτερικές ζυμώσεις και ακούει στο όνομα Ραχμάν Μπάμπα. Ο απίστευτος αυτός τύπος πάντα βρίσκεται σε επίκαιρη θέση μέσα ή έξω απο την περιοχή και σκοράρει με παροιμιώδη ψυχραιμία και με το καλό του πόδι πολλές φορές. Ας αρχίσουν εντατικά μαθήματα τα φορ της ομάδας με τον δάσκαλο Ραχμάν για το πώς τελειώνουμε τις φάσεις ποιοτικά, κυνικά και ακαριαία…

Υ.Γ. Ας ελπίσουμε να μην ήταν πυροτέχνημα η χθεσινή εμφάνιση και ότι θα έχει διάρκεια. Μακάρι να γύρισε το κουμπί. Όπως το 2018 στην Ξάνθη και το 2019 πάλι στην Τρίπολη. Στην Ελλάδα αυτό αχνόφαίνεται. Το τρένο μετά τον εκτροχιασμό μπήκε στις ράγες. Οι μηχανές ζεσταίνονται. Όσο για την Ευρώπη η Πέμπτη είναι το κριτήριο. Κερδίζεις και αυξάνεις τις πιθανότητές πρόκρισης. Δεν το κάνεις επικεντρώνεσαι στις εγχώριες διοργανώσεις. Απλά στην Ευρώπη αν δεν προκριθείς πρέπει να εισαι ανταγωνιστικός όπως και να έχει και για καλή ψυχολογία και αυτοπεποίθηση ώστε να θέσεις τις βάσεις καλύτερης μελλοντικής πορείας…