Ο σαμποτέρ, το τείχος και ο στρατηγός

Πάντα πληρώνει τα λάθη των άλλων και τα χρεώνεται ενώ δεν έχει πολλές φορές την ευθύνη. Αν κάνει λάθος ο ίδιος καταδικάζεται εις το πυρ το εξώτερον! Οι υπόλοποι παίκτες αν κάνουν λάθη εξιλεώνονται με μία περίτεχνη ενέργεια. Αυτός μόνο αν πιάσει πέναλτι η κατεβάσει τα ρολά κερδίζει την εφήμερη δόξα. Σε κάθε παιχνίδι παίζει με το πιστόλι στον κρόταφο.

Χθες λοιπόν, ο γίγαντας από την Κροατία έμεινε ακλόνητος. Όσο και να προσπαθούσε ο εχθρός να ρίξει το τελευταίο οχυρό αυτό έμοιαζε απροσπέλαστο. Ήταν κατασκευασμένο από σπάνιο υλικό. Δυσεύρετο. Ακόμα και μπροστά στον δήμιο του την στιγμή του πέναλτι δεν λύγισε. Η επίθεση δεν βρήκε στόχο.

Έτρεμε ο εκτελεστής μπροστά στο μεγαλείο του και ας κρατούσε όπλο. Λύγισε από το άγχος και την πίεση. Ακόμα και άοπλος ο Κροάτης προκαλούσε φόβο…

Και ερχόμαστε στον υπερασπιστή του τείχους που έψαχνε τρόπο να προκαλέσει ρήγμα στις γραμμές του εχθρού.Αναζητούσε το αδύνατο σημείο.

Είχε αφήσει το αποτύπωμά του στα πεδία των μαχών του Περιστερίου και της Λειβαδιάς σε εδάφη άγονα, δύσβατα, κακοτράχαλα. Είχε ξεγλιστρήσει τότε ο σαμποτέρ από την Γουινέα και είχε αφήσει το στίγμα του.

Επικυρηγμένος από τότε και σεσημασμένος κρυβόταν σε όλη την μάχη από τους αντίπαλους ιχνηλάτες για να μην εντοπιστεί. Και σε μία στιγμή αδράνειας όταν η μάχη είχε φουντώσει άνοιξε πάλι την τρύπα της μεσοτοιχίας (ριφιφί) και πέρασε στα ενδότερα του δωματίου με τους πολύτιμους θησαυρούς.

Κράτησε για αυτόν λίγα λάφυρα (δόξα) και τα υπόλοιπα τα παρέδωσε στον αρχηγό του (προπονητή) να τα μοιράσει στους συμπολεμιστές του (δόξα, βαθμοί). Έτσι βγάζει χρόνια το ψωμί του. Κινούμενος στη σκιά και χτυπώντας δίχως έλεος τα ανυποψίαστα θύματα…

Ποιός όμως ήταν ο ιθύνος νους της άρτια εκτελεσμένης επίθεσης που αποσυντόνισε τις γράμμες του εχθρού; Ο στρατηγός από τα Καρπάθια όρη που ξέρει πως να επιβιώνει κάτω από αντίξοες συνθήκες.

Είχε σφυρηλατηθεί από μικρός όταν τον έπαιρνε ο πατέρας του Μιρτσέα μαζί του στις μάχες της Ιταλίας, της Τουρκίας, της Ουκρανίας και της Ρωσίας και του μάθαινε την τέχνη της παραπλάνησης, του αιφνιδιασμού, της κατά μέτωπον επίθεσης και της αμυντικής τακτικής.

Χθες λοιπόν ο Λουτσέσκου ήταν και κόουτς. Έκανε τις αλλαγές του ως το 65, έπαιξε και με 2 φορ στο τέλος. Ξεκούρασε τους μισούς βασικούς του πολεμιστές λόγω της επιβάρυνσης από την ευρωπαική μάχη της Πέμπτης και έριξε τις εφεδρείες του. Θυσίασε την πιο παραγωγική του γραμμή διότι ακολουθεί μεγάλη μάχη και την Τετάρτη. Προσπάθησε να υπνωτίσει τον αντίπαλο και να κρύψει τις αδυναμίες του στην διάρκεια του αγώνα (οπισθοφυλακή). Ευτυχώς δεν το πλήρωσε διότι σε κάθε μάχη υπάρχουν απώλειες εκατέρωθεν.

Μόλις κατάλαβε ότι έγινε αντιληπτός έριξε την εμπροσθοφυλακή με πρώτο βιολί τον Ντέλια. Με τις αλχημείες του παρέσυρε τον εχθρό ώστε να συγκεντρώσει τις δυνάμεις του σε χώρο που φαινόταν ζωτικός αλλά ήταν το τυρί στην φάκα. Έτσι αφέθηκε ακάλυπτος ο Μαντί που ερχόμενος από την πίσω ζώνη και κινούμενος ανάμεσα στις γραμμές του εχθρού έλυσε τον Γόρδιο Δεσμό…

Υ.Γ. Η "δική" μας ΕΠΟ πήγε να ανοίξει την "κερκόπορτα" με το δίδυμο Κόραξ-VARιστα. Ευτυχώς εντοπίστηκε ο "προδότης". Αν θα απομακρυνθεί και εξοριστεί άγνωστο. Αν δεν συμβεί θα προκύψουν και άλλοι πρόθυμοι. Πέναλτι από τα χρόνια της παράγκας…