Η... καθημερινή αγωνία!
Λίγες ώρες μετά από ένα ακόμη ευρωπαϊκό παιχνίδι του ΠΑΟΚ, ξεκινάμε στο gazzetta.gr. Είναι μεγάλη η χαρά και η ικανοποίηση γι' αυτή την συνεργασία, με ένα κορυφαίο αθλητικό (και όχι μόνο) site, που αποτελεί και δική μας καθημερινή συνήθεια. Εξάλλου πολλές από τις 840 εκατομμύρια επισκέψεις και του τελευταίου 12μηνου στο gazzetta, ήταν δικές μας. Γιατί είτε ως επαγγελματίας του χώρου, είτε ως φίλαθλος, το gazzetta είναι κάτι σαν... ανάγκη. Για την συνεργασία αυτή όμως και πώς την φανταζόμαστε, θα τα ξαναπούμε... Μόνο κάτι βασικό ως αρχή: Σιχαινόμαστε τον λαϊκισμό! Επιδιώκουμε την επιχειρηματολογία! Μισούμε τους χαρακτηρισμούς στην μεταξύ μας επικοινωνία. Είναι σίγουρο ότι (κι' εδώ) θα χρειαστούμε –μόνο- λίγο χρόνο για να γνωριστούμε καλύτερα και για να συνεννοηθούμε... Ξεκινάμε λοιπόν μαζί με την επανέναρξη των αγώνων που δίνουν οι Ελληνικές ομάδες και φυσικά ο ΠΑΟΚ, με τον οποίο ασχολούμαστε καθημερινά και θα αποτελεί το κύριο θέμα στα blog μας. Ο ΠΑΟΚ έπρεπε να κερδίσει και κέρδισε στην Λευκορωσία. Έτσι απλά... Όλα τα υπόλοιπα (κρύο, απουσίες, απραξία) θα ήταν απλές δικαιολογίες αν η ομάδα του Αναστασιάδη δεν επικρατούσε. Ακολουθεί (σε 15 μέρες) ένας αυθεντικός τελικός με τη Γκινγκάμπ, σε παιχνίδι που είναι αστείο να θεωρείται εύκολο, μια και (φυσικά) δεν υπάρχει Γαλλική ομάδα του Championnat που μπορεί να θεωρηθεί πιο αδύναμη από οποιαδήποτε Ελληνική ομάδα. Επιστρέφοντας όμως από το Μινσκ, διαπιστώσαμε ότι τα χαμόγελα παρέμεναν παγωμένα, έστω και αν οι ασπρόμαυροι έφευγαν από το -8 της... Ρωσίας Β, όπως αποδείχθηκε η Λευκορωσία. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο για τον ΠΑΟΚ, να κυριαρχεί σε κάθε ματς μία τεράστια αγωνία μην τυχόν κάποιος χτυπήσει, μην πάθει κανείς τίποτα, ειδικά σε θέσεις (στόπερ, ακραίοι, οκτάρια) όπου οι λύσεις δεν είναι αρκετές. Και τώρα κάτι τέτοιο ισχύει: Ο Κατσικάς έπαθε θλάση. Ο Μακ είναι εκτός. Ο Μαντούρο τα ίδια. Χτύπησε ο Αθανασιάδης και έτρεμαν όλοι μην είναι κάτι σοβαρό, πρόβλημα ο Τζιόλης, ενοχλήσεις και άλλοι δύο-τρεις. Φυσικά κάθε ομάδα έχει κατά μέσο όρο –στους αγώνες της- δύο με τρεις απουσίες. Στον ΠΑΟΚ όμως, αν λείπει ένας στόπερ, ένας ακραίος και ένα κεντρικό χαφ, τότε δεν υπάρχει άλλο περιθώριο για απώλεια. Δεν υπάρχουν άλλες λύσεις, με τον Αναστασιάδη (για παράδειγμα) να χρησιμοποιεί δεξιά τον Σαλπιγγίδη ακόμη και τραυματία, ακόμη και ντεφορμέ, επειδή δεν εκτιμά (ή δεν δοκιμάζει) ότι υπάρχει άλλος να κάνει καλύτερα την δουλειά!Έτσι δεν γίνεται.... Γι' αυτό και τονίζουμε ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες, με αυτή την αγωνία σε κάθε αγώνα του ΠΑΟΚ, είναι πάρα πολύ δύσκολο να έχει συνέχεια η συγκεκριμένη πορεία στο πρωτάθλημα. Στην πρώτη μας επαφή από το gazzetta.gr ας μην επεκταθούμε περισσότερο στα άλλα ζητήματα. Έχουμε μέρες και χώρο για να τα «ακουμπήσουμε». Μόνο μία απορία: Οι παραγοντάρες του ποδοσφαίρου μας, παλιοί, νέοι, άμισθοι ή έμμισθοι, ιδιοκτήτες, ερασιτέχνες, τεχνοκράτες και όλοι αυτοί που... και καλά αγαπούν και νοιάζονται για το ποδόσφαιρο...Πέρασαν 10-15 μέρες μεγάλης κρίσης στο χώρο και όλοι (εμείς οι απέξω) αγωνιούσαμε να ξαναρχίσει αυτό για το οποίο ναι μεν το κατακρίνουμε, αλλά και χωρίς αυτό (το Ελληνικό πρωτάθλημα) είχαμε μια... ανησυχία.Αυτοί που έχουν άμεση ευθύνη για το ποδόσφαιρο μας και ανήκουν σε κάποια από τις 17 (πλην ΠΑΟΚ) ΠΑΕ, δεν ήταν άξιοι ή ικανοί να σκεφθούν και να καταθέσουν μία-δύο-τρεις προτάσεις έτσι ώστε να ξεμπλοκάρει το σύστημα;Τόσο... χάσιμο χρόνου το θεωρούσαν; Θα τα «λέμε» συχνά. Πολύ σύντομα θα αναφερθούμε στην μεγάλη ευθύνη του κοινού (όσων απέμειναν να ασχολούνται συστηματικά) για τον δρόμο που έχει πάρει το ποδόσφαιρό μας... Γιατί δεν φταίνε μόνο οι παράγοντες, η πολιτεία, οι αρχές, οι διαιτητές, οι δημοσιογράφοι... Του Δημήτρη Τσορμπατζόγλου