Αποτελεσματικός και ευδιάθετος, αλλά…

Έχοντας μπει σε μια νέα σειρά απαιτητικών αγώνων, ο ΠΑΟΚ έδειξε να αντιλαμβάνεται από νωρίς τη σημασία μιας πειστικής νίκης, την οποία κυνήγησε με συνέπεια σε όλο το ματς.

Το τελικό σκορ μπορεί κανείς να πει πως αδικεί τον Δικέφαλο, που έχασε κι άλλες ευκαιρίες και κυρίως προϋποθέσεις σοβαρών ευκαιριών, σπαταλώντας για ακόμα μια φορά αρκετές φάσεις τις οποίες δεν μπόρεσε να μετουσιώσει σε γκολ.

Η δυναμική και σταθερή εμφάνιση του Τσούμπα Άκπομ (ο οποίος διανύει δίχως αμφιβολία την πιο μεστή περίοδό του στον ΠΑΟΚ, καθώς πέρα από τα γκολ δείχνει να αντιλαμβάνεται σωστότερα τον ρόλο του φορ στο γήπεδο), σε συνδυασμό με την επίσης θετική παρουσία του Μιτριτσα (για πρώτη φορά ίσως από τη μέρα που ήρθε στην ομάδα), αλλά και την ενέργεια που έδειξε να έχει ο Μπίσεσβαρ, παρά τις ημιτελείς ενέργειες, οδήγησαν σε μια νίκη με εμφατικό σκορ.

Ήταν όλα τέλεια, λοιπόν;

Αναμφίβολα, όχι.

Ο ΠΑΟΚ για ακόμα μια φορά φέτος δεν έδειξε να έχει νηφαλιότητα και σιγουριά σε πολλά σημεία του αγώνα. Παρασύρθηκε, ή ίσως επέλεξε μόνος του, έναν ρυθμό run n gun, με αρκετές προϋποθέσεις αντεπιθέσεων και για τις δυο ομάδας. Αυτό, σε συνδυασμό με τη γνωστή ανασφάλεια της ομάδας στον τομέα της άμυνας, θα μπορούσε να έχει στοιχίσει.

Το επίπεδο των ομάδων στο ελληνικό πρωτάθλημα έχει αλλάξει. Βλέπουμε αρκετές ομάδες, που ίσως δεν έχουν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα, να παίζουν πιο ελεύθερα, πιο δυναμικά, πιο τεχνικά. Και ο ΠΑΟΚ καλείται να τις περιορίσει και να διαχειριστεί καλύτερα τους αγώνες, ειδικά όταν έχει ένα σαφές προβάδισμα νίκης. Να μη ρισκάρει, να μη φλερτάρει με κινδύνους.

Για την ώρα, δεν το κάνει. Ή τουλάχιστον δεν το κάνει πειστικά.

Τίποτα από αυτά βέβαια δεν αναιρεί ούτε την αξία ούτε τη σημασία μιας ακόμα εκτός έδρας νίκης.

Απλώς τονίζει τα γνωστά σε όλους μειονεκτήματα της ομάδας. Το περίφημο «μπάλανς» του Ραζβάν Λουτσέσκου, δεν έχει κάνει ακόμα την εμφάνισή του στον φετινό ΠΑΟΚ.

Οι αγώνες που έρχονται θα κρίνουν πάρα πολλά, σε μικρό χρονικό διάστημα. Η περίοδος της πανδημίας έχει μπερδέψει τις συνθήκες και κανείς δεν ξέρει αν βρισκόμαστε στην αρχή, τη μέση ή το τέλος ενός αγωνιστικού Γολγοθά που απαιτεί πολλά από παίκτες και προπονητές.

Άλλωστε, τα αγωνιστικά κενά της ομάδας είναι γνωστά και οι ενισχύσεις έρχονται, για την ώρα, με το σταγονόμετρο. Η πρώτη εμφάνιση του Σάστρε ήταν κατά γενική ομολογία θετική. Παρά τα επιμέρους λάθη, είδαμε έναν κανονικό ποδοσφαιριστή που κάνει τουλάχιστον τα βασικά, χωρίς φόβο ή πειραματισμούς. Πέραν τούτου, η άμεση ενίσχυση του ρόστερ με χαφ (θεωρητικά ο Φελίπε Σοάρες είναι προ των πυλών) αλλά και εξτρέμ (πέραν ενός εντυπωσιακού αλλά αμφισβητήσιμης αξιοπιστίας πρωτοσέλιδο της Forza, δεν έχουμε κάτι νεότερο), είναι επιτακτική ανάγκη.

Το τέλος του Γενάρη προβλέπεται καυτό σε πολλούς τομείς. Γι' αυτό και μέσα στο γήπεδο κάθε νίκη έχει αξία, όμως και ο τρόπος έχει σημασία, ώστε να βγάζουμε πιο ασφαλή συμπεράσματα για το άμεσο μέλλον...