Νικητής κόντρα στην χάρτινη τοξικότητα!

Ήταν μια νίκη που έπρεπε να έρθει. Μία νίκη απαραίτητη μετά την κλοπή της Τρίπολης και κομβική ψυχολογικά, αλλά και βαθμολογικά.

Το χθεσινό παιχνίδι ήταν εξ ορισμού δύσκολο. Μιλώντας αγωνιστικά, ο αντίπαλος του ΠΑΟΚ ήταν ανεβασμένος, προερχόμενος από σερί νίκες και σίγουρα ποιοτικός. Ωστόσο κανείς δεν στέκεται στο αγωνιστικό, διότι ο αντίπαλος δεν ασχολείται ποτέ με αυτό. Αντ' αυτού αγωνίζεται (για άλλη μια φορά) αντί για το γήπεδο στις δικαστικές αίθουσες προκειμένου να πάρει κάτι , το οποίο ξεκάθαρα δεν αγωνίστηκε για να αποκτήσει.

Κόντρα στην πρωταθλήτρια της μεζούρας λοιπόν, ο ΠΑΟΚ παρουσιάστηκε άριστα διαβασμένος, πίεσε ψηλά και με μια μαγική ενέργεια του Κωνσταντέλια, βρήκε το γκολ και μετά περιορίστηκε δίνοντας γήπεδο στον αντίπαλο με σκοπό να σκοτώσει το ματς είτε στον ανοικτό χώρο, είτε σε μία στατική φάση.

Με μια τέτοια φάση λοιπόν και τον αλάνθαστο χθες Κουλιεράκη, ο ΠΑΟΚ έφτασε στο 2-0 και κλείδωσε το ματς, αφού ο αντίπαλος ουσιαστικά απείλησε στο 89ο και στο 90ο λεπτό και ενώ η ομάδα του Ράζβαν Λουτσέσκου έπαιζε με δέκα ποδοσφαιριστές για κάποιο διάστημα λόγων των αγκωνιών που απλόχερα μοίραζε ο ποδοσφαιριστής (;) Άμραμπατ.

Περνώντας λοιπόν και πάλι στο εξωαγωνιστικό, πάλι βλέπουμε μία αλλοίωση της πραγματικότητας, από μία ομάδα που η προπαγάνδα έχει γίνει η δεύτερη της φύση. Πώς είναι δυνατόν ο αντίπαλος να ζητάει κόκκινη κάρτα στον Ολιβέιρα σε μια φάση που ο Πορτογάλος φορ του ΠΑΟΚ έχει πηδήξει για να αποφύγει το δολοφονικό μαρκάρισμα του Αραούχο; Πώς είναι δυνατόν να ζητάει κόκκινη στον Ίνγκασον, σε μια φάση απλού τζαρτζαρίσματος με την μπάλα να είναι διεκδικήσιμη και τον Κοτάρσκι ούτως ή άλλως να προλαβαίνει;

Πράγματα μαγικά και ανεξήγητα άνευ ποδοσφαιρικής λογικής με αποκλειστικό στόχο τη δημιουργία κλίματος τοξικότητας και εντυπώσεων. Πράγματα όπως αυτά που είπε ο Λουτσέσκου, τα οποία οδήγησαν τον Νορβηγό διαιτητή να καταλογίσει μόνο ένα φάουλ υπέρ του ΠΑΟΚ σε ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο με αποκορύφωμα φυσικά την φάση του Άμραμπατ με τον Σάστρε που θύμισε αγώνα UFC παρά ποδοσφαίρου και όμως δεν σφυρίχτηκε καν φάουλ!

Συνοπτικά λοιπόν, ο ΠΑΟΚ πήρε μια πανάξια νίκη την οποία οφείλει να εκμεταλλευτεί δεδομένου του προγράμματος που ακολουθεί, με σκοπό να μπει με όσο το δυνατόν μεγαλύτερο πλεονέκτημα στα play off.

Υ.Γ: Μετά το ανύπαρκτο πέναλτι υπέρ του Λεβαδειακού, την διπλή σφαγή στα δύο παιχνίδια στη Λεωφόρο με τις μη αποβολές Σέκελφελντ και Κουρμπέλη και την αδιανόητη σφαγή στην Τρίπολη, το να μιλάει κάποιος για διαιτησία στον ΠΑΟΚ, είναι απλά αστείο.